Als we beseffen dat we alles zijn, ebt onze vrees weg. We hebben een diepgaand inzicht in de definities van ruimte en tijd. Maar om echt vrij te zijn van angst dienen we diep te kijken naar de uiteindelijke dimensie van geen-geboorte, geen-dood. We zullen ons moeten ontdoen van het idee dat we ons lichaam zijn en dat we sterven. Dan komen we aan op de plek waar angst niet bestaat.
Geen dood, geen vrees (33) – De kracht van bidden
Toen ik vijf jaar geleden hoorde dat ik ziek was kwam het bidden langzaam weer in mijn leven. Maar keer op keer wees ik het af omdat ik het erg hypocriet van mezelf vond om nu ik ziek was wel te gaan bidden voor mijn genezing.
Geen dood, geen vrees (32) – geen vervolgonderzoek nodig
In het gesprek dat ik met een oncoloog had over een onderzoek dat hij had gedaan met een nieuw medicijn ging het alleen over de mogelijke levensduurverlenging. Op geen enkele manier kwam de kwaliteit van leven ter sprake.
Geen dood, geen vrees (31) – Interzijn
We lijden collectief aan afgescheidenheid. We willen beroemd zijn, macht hebben, rijk zijn, etc. En zo lang we succesvol zijn is er niets aan de hand. Maar valt het weg dan vallen we in een diep gat.
Geen dood, geen vrees (30) – Anatman
Anatman is in het boeddhisme in onze traditie een belangrijk gegeven, het inspireert me tot op het bot en geeft me ruimte voor steeds meer inzichten, steeds diepere inzichten.
Geen dood, geen vrees (29) – terugkeer
Op het moment dat ik sterf,
zal ik proberen naar je terug te komen
zo snel als ik kan.
Geen dood, geen vrees (28) – Identiteit
Op het moment van sterven verliezen we niet alleen alles wat we bezitten, maar ook onze volledige identiteit. De reden waarom we bang zijn voor de dood, is dat we onszelf identificeren met deze wereld, dit lichaam, ons bezit, onze status, en onze familie.
Geen dood, geen vrees (27) – Huilen
Een van de teksten die ten gehore werd gebracht ‘Je moet zeilen op de wind van vandaag’ raakte me – als zeiler en begeleider van tientallen zeilretraites op het IJsselmeer – erg diep, ook omdat het zo’n boeddhistische tekst is. Nu, in het hier en nu, gebeurt het. In dit moment verblijven, in dit moment zijn, is de kunst en zo’n bijzondere oefening.
Geen dood, geen vrees (26) – Het is toch nog snel gegaan
Ik word wakker uit een rare droom. Mijn vriendin en iemand anders gaan de kamer uit waar mijn lichaam kennelijk ligt opgebaard. Bij het dichtdoen van de deur hoor ik het bezoek nog net zeggen ‘het is toch nog snel gegaan.’
Geen dood geen vrees (25) – De Vijf Overdenkingen
Ik kan niets vasthouden. Ik kom hier met lege handen, en ik ga met lege handen.
Geen dood, geen vrees (24) – Leven(s)werk
Laten we in dankbaarheid leven. Diepe dankbaarheid is het ‘middel’. De essentie dat we het gelukkigst zijn wanneer we dankbaar zijn en niet andersom is een diepgaande oefening. Laat dankbaarheid in ons groeien als een bloem, laten we dankbaar zijn voor alles wat er is, en zeker ook voor de kleinste dingen.
Geen dood, geen vrees (23) – Dood
Bij ons thuis ligt Minie sinds haar inslapen in een kaasdoek in een mandje. Ik praat met haar, aai haar en bedank haar voor alles wat we samen hebben meegemaakt. Voor haar aanwezigheid in de tijden dat ik het moeilijk had, voor haar rust en voor de gekke capriolen die ze uithaalde.
Geen dood, geen vrees (22) – radicale remissie
Iedere drie maanden is het raak. Bloedprikken om te bepalen of de medicatie nog werkt en iedere zes maanden bloedprikken en een scan om te zien of er daadwerkelijk niet meer uitzaaiingen zijn bijgekomen.
