Elisabeth is bioboer en boeddhist. Alle seizoenen is ze op het land te vinden. Op de trekker gezeten, of in de stal tussen haar dieren, overdenkt ze voor de rubriek Boer’n Boeken het nut van een boek. Waarom zou je zo’n boek kopen?
Mijn vader was een natuurkind van het ruwere soort. Niks liefelijk op de buik voor een bosanemoontje, maar jagend met Unkel Emil en Jardo op herten, beren en zwijnen in het hoge Tatragebergte; villen, slachten en laten besterven.
Met honderden tegelijk scheerden meeuwen, spreeuwen, kraaien en mussen rond het dode duivenlijf. Twee steenuiltjes zaten roerloos op hun weilandpalen. Hun kopjes ronddraaiend om het schouwspel in de gaten te houden.
De boeddhistische leraar Pema Chödrön pleit voor het pad van de krijger. Het gaat haar er niet om dat die weg de hare is. Zij is geen absolute heerser of meester, maar zij wil inzicht bieden in het maken van een keuze. Helder en doorvoelt.
Het leven kent niet één dimensie van goed en kwaad. Dat geldt voor Kevin Carter, maar ook voor Alfredo Jaar en Bernie Glassman. Het zijn wat mij betreft niet zozeer Bernie’s straatretraites die schokkend zijn, maar het feit dat wij westerlingen ze blijkbaar nodig hebben om het lijden dat alom aanwezig is te zien.
De koans in De Familiejuwelen brengen je langs universele facetten van ieder leven. Liefde, verlatenheid, verlichting, ego, twijfel, de plaats, de eenvoud en het pad.
Boer’n Boeken is in de lucht. Waarom zou je een boek kopen? Om de schrijver te pleasen, of afgaan op zijn naam en autoriteit? Wat heb je aan zo’n boek als het leven onaardig is? Verwacht geen antwoord, mu en wu.
