Chinese autoriteiten in Tibet organiseren spraakwedstrijden in het Mandarijns in wat volgens analisten weer een truc van Peking is om de Tibetaanse taal en cultuur in Tibet uit te wissen. Vorige week namen ongeveer 33 Tibetanen deel aan de Nationale Spreekwedstrijd voor Gewone Talen in de regionale hoofdstad Lhasa van Tibet.
Hoewel er vele dialecten van het Chinees worden gesproken in het land, evenals vele andere talen, waaronder het Tibetaans en Oeigoers, is het Mandarijn de officiële taal en Peking wil dat alle burgers deze taal gebruiken, met weinig of geen aandacht voor het behoud van andere talen. Taalwedstrijden Mandarijn worden nu regelmatig gehouden in kloosters en scholen in heel Tibet.
In oktober werd een soortgelijke nationale spraakwedstrijd gehouden in de stad Shigatse, met als thema “Een loyale en oprechte patriot van het nieuwe tijdperk zijn”. In de stad Nagchu moesten monniken en nonnen de Chinese Communistische Partij loven in het Mandarijn als onderdeel van “nationale taal”-wedstrijden.
Eigen taal
Tibet was een onafhankelijk land, met een eigen nationale taal, voordat het in 1951 door China werd geannexeerd. Maar China heeft zich actief ingezet om het gebruik van het Tibetaans te beperken. Sinds 2020 heeft de regering strengere beperkingen opgelegd aan taalrechten in Tibet, wat heeft geleid tot de sluiting van Tibetaanse privéscholen en een grotere nadruk op onderwijs in de Chinese taal in naam van het standaardiseren van schoolboeken en lesmateriaal.
In 2021 begonnen de autoriteiten Tibetaanse kinderen ook te verbieden om tijdens de wintervakantie informele taallessen of workshops te volgen. Activisten hebben gewaarschuwd dat deze maatregelen het voortbestaan van de Tibetaanse taal in gevaar kunnen brengen.
Netwerk
In de afgelopen jaren hebben de Chinese autoriteiten in de hele regio een netwerk van internaten voor Tibetaanse kinderen opgezet, waar ze voornamelijk les krijgen in het Mandarijn. Activisten zeggen dat ze worden onderworpen aan politieke indoctrinatie terwijl ze van hun ouders en huis worden gescheiden in een poging om hun contact met hun eigen Tibetaanse taal en cultuur te verminderen.
Deskundigen zeggen dat er een meer sinistere motivatie aan het werk is. “Deze competities zijn slechts een nieuwe tactiek om de taal, cultuur en identiteit van het Tibetaanse volk uit te roeien.
Geef een reactie