De Gangjong Sherig Norbu School is lange tijd een bron van trots geweest voor etnische Tibetanen in de Chinese provincie Qinghai. De school staat bekend om haar rigoureuze curriculum en telt vooraanstaande Tibetaanse geleerden als leden van de faculteit; de afgestudeerden blinken uit op gebieden als techniek, onderwijs, geneeskunde en religie.
Het was dan ook schokkend om mee te maken dat studenten de laatste diploma-uitreiking markeerden die Gangjong Sherig ooit zou houden nadat de Chinese autoriteiten de school deze maand sloten, waarmee het een van de groeiende lijsten van Tibetaanse onderwijsinstellingen werd die hun deuren hebben gesloten. De oprichter en directeur van de school, Ragya Jigme Gyaltsen, zei dat de Communistische Partij van de provincie Qinghai had vastgesteld dat de school niet voldeed aan haar onderwijsnormen.
Internationale aandacht
De kans is groot dat de studenten die naar Gangjong Sherig zijn gegaan of zouden gaan, nu naar een door China gerunde kostschool worden gestuurd waar het onderwijs in het Tibetaans wordt geminimaliseerd ten gunste van een Mandarijns lesprogramma dat de loyaliteit van de partij bevordert. Het verhaal over hoe Tibetanen worden opgeleid heeft internationale aandacht getrokken en weerspiegelt een spanningsveld tussen cultureel behoud en nationale integratie.
Tibetaanse studenten in de eerste helft van de eeuw kregen hun opleiding meestal thuis of in de honderden kloosters die de Tibetaanse cultuur en tradities domineerden. Sommige Tibetaanse kinderen gaan nog steeds naar scholen waar Tibetaans wordt onderwezen. Maar van de overgrote meerderheid wordt aangenomen dat ze nu naar scholen gaan waar de lessen in het Mandarijn worden gegeven en de Tibetaanse lessen beperkt blijven tot een enkele taalklas.
Communicatie
De Gangjong Sherig Norbu School is een van de tientallen Tibetaanse instellingen die de afgelopen jaren zijn gesloten. Andere zijn de Sengdruk Taktse School in Amdo Golog, provincie Qinghai, en het Drago klooster in Kham Karze, provincie Sichuan. Volgens een rapport van Human Rights Watch is het aantal niet-Tibetaans sprekende leraren in gebieden met etnisch Tibetaanse leerlingen toegenomen. Een van de doelen, volgens het rapport, lijkt te zijn om onrustige regio’s te kalmeren door assimilatie met de Han meerderheidscultuur.
Bezoekers zeggen dat jonge kinderen die naar Chinese kostscholen gaan niet gemakkelijk kunnen communiceren met oudere familieleden die Tibetaans zijn gaan studeren, waardoor er een generatiekloof ontstaat en men zich zorgen maakt over het verlies van een unieke Tibetaanse identiteit.
China krijgt steeds meer internationale kritiek op zijn onderwijsbeleid, zowel in de Tibetaanse Autonome Regio als in Tibetaanse gebieden in de Chinese provincies Qinghai, Sichuan, Gansu en Yunnan.
Ambtenaren wijzen ook op cijfers waaruit blijkt dat het aantal Tibetanen dat kan lezen en schrijven (in het Mandarijn of een andere taal) enorm is toegenomen, hoewel officiële statistieken moeilijk te controleren zijn en andere onderzoeken uiteenlopende alfabetiseringspercentages laten zien.
