Japans is in sommige boeddhistische stromingen zo’n beetje wat kerklatijn vroeger voor het katholicisme was. Dat geldt voor het Reine Land en ook voor Zen.
Mindfulness behoeft boeddhisme als context
Leidt mindfulness van zichzelf tot het ontwikkelen van compassie en is dat voldoende? Of heeft mindfulness boeddhisme nodig als context?
Een democratische vorm van beoefening
De Reine Land-traditie heeft in de geschiedenis een cruciale rol gespeeld in de democratisering van het boeddhisme en de opkomst van de lekenbeweging.
Een lotus in de modder
Drie woorden zouden moeten volstaan.
Het leven zoals het is: precies goed
Tijd voor amidazen.
De uitgestoken hand
Onlangs had ik de eer en het genoegen de here Jezus te ontmoeten, heel persoonlijk en direct. Het was een volkomen onverwachte ontmoeting, een die mij met stomheid sloeg en een diepe indruk op mij heeft achtergelaten.
Boeddha-dharma als boeddha-dank-u
Is wijsheid voorbij alle wijsheid een kwestie van oefenen of een kwestie van genade?
De volheid van de traditie
Als de Dalai Lama in zijn boek Vrij van religie mindfulness aan de massa’s aanprijst, dan komt dit volgens mij omdat hij mensen tot een vorm van ‘Zivilreligion’ wil brengen: laagdrempelige ‘seculiere’ volksreligie opgebouwd rond compassie en andere gedeelde waarden.
Het verdunde boeddhisme van de Dalai Lama
Boeddhisten gaan door voor de eerste missionarissen in de geschiedenis. Waarom niet iets meer missionaire drang in onze eigen tijd? Ik zou in dit opzicht in ieder geval van een hiervoor goed gepositioneerde boeddhist als de Dalai Lama meer verwachten.
Leven in de geest van de leegte
Het is spannend te leven in de geest van de leegte omdat het maar afwachten is hoe het onbenoembare zich presenteert. Alles wat leegte is, is ook vorm, en vice versa.
Een grote pan dharmagoulash
Een Hongaarse website blijkt een schatkamer vol met digitaal beschikbare boeken en artikelen over zenboeddhisme.
De skandha’s zijn leeg
Dit is het. Ik ben uitgeraasd; mijn intellectuele gewoonte-energie is opgebrand, uitgedoofd.
Lang leve Mahayana
Voor de zenbeoefening is het van belang altijd de dynamiek van loslaten en stilzetten van overerfde beelden en metaforen geactiveerd te houden. Mahayana, waarvan zen een vertakking is, kent een potpourri aan zulke voorstellingen die, welbeschouwd, niet altijd goed verenigbaar of te rechtvaardigen zijn.
Geen verzekeringspolis voor verlichting
Hoezeer Dogen ons de weg ook wijst, zijn tijdgenoot Shinran lijkt meer van het leven in de wereld te hebben begrepen.
De minister en de moordenaar
Mensen die je kent, vrienden, oude collega’s, ze worden ouder. Ze worden directeur, generaal, kamerlid, staatssecretaris en minister. En eentje bezwijkt er onder zijn aandeel in de dukkha, begaat twee moorden en pleegt zelfmoord.
Durven boeddhist te zijn
Aan Thich Nhat Hanh werd ooit de vraag gesteld of hij zenboeddhist was. Hij bleef enige tijd stil. Toen antwoordde hij: “Als ik ja zeg, dan geef ik mogelijk voedsel aan het beeld dat u hebt van een zenboeddhist. Als ik nee zeg, dan doe ik onrecht aan de traditie waarnaar ik leef.”
Een kostbaar kleinood
Een inleiding in het boeddhisme kruist mijn weg. Het is de vrucht van een gelukkige pen.
Huilen om Dogen
In een prozagedicht doet Ryokan verslag van zijn kennismaking met Dogen tijdens zijn monnikstraining in een Japans zenklooster.
Het zelf als vaardig middel
Waar komt de leer van het niet-zelf toch vandaan? De Boeddha heeft zich hier namelijk niet over uitgesproken, zegt Thanissaro Bhikkhu.
Ook voor Geert Wilders is er een plaatsje in het Reine Land
Ook in Geert Wilders schuilt het vermogen tot ontwaken. Zou ik hem tegenkomen, dan maakte ik voor hem dan ook de diepe buiging die je voor ieder ander kunt maken in wie je in aanleg een boeddha herkent.
Vrijheid en vrede
Vrede. Gaat dat eigenlijk wel over mij? In al mijn narrigheid zit ik regelmatig mensen in stukjes te provoceren. Te bekvechten in mailtjes en schreeuwerig te doen in tweets. Kijk dan, ik ben er nog! Ik ben nog iemand nadat ze me mijn leven hebben afgepakt! Ze? Ziekte eerder.
Mijn gedichten zijn geen gedichten
Als je begrijpt dat mijn gedichten in werkelijkheid geen gedichten zijn, dan kunnen we samen praten over poëzie, schrijft zendichter Ryokan Taigu.
Zonder wereldverzaking ben je geen boeddhist
Als je gehecht bent aan het leven, dan ben je geen beoefenaar van de dharma. Als je gehecht bent aan het domein van samsara, dan is er geen sprake van wereldverzaking.
Geen boeddhistisch precedent voor zelfverbranding
Dit schrijft Janet Gyatso, hoogleraar in het boeddhisme aan de universiteit van Harvard (Verenigde Staten), in Tricycle, in het artikel ‘In the Face of Tragedy: How are we to approach the crisis of self-immolations in Tibet?’
