Marlous Lazal spreekt in de allerlaatste Nachtgast en tevens de allerlaatste radio-uitzending in het bestaan van de BOS met André van der Braak. De hoogleraar boeddhistische filosofie aan de VU gaat in op de betekenis van vijftien jaar boeddhistische omroep in Nederland. Naast het einde van het zelfstandige bestaan van de BOS reflecteert Van der Braak ook op een roerig boeddhistisch jaar waarin de kwetsbare relatie tussen leraar en leerling door verschillende affaires aan het licht kwam.

In de extra lange uitzending gaan ook de boeddhistisch leraren Han de Wit en Varamitra, en hoogleraar Matthijs Schouten in op de betekenis van vijftien jaar BOS. Volgens Han de Wit was de BOS “niet zozeer gericht op het verspreiden van het boeddhisme als zodanig”, maar wilde ze “vanuit een boeddhistische optiek kijken naar de wereld”. Matthijs Schouten meent dat het verdwijnen van de BOS veel zegt over de huidige samenleving waarin geen tijd meer vrijgemaakt wordt voor “slow radio en televisie”. “Mensen hebben een ander beeld van het boeddhisme gekregen dan voordat de BOS programma’s maakte”, aldus Schouten. Varamitra kijkt om in vreugde, want volgens hem heeft het publiek veel vreugde ontleend aan de BOS-programma’s. Maar hij is ook kritisch omdat niet kon worden voorkomen dat een levensbeschouwelijke omroep als de BOS werd wegbezuinigd door de overheid. Het laat volgens hem zien dat het boeddhisme nog smal en dun is in Nederland.

In de allerlaatste uitzending ook een ontroerende column van Jotika Hermsen: ‘Afscheid’. Hierin brengt zij op sprookjesachtige wijze een ode aan de initiatiefnemers en medewerkers van de BOS. Jotika Hermsen: “Alles verandert, maar niets gaat verloren. Dat is het verschil tussen horen en zien.”

Andre van der Braak foto Roos Rabenberg

André van der Braak is als hoogleraar boeddhistische filosofie verbonden aan de VU in Amsterdam. Daarnaast werkt hij als onderzoeker voor het Dominicaans Studiecentrum voor Theologie en Samenleving en is hij is projectleider van het project Multiple Religious Belonging, dat van 2013-2017 aan de VU wordt uitgevoerd. Hij studeerde klinische psychologie en vergelijkende wijsbegeerte in Amsterdam, studeerde in 1986 af op Nietzsche en het boeddhisme, en promoveerde in 2004 op Nietzsche aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij is nog steeds actief in de Nietzsche Research Group. Van der Braak is geautoriseerd zenleraar binnen Maha Karuna Ch’an, de sangha van Ton Lathouwers.

Matthijs Schouten studeerde biologie, Keltische taal- en letterkunde, vergelijkende godsdienstwetenschappen en oosterse filosofie. Sinds 1992 is hij verbonden aan Staatsbosbeheer. Bovendien is hij bijzonder hoogleraar Natuur- en Landschapsbescherming aan de universiteiten van Cork en Galway (Ierland) en bijzonder hoogleraar in de Ecologie en Filosofie van het Natuurherstel aan de Wageningen Universiteit.

Han de Wit is godsdienstpsycholoog en boeddhistisch leraar in de Shambalaschool van Chögyam Trungpa. Hij richtte in 1977 in Amsterdam het eerste Shambhalacentrum (toen: Dharmadathu) van Europa op. Na het overlijden van Trungpa Rinpoche in 1987 werd hij leerling van diens zoon en opvolger, Sakyong Mipham Rinpoche. Van de Sakyong ontving hij later de wijding tot ‘acharaya’ of leraar.

Van huis uit is boeddhistisch leraar Varamitra organisatieconsulent. Sinds 1987 is hij in Amerika en Europa opgeleid in boeddhisme en meditatie. Naast zijn werk voor het Boeddhistisch Centrum Haaglanden werkt hij als hoofd boeddhistische geestelijke verzorging bij het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Varamitra was van 2007 tot 2009 voorzitter van de Boeddhistische Unie Nederland. Verder maakt hij deel uit van het interreligieuze platform In Vrijheid Verbonden en is hij elk jaar betrokken bij de Prinsjesdagviering, een interreligieus moment van bezinning bij de opening van het nieuwe parlementaire jaar.

Jotika Hermsen is een van de weinige vrouwelijke boeddhistische leermeesters in Nederland. Ze was 24 jaar lang non, werd actief in de feministische beweging en legde na haar uittreden uit de katholieke kerk haar geloften af in het Theravadaboeddhisme. In 2005 ontving ze de ‘Outstanding Woman in Buddhism Award’ van de Verenigde Naties, vanwege haar jarenlange inzet voor de verspreiding van de leer van de Boeddha. Voor de BOS maakte Jotika Hermsen meer dan 100 radiocolumns, waarvan een selectie is gebundeld in het boek Botox of Boeddha, dat is verschenen bij uitgeverij Asoka.

Han de Wit.

Jotika Hermsen

Annemarie Opmeer

Henk van Straten foto Koos van Breukel

Robert Witlox

Yvo Manuel Vas Dias foto Michael Echteld

Frances Nijssen

Helena van Engelen

Natascha van Weezel

Arita Baayens ontdekkingsreiziger

Marjolijn van Heemstra

Hedwig Verhoeven

Pauline Slot

Pilarczyk

Jan Derksen

Sabine Wassenberg.

Achim Heine

Annewieke Vroom

Hella de Jonge.

Hella de Jonge met haar vader Eli Asser.

Peter de Haan

Gertjan van Zessen.

Claudy Jongstra

Anne Dijk.

Farah Karimi.

Thea Hilhorst

Sebo Ebbens.

Anne Marie Borsboom

Rob Chrispijn

Bea de Munnik

Helmert Woudenberg als Pim Fortuyn

Maarten Hunink, foto BOS.

Maurice Laparlière

Mark Kingsford, foto BOS.