Geen dood, geen vrees (21) – Vijf maanden verder
Het is een bijzondere reis die ik aan het gaan ben. Er gebeurt van alles in mijn lijf. Afgelopen week zei ik tegen iemand dat ik me beter voel dan vijf jaar geleden voor er kanker werd geconstateerd.
Geen dood, geen vrees (20) – Leve de vergankelijkheid!
Zo bewust te kunnen zijn is iedere keer weer een openbaring. In de dieren, de bomen, de planten, de lucht, mezelf, zie ik de niet-dier, – boom, – planten, – lucht en niet-mens elementen. Water, aarde, lucht, vuur zijn de vier basiselementen waaruit alles is opgebouwd.
Geen dood, geen vrees (19) – Kunst te leven
De kunst te leven is voor mij zo lang mogelijk op een voor mij acceptabele manier door dit leven te gaan. Alles is veranderlijk, dus ongetwijfeld zal ik de normen die ik nu heb voor wat kwaliteit van leven is, aanpassen, zoals ik dat eerder heb gedaan.
Geen dood, geen vrees (18) – een bel van volle aandacht
Geniet zolang je leeft van elk moment en oefenen diepgaand kijken om zo je ware natuur van geen-geboorte en geen-dood te kunnen ervaren.
Geen dood, geen vrees (17) – Leven voorbij geboorte en dood
Ze was ongelukkig, kwijnde weg. Het was vreselijk om mee te maken. Onze zoon, Tom, was geweldig als mantelzorger maar ging er net als ik bijna aan onderdoor. Ik was depressief, met Tom ging het niet goed, het was een vreselijke tijd voor ons alle drie.
‘Onze vijand is onze woede, haat, begeerte, fanatisme en discriminatie jegens mensen’
Thich Nhat Hanh schreef deze tekst voor de leerlingen van de School voor Sociale Dienstverlening die hij had opgericht om de nood te lenigen van de bevolking die te lijden had onder het oorlogsgeweld. Hij bond de leerlingen op het hart om zich voor te bereiden te sterven zonder haat. Sommigen waren al op een gewelddadige manier vermoord.
Geen dood geen vrees (16) – Onszelf opnieuw manifesteren
In de ultieme dimensie zijn we nooit geboren en zullen we nooit sterven. In de historische dimensie (veelal ons dagelijkse leven) leven we in vergetelheid en zijn we zelden springlevend. We leven als doden.
Geen dood, geen vrees (15) – de dood
Waarom zouden we de dood buiten het leven plaatsen, of er niet over praten? De dood is onlosmakelijk met het leven verbonden. Immers, het enige wat we zeker weten is dat we doodgaan.
Geen dood, geen vrees 14 – manifestatie
Als je diep kijkt naar een doosje lucifers, kun je de vlam zien. Hij heeft zich nog niet gemanifesteerd, maar doordat je mediteert kun je de vlam zien. Er is voor de vlam aan alle voorwaarden voldaan om zich te manifesteren: hout, zwavel, een ruw oppervlak en mijn handen. Dus als ik een lucifer afstrijk en de vlam verschijnt zou ik dat niet de geboorte van een vlam noemen. Ik zou het de manifestatie van een vlam noemen.
Geen dood, geen vrees (13) – A year to love
Hoe ik er in sta als het straks zover is weet ik niet. Ik ervaar het als een groot voorrecht van Thich Nhat Hanh te hebben geleerd in het nu te zijn. Nu in dit moment. Wanneer het zo ver is, is het tijd om een nieuw besluit te nemen.
Geen geboorte, geen dood
Dankbaarheid voor wat hij gegeven heeft, dankbaar voor de dharmaregen die hij over mij heen heeft gestort met zijn retraites, zijn boeken en zijn lezingen. Dankbaar dat ik die tot me heb kunnen en mogen nemen. Hij heeft de wereld mooier, gemaakt, hij heeft de wereld bewuster gemaakt, liefdevoller gemaakt.
