Het is een wonder dat het boeddhistisch koninkrijk Bhutan, net als Tibet, nog niet volledig op een agressieve wijze onderworpen is aan de inlijvingskoorts van de Chinese Communistische Partij (CCP). China blijft een assertief beleid voeren ten aanzien van zijn buurlanden en heeft met Bhutan een memorandum van overeenstemming ondertekend over de grenskwestie.
Dit is echter niet de eerste keer dat China en Bhutan dergelijke inspanningen in deze kwestie hebben geleverd. In de loop der jaren is China geleidelijk en heimelijk zijn piepkleine buurland Bhutan binnengevallen. China claimt meer dan 764 km van het grondgebied van Bhutan, dat een aantal regio’s in de noordwestelijke regio en de Pasamlung en Jakarlung valleien in het centrale deel van Bhutan omvat.
Tot 2016 hebben de regeringen van beide landen 24 gespreksronden gehouden, maar Thimphu heeft nog steeds geweigerd in te gaan op het unilaterale voorstel van China dat het zijn aanspraken op gebieden in centraal Bhutan zou opgeven in ruil voor westelijk Bhutan. De Chinese Communistische Partij heeft haar assertieve beleid ten aanzien van de buurlanden voortgezet, niet alleen om haar positie langs de grenzen te versterken, maar ook om het land van de andere natie geleidelijk stukje bij beetje af te snijden. Het binnendringen van Nepal’s Humla door Peking is ook een onderdeel van dezelfde strategie van de Chinese Communistische Partij.
