Chinese werklui zijn begonnen met de sloop van het oude centrum van de Tibetaanse historische hoofdstad Lhasa. De actie leidt tot grote verontwaardiging onder de Tibetanen die de Chinezen verwijten geen respect te hebben voor hun religie en cultureel erfgoed. De bezetter van Tibet wil van het oude centrum van Lhasa een moderne stad maken en sloopt bestaande eeuwenoude gebouwen. Begonnen is onder meer met de bouw van een aantal winkelcentra rond de Jokhang tempel, een van de belangrijkste boeddhistische bezienswaardigheden van de stad. Het is op dit moment niet bekend of ook de tempel zelf onder handen zal worden genomen.

‘Meer dan duizend jaar oude traditionele Tibetaanse gebouwen in deze oude stad worden vernietigd onder het mom van modernisering’, zegt de bekende Tibetaanse schrijfster en activiste Woeser  tegen Radio Free Asia. Ze roept wereldwijd instellingen, met name UNESCO en Tibetanen over de hele wereld op, om Lhasa te redden. Woeser, die momenteel in Peking woont, heeft een artikel op haar blog gezet met foto’s van de voortgaande bouw in de oude stad.

De activiste zegt dat veel bezoekers die recentelijk Lhasa bezochten  hun bezorgdheid hebben geuit over de grootschalige bouwactiviteiten.  Ze zegt dat de economische ontwikkeling van Lhasa niet het enige doel is. De nieuwbouw betekent dat handelaren, die zich in dat gebied bevinden, zullen moeten verdwijnen.

De Tibetaanse schrijfster zegt dat China in het verleden is bekritiseerd na het transformeren van  twee oude Chinese steden; Lijiang in Yunnan en Hunan tot moderne toeristische steden. Beide projecten worden nu in het algemeen gezien als slechte beslissingen. In feite heeft een dergelijke reconstructie al plaatsgevonden in Tibet. China wil nu de Tibetaanse Autonome Regio omvormen tot  Zhongdian Stad (Tibetaans: Gyalthang provincie van Oost-Tibet). Na de reconstructie werd Lijiang veranderd in ‘Shangri-La’, vooral om toeristen te trekken. Ze zei dat dit soort van verwoesting grote schade heeft veroorzaakt en moet worden beschouwd als ‘toeristisch kolonialisme’.

Eerdere ervaringen met de zogenaamde economische ontwikkeling van Gyalthang County, waardoor veel Tibetaanse culturele symbolen en Tibetaans erfgoed zijn verdwenen, zijn alarmerend. De snelle modernisering is een zorg voor de UNESCO, die de authentieke sfeer in gevaar ziet komen.

De Chinese overheid beoogt ook verschillende overheids-en economische maatregelen uit te breiden, ongeacht de gevolgen. Het regime wil daarmee de ‘sociale stabiliteit’ behouden, wat betekent dat de autoriteiten het toezicht en de controle verscherpen in de regio, vooral in de stad Lhasa.

Het beroemde Potalapaleis werd in 1994 aan de UNESCO Werelderfgoedlijst toegevoegd. In 2000 en 2001 werden  de Jokhang Tempel en Norbulingka aan de lijst toegevoegd. Woeser verklaarde al eerder dat de Jokhang tempel een beschermde status zou moeten worden toegekend, op basis van de voorschriften van het UNESCO cultureel erfgoed. UNESCO is ook bezorgd over de gebruikte materialen tijdens de restauratie van het paleis, die begon in 2002, hoewel de Chinese autoriteiten beloofd hebben  dat alleen traditionele materialen en vakmanschap worden gebruikt.

Bron: Freedom House.