Makro en Deli XL stoppen per direct met de verkoop van kikkerbillen. De groothandels hebben dit laten weten nadat Wakker Dier hier vorige week om verzocht. Wakker Dier is erg tevreden met de snelle actie van deze groothandels en hoopt dat de andere groothandels spoedig volgen. Bij de productie van kikkerbillen worden de poten van een kikker gewoonlijk levend en onverdoofd afgescheurd, afgeknipt of afgesneden, waarna de kikker langzaam sterft. Naast het gruwelijke dierenleed wordt ook steeds duidelijker dat het eten van kikkers zijn sporen achterlaat in de gebieden waar deze dieren worden gevangen, met ziekteverspreiding en ecologische schade als gevolg. Wakker Dier: “Onverdoofd bij kikkers hun pootjes afhakken voor consumptiegenot is gewoon niet meer van deze tijd, dat voelen deze groothandels goed aan.”
Groothandels
Supermarkten verkopen over het algemeen geen kikkerbillen. Bij supermarkt Emté doken de kikkerbillen begin december onverwacht op als feestgerecht in de kerstfolder. Na een Facebook-actie van Wakker Dier kwam Emté daar snel van terug, en heeft de supermarkt het kikkerleed uit het assortiment gehaald. In de horeca komen kikkerbillen nog wel regelmatig voor op de menukaart. Zij kopen deze in bij groothandels. Reden voor Wakker Dier om half december de groothandels hierover aan te schrijven. Makro en Deli XL reageerden kordaat en zegden binnen een week toe om nog vóór de kerstdagen kikkerbillen-vrij te zijn. Wakker Dier hoopt dat de overige groothandels volgen. Een derde grote naam – Sligro – heeft al besloten om geen kikkerbillen uit Indonesië meer te halen, maar overweegt nog of ze op een andere leverancier overstappen of helemaal stoppen met de verkoop van kikkerbillen. Groothandels Hanos en De Kweker hebben (nog) niet gereageerd.
De mate van pijn
Over de pijn van kikkers bij het levend afhakken van de poten, schrijft journalist Michel Robles in het wetenschapstijdschrift Eos afgelopen november: “De kikkerslacht komt jaarlijks neer op honderden miljoenen keer een langgerekte, onvoorstelbare foltering.” In hetzelfde artikel zegt hoogleraar Frank Pasmans van de Universiteit van Gent: “Nadat een kikkerkopje afgehakt is, kan het nog minuten tot uren lang doorleven. Een doormidden gesneden kikker dus ook…..Het zenuwstelsel van amfibieën is grosso modo hetzelfde als dat van alle gewervelde dieren. Een kikker die lange tijd verminkt ligt te sterven, lijdt dus vermoedelijk evenzeer als ieder ander dier.” Bij het afsnijden van de poten wordt bij de kikkers geen verdoving toegepast. Soms worden de kikkers onderkoeld omdat ze dan makkelijker te hanteren zijn. Maar onderkoeling werkt niet verdovend, uitsluitend verlammend. De pijn blijft, het dier kan alleen niet meer bewegen.
Wereldwijde handel in kikkerbillen
Nederland is één van de grotere importeurs van kikkerbillen in Europa. Het gros van de kikkerbillen komt uit Indonesië, gevolgd door China, Taiwan en Vietnam. Maar ook landen als Roemenië en Bulgarije zijn grote exporteurs. Omdat de meeste kikkers in het wild worden gevangen, draagt de wereldwijde handel in kikkerbillen bij aan het verstoren van ecosystemen en het uitsterven van kikkersoorten.
Joop Hoek: ‘In totaal heb ik wel een jaar doorgebracht aan de oevers van de Rhône, in het zuiden van Frankrijk, in het plaatsje Bourg Saint Andéol. Het was een lieflijke omgeving, de rivier nabij een oude kloostertuin. ’s Avonds was het een gekwetter van jewelste door de duizenden chicanes, grote krekels, die een oorverdovend lawaai maakten in de oude vijgenbomen waarin ze huisden. Enkele uren eerder, een paar keer per week, speelde zich aan de oevers van de Rhône minder lieflijke taferelen af. Tegen het vallen van de avond liep een man met een gonjezak langs de waterlijn en schepte de kikkers met tientallen gelijk op. Het stierf ervan, van die dieren. Ze kwaakten de hele dag. Leo Menke, een vriend van mij, vertelde me eens, dat ter plaatse de billen van die kikkers werden afgesneden en de rest van het lijf weer teruggegooid werd in het water.’
