Als je gehecht bent aan het leven, dan ben je geen beoefenaar van de dharma. Als je gehecht bent aan het domein van samsara, dan is er geen sprake van wereldverzaking.
Geen boeddhistisch precedent voor zelfverbranding
Dit schrijft Janet Gyatso, hoogleraar in het boeddhisme aan de universiteit van Harvard (Verenigde Staten), in Tricycle, in het artikel ‘In the Face of Tragedy: How are we to approach the crisis of self-immolations in Tibet?’
Taigu – Mijmeren in mijn bodhisattvabedje
Hoe velen vluchten in het boeddhisme omdat het een alternatief is dat veilig voelt? Veilig? Ruk die voorhang weg en zoek de poreuze grenzen op. Gaat heen en vermenigvuldigt u in vrijheid! Dat is de uitdaging. En dood de Boeddha wanneer deze op uw weg komt, evenals uw leraar, in de geest van Linji.
Meditatie voor de massa’s
Ethisch gedrag cultiveren, de leer van de Boeddha onderhouden en goed karma verwerven door ruimhartig te doneren. Dat, en niet mediteren, heeft de geschiedenis door de overgrote meerderheid van de boeddhisten beziggehouden.
In China mag je best boeddhist zijn
De enige hoop van de Tibetaanse beweging is dat de Chinese Communistische Partij in haar eigen corruptie ten onder gaat en haar ijzeren greep op de macht verliest, zodat het land in stukken breekt en Tibet in zijn oude glorie kan herrijzen. Maar of dit realistisch is?
Zingen als zenmeditatie
“Een dag lang de vier lettergrepen ‘A’, ‘Mi’, ‘To’, ‘Fo’ zingen. Zingen met je mond, je voeten, met heel je lichaam. Zo zingen, dat iedere cel van je lichaam meezingt.”
Amida in Amsterdam
In een bad van groot toevertrouwen schildert een hand een heerlijk moment.
De geniepige hypocrisie van een duurzaam Unilever
Strandvolleybal sponsoren door Coca Cola of groene salades bij McDonald’s, het doet er niet aan af dat de winstmachine draait op het commercieel exploiteren en instandhouden van de ongezonde gewoontes van mensen die tegenover hun lijden in de verleiding de verkeerde oplossing voor hun problemen kiezen.
Schoenen van geweven gras
Ik heb tijdens mijn leven veel dood meegemaakt – oorlog, hongersnood, ziekte. Ik ben nu aan het einde van mijn leven. Over niet al te lang zal ik sterven.
Bergrede voor boeddhisten
Na zijn beproeving door Mara in de woestijn ging de Boeddha een berg op, gevolgd door een grote menigte. “Gelukkig die arm van geest zijn, want hun behoort het Reine Land,” onderwees hij zijn leerlingen.
In den beginne was het woord
En daar zat ik in de tuinkamer van een drive-in woning aan de buitenrand van Amsterdam. Vijftien zwijgende gezichten op rode matten keken mij verwachtingsvol aan. Een volle bak.
De opvolger van Buddhaghosa XII
Plotsklaps stond hij daar, blootvoets, een Chinees in een eenvoudige bruine pij. De verrassing was compleet: niet een van ons, maar een man uit een ver land was door de Oudsten verkozen. Maar wat vooral ook opviel was dat hij niet verscheen in een liturgisch gewaad, maar gewoon, op eigen kracht en zonder opsmuk.