Het is een beetje vroeg voor een winterse haiku, we zitten nog in het onstuimige herfst-seizoen. Maar het is juist de kalmte en de rust van de winter die mij in deze haiku aanspreken.
Renske de Graaf
Renske – haiku – zwemvijver
…
Gedachten over een haiku, 46. Issa
Op een mistige herfstdag staat een groepje paarden bijeen in de wei. Het is alsof de wereld om hen heen is weggevallen, zo stil is het. Het is nog vroeg en er hangen nevelslierten boven de akkers en de weiden. Als kinderen noemden wij dat vroeger koeien-zonder-poten-weer. Hier zijn het paarden zonder benen. Die benen zijn verdwenen in de mist. De paarden staan met de hoofden bij elkaar alsof ze fluisteren. Roddelen zelfs, volgens Issa.
Renske – haiku – plukjes
…
Gedachten over een haiku, nr. 45 – Kenjin
Deze haiku spreekt mij aan vanwege het eigentijdse beeld van de vissers. Wie heeft er niet ooit deelnemers aan een viswedstrijd gezien, zittend langs het kanaal, op een paar meter afstand van elkaar? Of rond de vijver van de plaatselijke visclub, de leden op “praat-afstand”?
Renske – haiku – kluister
…
Gedachten over een haiku 44 – Bōsha
Nadat zijn ouderlijk huis door de grote aardbeving van 1923 werd verwoest, vestigde Bōsha zich in Kyoto, waar hij Zen en schilderkunst studeerde. Toen hij ziek werd gaf hij beide op, werd de laatste jaren van zijn leven bedlegerig en richtte zich alleen nog op het schrijven van haiku’s.
Renske – haiku – pepernoten
…
Gedachten over een haiku 43 – Shishōshi
Deze senryū gaat over de liefde. En in het bijzonder over puberliefde. Waar de haiku vaak een beschrijving is van een natuurbeleving, gaat de senryū meer over een dagelijkse gebeurtenis of over de menselijke natuur. In dit geval over twee jonge mensen, zo verliefd dat ze proberen zoveel mogelijk samen te zijn. Maar wel zo dat niemand het merkt. Denken ze.
Renske – haiku 16 -smalle pad
…
Gedachten over een haiku 42 – Sora
Soms zie je dat wanneer je tussen de bloeiende velden fietst of wandelt. Eerst is er niet veel bijzonders te zien en dan opeens bevind je je in een kleurige wolk van vlinders. Het is een vrolijk gezicht, alsof ze krijgertje spelen zonder elkaar aan te raken.
Renske – haiku 15 – onverstoorbaar
…
Gedachten over een haiku 41 – Issa
De klaproos staat symbool voor veel dingen. In het Westen vooral voor gesneuvelde soldaten. In Engeland dragen mensen bij de herdenking van WO I en andere gewapende conflicten, een klaproos. Tegelijkertijd is de klaproos het symbool voor hoop, vernieuwing, de fragiliteit van het leven en in sommige culturen voor slaap, dromen en troost.
Renske haiku 14 – roekeloos
…
Gedachten over een haiku 40 – Shiki
Bij deze twee haiku’s treft me vooral het zomerse. Hitte, schaduw en de geur van (pasgemaaid) gras. Ik zie de hark staan, tegen de muur van het huis. Het gras is gemaaid en moet nog worden aangeharkt. Maar het is te warm, de hete lucht trilt boven het gazon en de tuinier zit binnen, in de koelte.
Renske haiku 13 – intens
…
Renske – gedachten over een haiku 39 – Bashō
Fernweh: verlangen naar onbekende oorden of vervlogen tijden.
Dat is het gevoel dat deze haiku bij mij oproept. Het gevoel dat je soms kunt hebben ook al ben je in je eigen stad of dorp.
Renske – haiku 12 – stoplichten
Spreeuwen en stoplichten…
Gedachten over een haiku 38 – Ryōta
Het gezang van de bergkoekoek is een aankondiging van de zomer. Tegelijkertijd staat de vogel erom bekend de overledenen met zijn gezang te begeleiden naar de andere wereld. Twee totaal verschillende betekenissen. Heel verwarrend?
Renske haiku – waakhond
Zomerdeur…
Gedachten over een haiku 37 – dansu
De vogelverschrikker neemt zijn hoed niet af als de koning voorbij komt. Dat kan hij natuurlijk ook niet, maar er spreekt wel een gevoel uit deze woorden. Een gevoel van eigenwaarde, van trots misschien. Deze figuur is gekleed in lompen en heeft een oude, versleten hoed op zijn hoofd. Hij staat onderaan in de hiërarchie. Maar hij heeft een functie: hij beschermt het gewas tegen de vraatzucht van vogels.
Renske – haiku 11 – strandwandeling
Tijdens mijn wandeling langs de zee zwom er opeens een zeehondje mee, op een paar meter afstand.
Gedachten over een haiku 36 – Chiyo-ni
Chiyo-ni schreef traditionele haiku’s, met mooie observaties. Ze heeft veel meegemaakt: na het overlijden van haar man en zoontje is ze non geworden. Mogelijk heeft ze zo’n ontwikkeling doorgemaakt dat deze doorwerkt in haar mooie, positieve haiku’s.
Renske – haiku – Keltische tuin
…
