Ruim 17.000 Tibetanen zullen worden overgeplaatst van hooggelegen plaatsen in Nagqu in de Tibetaanse Autonome Regio (TAR), in het zuidwesten van China. Het overplaatsen heeft volgens de Chinese autoriteiten tot doel om de levensomstandigheden van deze Tibetanen te verbeteren en het fragiele ecosysteem van de regio te beschermen.
In de komende anderhalve maand zullen de mensen verhuizen van plaatsen met een gemiddelde hoogte van meer dan 4.500 meter boven de zeespiegel naar meer toegankelijke en lager gelegen gebieden in Shannan. In de huidige gebieden heersen volgens China barre weersomstandigheden en relatief achtergebleven productie- en leefomstandigheden’, waar het grasland degradeerde.
Meer dan 130.000 mensen in ongeveer 100 Tibetaanse steden zullen in acht jaar tijd onder het relocatieplan vallen, aldus de media. Dit komt na een recent Witboek van Tibet getiteld ‘Tibet sinds 1951: Bevrijding, ontwikkeling en welvaart vanuit Peking ‘ waarin heel duidelijk naar voren komt hoe men zich geen zorgen maakte over de mate van vernietiging van het milieu van Tibet, meldde Tibet Press.
De aan de natuur gebonden systemen van Tibet worden nu door Peking in hun eigen voordeel kapot gemaakt en vernietigd, zonder ook maar een greintje aandacht te schenken aan de inwoners. In plaats van de vernietiging van het milieu in Tibet te erkennen, heeft het de regering in een goed daglicht gesteld door milieuvriendelijke en duurzaam gemotiveerde stappen voorwaarts te willen zetten.
Dit alles leidt uiteindelijk tot het opdrogen van rivieren, het smelten van gletsjers, het ontdooien van permafrost, overstromingen, het verlies van grasland en nog veel meer – allemaal het gevolg van de milieuvernietiging in Tibet.
Sinds de opstand van 1959 heeft de centrale regering van China haar greep op Tibet gestaag verstevigd. Vandaag is er in Tibet geen vrijheid van meningsuiting, godsdienst of pers en worden er nog steeds mensen willekeurig vastgehouden. Gedwongen abortus, sterilisatie van Tibetaanse vrouwen en de overplaatsing van Chinese burgers met een laag inkomen bedreigen het voortbestaan van de Tibetaanse cultuur.
Hoewel China in infrastructuurverbeteringen voor de regio heeft geïnvesteerd, met name in Lhasa zelf, heeft het ook duizenden etnische Han-Chinezen aangemoedigd om naar Tibet te verhuizen, wat tot een demografische verschuiving heeft geleid. Bovendien beschouwt Peking, dat Tibet regeert, Tibet eerder als een dumpplaats dan als een veilige haven en stelt het niet de nodige middelen ter beschikking om dit zeer fragiele maar belangrijke ecosysteem te beschermen.
