Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Gezondheid

Waar is het ego van mijn vader gebleven – geworteld zijn

door

Een lezer vroeg me na het lezen van mijn vorige columns over het dementeren en de dood van mijn vader welke boeddhistische visies er zijn op het geheugen. Er is opvallend weinig gezegd of geschreven over ons ‘gewone’ geheugen, terwijl de westerse psychologie daar zeer veel theorieën over formuleert. Binnen het boeddhisme is het geheugen, net als andere psychische functies gewoon één van de vele middelen om al dan niet een dieper of breder bewustzijn te ontwikkelen.

De kracht van ecologisch samenwerken

door

Anya Wiersma: ‘Onze boeddhistische beoefening gaat over ‘wakker worden’. We hebben – mild gesteld – de indruk dat de aard en omvang van de klimaat- en ecologische crisis die zich nu aandient en de dreiging ervan voor het voortbestaan van (menselijk) leven op onze planeet, alom ernstig is en vraagt om in actie te komen. In gesprek en door samen te werken zoeken we wegen.’

De gedeelde hemel

door

Ik heb op het eerste gezicht geen vanzelfsprekende drang om te doden en te vernietigen. Maar ik heb een sterke drang om iedereen die te storend is uit mijn leven te bannen. Als ik naar mijn diepste emotie peil is dat: de ander elimineren. Mijn oordeel is: het lijkt soms alsof er nog ontelbaar veel neanderthalers rondlopen op aarde. De gedachte die dat verrechtvaardigt is: o heer, ben ik dan één van de weinige, echte homo sapiens?

Het kind met ons oorspronkelijke gezicht

door

Ik genoot eerst als vader en nu als grootvader ontzettend van mijn kinderen en kleinkinderen. Ik ben een speelvogel gebleven en heb altijd een hekel gehad aan de saaie, al te ernstige aspecten van het ‘volwassen zijn.’ Maar soms zijn kinderen ook kleine diertjes die je moet temmen en helpen om mens te worden. Uiteraard hebben kinderen een natuurlijke wijsheid, maar evengoed moeten we hen als volwassene voldoende regels, grenzen en kennis aanbieden om hun plaats te vinden in een complexe samenleving.

Boeken – Hartslag

door

Het zijn altijd de machthebbers die met elkaar vechten, en het gewone volk is de dupe. Dit Palestijnse conflict bestaat al heel lang. De hele wereld weet dat, maar doet er niets aan. Er is alleen een vreedzame oplossing voor beide partijen mogelijk als er internationale hulp komt.

B’eter – recept om honderd te worden en auberginerolletjes met walnotenvulling

door

Wereldwijd heeft Japan de meeste honderdjarigen. Volgens het artikel zijn dit de factoren die bijdragen aan het bereiken van een hoge leeftijd: armoede, een hechte gemeenschap, en eten uit de moestuin. Het is geen gemakkelijke boodschap voor de mens van nu, maar wie weinig eet, leeft over het algemeen langer. In Okinama zegt men in plaats van “eet smakelijk” “hara hachi bu”, wat zoveel betekent als “eet tot je maag 80% vol is”. Naast genetische aanleg en leefomstandigheden speelt cultuur een grote rol.