Verborgen in de nieuwe wet, stelt een bepaling dat de Chinese Communistische Partij (CCP) nu kan optreden tegen elke persoon op deze planeet die kritiek heeft op dit regiem of China.
Er is veel geschreven over de nieuwe wet van de Volksrepubliek China inzake de bescherming van de nationale veiligheid in de Speciale Administratieve Regio Hongkong, waarvan de volledige tekst nu is onthuld. De wet breidt de op het Chinese vasteland bestaande anti-subversiebepalingen uit tot Hongkong, waardoor elke vorm van kritiek op de CCP in de praktijk een misdrijf wordt, en elimineert de eerder bestaande garanties voor de vrijheid van meningsuiting en voor een zekere onafhankelijkheid van rechtbanken in Hongkong. Ook wordt een nieuw agentschap opgericht, het Bureau voor de bescherming van de nationale veiligheid, om de nieuwe wet te handhaven in gevallen die de autoriteiten als bijzonder ernstig zouden beschouwen. Het Bureau zal grotendeels in het geheim werken en zal de verdachten naar het vasteland kunnen sturen om daar terecht te staan, zodat zij daadwerkelijk kunnen worden uitgeleverd.
Hoewel al deze clausules uitvoerig zijn becommentarieerd door gespecialiseerde geleerden en waarnemers, en sommige van hen hebben opgemerkt dat de controle in Hongkong in feite nog strenger en repressiever is geworden dan op het vasteland van China, is er één bepaling die niet voldoende aandacht heeft gekregen en die werkelijk buitengewoon is.
Het is artikel 38 van de nieuwe wet, dat bepaalt: “Deze wet is van toepassing op overtredingen van deze wet tegen de speciale administratieve regio Hongkong die van buiten de regio worden begaan door een persoon die geen vaste inwoner van de regio is”. Men moet het twee keer lezen voordat men tot de conclusie komt dat ja, de wet echt zegt dat China, of beter gezegd de CCP, jurisdictie uitoefent tegen elke mens op deze planeet, en misschien ook wel op andere planeten.
Ik ben namelijk geen vaste inwoner van Hongkong. Toch ben ik bang dat ik dagelijks overtredingen pleeg tegen deze wet. Ik schend artikel 20, zoals ik vaak schrijf ter ondersteuning van het recht op hun historische, culturele en religieuze identiteit van de burgers van Hong Kong, Tibet en Xinjiang, en ik kan dus beschuldigd worden van “separatisme”, waarvoor de straf voor misdaden van “ernstige aard” levenslange gevangenisstraf is. Ik ben ook regelmatig in strijd met artikel 21, omdat ik “het basissysteem van de Volksrepubliek China”, een “basissysteem” dat is gebaseerd op de absolute macht van de CCP en haar ideologie, bekritiseer en dus “ondermijn”. Voor de systematische en ernstige schending van artikel 21 is de straf, wederom, levenslange gevangenisstraf. Erger nog, ik kan worden beschuldigd van het schenden van artikel 29 door het verkrijgen en publiceren in Bitter Winter. informatie die elders niet algemeen bekend is en die waarschijnlijk schade toebrengt aan de “nationale veiligheid” van China, wat zou leiden tot een derde levenslange gevangenisstraf.
Een redelijk persoon zou denken dat ik me niet bezig moet houden met de gevolgen van een Chinese wet over Hongkong, aangezien ik een Italiaans staatsburger ben en vanuit Europa schrijf. De redelijke persoon zou zich vergissen. Artikel 38 stelt duidelijk dat de wet ook van toepassing is op alle personen die “geen vaste inwoner van de regio zijn” (Hongkong).
Zou het betekenen dat de CCP mij in Italië komt halen? Misschien niet, maar, zoals een vooraanstaand expert in het Chinese recht, professor Donald Clarke van de George Washington University, schreef, geeft artikel 38 “de wet een nog breder bereik dan het strafrecht op het vasteland.” Volgens het strafrecht van het vasteland is een buitenlander niet aansprakelijk voor een daad die volgens de wet een misdrijf is, tenzij de daad of het effect in China plaatsvindt. De [Hong Kong] Nat Sec wet heeft een dergelijke beperking niet.” Professor Clarke geeft het voorbeeld van een Amerikaanse krantencolumnist die beweert dat de Chinese bezetting van Tibet illegaal is, of zelfs die net “de Chinese of Hongkongse autoriteiten heeft beledigd” om welke reden dan ook. Op grond van artikel 38 is hij “aansprakelijk op grond van de Hongkongse nationale veiligheidswet”. Hij kan worden gearresteerd als hij voet aan wal zet in Hongkong.
En dit, stelt professor Clarke, is niet alles. “Stel dat je de bovenstaande krantencolumnist bent en je reist niet naar Hongkong maar naar Peking. Hoewel u misschien geen misdrijf heeft gepleegd onder het PRC strafrecht, heeft u dat wel onder de [Hong Kong] Nat Sec wet. Wat als de autoriteiten van Hong Kong de autoriteiten van het vasteland vragen om u vast te houden en u naar Hong Kong te sturen? Zullen de autoriteiten van het vasteland ze afwijzen?” Waarschijnlijk niet. En het Chinese grondgebied omvat Chinese en Hongkongse vliegtuigen (expliciet vermeld in de nieuwe wet), en Chinese ambassades over de hele wereld.
De Chinese claim van een planetaire jurisdictie is duidelijk belachelijk, en illegaal onder het internationale recht. Maar het doet er niet echt toe. Artikel 38 betekent dat, als critici van de CCP voet aan de grond krijgen op Chinees grondgebied, zij kunnen en zullen worden gearresteerd. Als u denkt dat dit in de praktijk nooit zou gebeuren, kunt u gewoon kijken naar wat er met de Canadese “twee Michaels” gebeurt. Het is een ander geval, maar het wordt beheerst door dezelfde perverse logica.
Het is een schande dat slechts 27 landen (plus de Verenigde Staten, die niet hebben getekend vanwege hun problemen met de Mensenrechtenraad) de verklaring van het Verenigd Koninkrijk bij de Verenigde Naties waarin de mensenrechtenschendingen in Hongkong en Xinjiang worden veroordeeld, hebben gesteund (terwijl 53 landen, waarvan de lijst niet openbaar is gemaakt, deel zijn gaan uitmaken van een nieuwe “as van schaamte” door een verklaring te ondertekenen die door Cuba is opgesteld ter ondersteuning van China).
De namen van de 27 landen die hebben ondertekend ter ondersteuning van de vrijheid en de mensenrechten zijn het waard om te publiceren: Australië, Oostenrijk, België, Belize, Canada, Denemarken, Estland, Finland, Frankrijk, IJsland, Ierland, Duitsland, Japan, Letland, Liechtenstein, Litouwen, Luxemburg, de Republiek der Marshalleilanden, het Koninkrijk der Nederlanden, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Palau, Slowakije, Slovenië, Zweden, Zwitserland, en het Verenigd Koninkrijk. Onze lezers zouden slim genoeg zijn om op te merken welke democratische landen er niet zijn, en raad eens waarom. Als hun burgers in China worden gearresteerd, zullen ze misschien van mening veranderen.
Bron Bitter Winter https://bitterwinter.org/hong-kong-national-security-law-article-38/
