Een Hongaarse website blijkt een schatkamer vol met digitaal beschikbare boeken en artikelen over zenboeddhisme.
De skandha’s zijn leeg
Dit is het. Ik ben uitgeraasd; mijn intellectuele gewoonte-energie is opgebrand, uitgedoofd.
Lang leve Mahayana
Voor de zenbeoefening is het van belang altijd de dynamiek van loslaten en stilzetten van overerfde beelden en metaforen geactiveerd te houden. Mahayana, waarvan zen een vertakking is, kent een potpourri aan zulke voorstellingen die, welbeschouwd, niet altijd goed verenigbaar of te rechtvaardigen zijn.
Geen verzekeringspolis voor verlichting
Hoezeer Dogen ons de weg ook wijst, zijn tijdgenoot Shinran lijkt meer van het leven in de wereld te hebben begrepen.
De minister en de moordenaar
Mensen die je kent, vrienden, oude collega’s, ze worden ouder. Ze worden directeur, generaal, kamerlid, staatssecretaris en minister. En eentje bezwijkt er onder zijn aandeel in de dukkha, begaat twee moorden en pleegt zelfmoord.
Durven boeddhist te zijn
Aan Thich Nhat Hanh werd ooit de vraag gesteld of hij zenboeddhist was. Hij bleef enige tijd stil. Toen antwoordde hij: “Als ik ja zeg, dan geef ik mogelijk voedsel aan het beeld dat u hebt van een zenboeddhist. Als ik nee zeg, dan doe ik onrecht aan de traditie waarnaar ik leef.”
Een kostbaar kleinood
Een inleiding in het boeddhisme kruist mijn weg. Het is de vrucht van een gelukkige pen.
Huilen om Dogen
In een prozagedicht doet Ryokan verslag van zijn kennismaking met Dogen tijdens zijn monnikstraining in een Japans zenklooster.
Het zelf als vaardig middel
Waar komt de leer van het niet-zelf toch vandaan? De Boeddha heeft zich hier namelijk niet over uitgesproken, zegt Thanissaro Bhikkhu.
Ook voor Geert Wilders is er een plaatsje in het Reine Land
Ook in Geert Wilders schuilt het vermogen tot ontwaken. Zou ik hem tegenkomen, dan maakte ik voor hem dan ook de diepe buiging die je voor ieder ander kunt maken in wie je in aanleg een boeddha herkent.
Vrijheid en vrede
Vrede. Gaat dat eigenlijk wel over mij? In al mijn narrigheid zit ik regelmatig mensen in stukjes te provoceren. Te bekvechten in mailtjes en schreeuwerig te doen in tweets. Kijk dan, ik ben er nog! Ik ben nog iemand nadat ze me mijn leven hebben afgepakt! Ze? Ziekte eerder.
Mijn gedichten zijn geen gedichten
Als je begrijpt dat mijn gedichten in werkelijkheid geen gedichten zijn, dan kunnen we samen praten over poëzie, schrijft zendichter Ryokan Taigu.
Zonder wereldverzaking ben je geen boeddhist
Als je gehecht bent aan het leven, dan ben je geen beoefenaar van de dharma. Als je gehecht bent aan het domein van samsara, dan is er geen sprake van wereldverzaking.
Geen boeddhistisch precedent voor zelfverbranding
Dit schrijft Janet Gyatso, hoogleraar in het boeddhisme aan de universiteit van Harvard (Verenigde Staten), in Tricycle, in het artikel ‘In the Face of Tragedy: How are we to approach the crisis of self-immolations in Tibet?’
Taigu – Mijmeren in mijn bodhisattvabedje
Hoe velen vluchten in het boeddhisme omdat het een alternatief is dat veilig voelt? Veilig? Ruk die voorhang weg en zoek de poreuze grenzen op. Gaat heen en vermenigvuldigt u in vrijheid! Dat is de uitdaging. En dood de Boeddha wanneer deze op uw weg komt, evenals uw leraar, in de geest van Linji.
Meditatie voor de massa’s
Ethisch gedrag cultiveren, de leer van de Boeddha onderhouden en goed karma verwerven door ruimhartig te doneren. Dat, en niet mediteren, heeft de geschiedenis door de overgrote meerderheid van de boeddhisten beziggehouden.
In China mag je best boeddhist zijn
De enige hoop van de Tibetaanse beweging is dat de Chinese Communistische Partij in haar eigen corruptie ten onder gaat en haar ijzeren greep op de macht verliest, zodat het land in stukken breekt en Tibet in zijn oude glorie kan herrijzen. Maar of dit realistisch is?
Zingen als zenmeditatie
“Een dag lang de vier lettergrepen ‘A’, ‘Mi’, ‘To’, ‘Fo’ zingen. Zingen met je mond, je voeten, met heel je lichaam. Zo zingen, dat iedere cel van je lichaam meezingt.”
Amida in Amsterdam
In een bad van groot toevertrouwen schildert een hand een heerlijk moment.
De geniepige hypocrisie van een duurzaam Unilever
Strandvolleybal sponsoren door Coca Cola of groene salades bij McDonald’s, het doet er niet aan af dat de winstmachine draait op het commercieel exploiteren en instandhouden van de ongezonde gewoontes van mensen die tegenover hun lijden in de verleiding de verkeerde oplossing voor hun problemen kiezen.
Schoenen van geweven gras
Ik heb tijdens mijn leven veel dood meegemaakt – oorlog, hongersnood, ziekte. Ik ben nu aan het einde van mijn leven. Over niet al te lang zal ik sterven.
Bergrede voor boeddhisten
Na zijn beproeving door Mara in de woestijn ging de Boeddha een berg op, gevolgd door een grote menigte. “Gelukkig die arm van geest zijn, want hun behoort het Reine Land,” onderwees hij zijn leerlingen.
In den beginne was het woord
En daar zat ik in de tuinkamer van een drive-in woning aan de buitenrand van Amsterdam. Vijftien zwijgende gezichten op rode matten keken mij verwachtingsvol aan. Een volle bak.
De opvolger van Buddhaghosa XII
Plotsklaps stond hij daar, blootvoets, een Chinees in een eenvoudige bruine pij. De verrassing was compleet: niet een van ons, maar een man uit een ver land was door de Oudsten verkozen. Maar wat vooral ook opviel was dat hij niet verscheen in een liturgisch gewaad, maar gewoon, op eigen kracht en zonder opsmuk.
