• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Interviews » Politieman Steef – ‘Wat voor karma creëer ik als ik iemand doodschiet?’

Politieman Steef – ‘Wat voor karma creëer ik als ik iemand doodschiet?’

25 januari 2017 door Joop Ha Hoek

Politieman Steef (42) draagt een pistool waarmee hij mensen kan doden. Als boeddhist weet hij dat met zachtmoedigheid alles te bereiken is. En dat de gevolgen van geweld onvoorspelbaar zijn.

‘Als Amsterdamse brigadier loop ik vrijwel dagelijks tegen geweld, agressie, terrorisme, jeugd-en verslavingsproblematiek aan. Als boeddhist verafschuw ik dat, maar als politieman moet ik daar een antwoord op vinden. Hoe ga ik daar mee om? Mijn boeddhistische leermeester hield me voor dat je met geweld misschien iets kan bereiken, maar met zachtmoedigheid alles. De Dalai Lama zegt dat gebruik van geweld onvoorspelbare gevolgen heeft. Dat is mijn leidraad geworden. Ik wil iedereen met compassie en zachtmoedigheid behandelen. Toch draag ik een wapen waarmee ik iemand kan doden. Elke dag kan ik in een situatie belanden dat ik moet schieten. Natuurlijk, er is een geweldsprotocol voor de politie, we trainen regelmatig. En ik kan de verantwoordelijkheid voor het dragen van een vuurwapen goed aan. Dat heb ik in de 23 jaar dat ik bij de politie zit wel bewezen. Ik heb nog nooit op iemand hoeven te schieten of geweld hoeven te gebruiken. Zeker in het begin, toen ik pas het boeddhisme praktiseerde, was dat een zware innerlijke strijd. Wat voor karma creëer ik als ik schiet, als ik zal doden, vroeg ik me af. Voor de ander, de buurt, voor mijzelf? Ook al stelt de wet dat ik uit noodweer handel. Moest ik een andere baan zoeken? Maar in dit vak kan ik zo ontzettend veel goed doen voor mensen. Hoewel ik geweldloosheid uitdraag naar mijn collega’s, kan de praktijk best lastig zijn. Wat doe ik als er in het bureau een vent over de balie springt en in wilde weg met een mes begint te steken? Of jou daar mee op straat aanvalt. Schiet ik dan? Dat wordt wel van mij verwacht. Het risico dat ik met mijn pistool iemand zal doden, heb ik bewust verkleind, doordat ik een goede schutter en beoefenaar van vechtsporten ben geworden. Zo kan ik op een redelijk geweldloze manier iemand uitschakelen. Het is een compromis.’

‘Als leidinggevende houd ik mijn collega’s voor dat ze altijd zelf verantwoordelijk zijn voor het gebruik en de mate van geweld. We hebben wel het monopolie, maar we zijn geen geweldsinstituut. Meestal is er, voordat wij optreden, in een situatie een kort moment dat je altijd kunt kiezen. Gebruik van geweld ligt dan voor de hand maar is niet altijd nodig. Ik heb temidden van grote groepen opgefokte figuren gestaan. Vechtende mensen, die beneveld zijn door emoties, drank en drugs. Ik kies altijd voor een zachtmoedige benadering, dat zit in me. Ook in een dergelijke situatie. Ik merk dat ze dat innerlijk herkennen. Als ze tegenover me staan, zeggen ze dat niet met zoveel woorden. Ze zijn boos, staan te schreeuwen, maar ik voel gewoon dat ze blij zijn dat ze iemand tegenover zich hebben die het geweldloos aanpakt. Dat opgefokte ebt dan weg. Laatst nog, in een nachtdienst. Een man had zijn polsen doorgesneden en stond agressief en opgefokt met een mes in zijn hand achter de deur van zijn woning. Mijn collega en ik komen op dat adres en alles is donker. Daar stonden we dan. We kunnen niet terug, die man niet alleen laten. Maar als hij de deur opent en naar buiten rent, wat dan? Gaat hij de straat op of valt hij ons aan? Hij komt naar buiten, wij schreeuwen om hem tot zijn positieven te brengen. De man rent naar binnen, ik achter hem aan. De hele woning zit onder het bloed. Ik zeg dat we er zijn om hem te helpen. Die man zit vol stress, hij heeft een onrustige geest. Hij merkt dat ik niet de gewelddadige confrontatie zoek, dat er contact is. En dan zie ik hem pfff geestelijk veranderen. Hij is blij dat ik er ben, ik zie het aan hem. Zachtmoedigheid is een vorm van tevredenheid, vind ik. Innerlijk weten dat alles wat je nodig hebt, in het huidige moment besloten ligt. Het wordt door sommigen, ook wel door politiemensen, gezien als een vorm van zwakte. Maar ik ontleen aan die houding zoveel goeds. En krijg er ook zoveel goeds voor terug. Iedereen, ook de grootste crimineel, wil gelukkig zijn. Zo probeer ik ze ook tegemoet te treden. Als ze bij ons in het hok zitten, breng ik ze een kop thee. Of laat ze even naar het toilet gaan, niemand plast graag tegen een muur van een cel.’

‘Het gaat om wat ik de innerlijke klik noem, het herkennen van oorzaak en gevolg en weten dat je ook kunt kiezen. Bij verhoren vraag ik aan de verdachten hoe het allemaal zo gekomen is. Dan vertellen ze. Sommigen ervaren mededogen, zitten soms net op een keerpunt waar ze hun leven een andere wending kunnen geven. Mijn houding is voor hen een wake-up call Die mensen zie je hier nooit meer terug. Ze maken de klik. Anderen snappen niet dat ze een keus hebben. Dat is frustrerend. Doe het niet, zeg ik tegen ze, doe het niet. Er komt ellende van! Ze staan je dan aan te kijken alsof je van Mars komt. Ze gaan de hele cyclus van het lijden door. Schulden, problemen met de politie. Geweld. Verlies van werk, partner, huis en kinderen. Ze zijn beneveld door hun emoties, hebzucht. Hebben een ego zo groot dat het niet in een spiegel past als ze er voor staan. Ze zien ook niet de oorzaak en het gevolg van hun daden. Zijn zich niet bewust van het nu. Hun kickende Ik is de baas. Als je in het moment leeft, durf je goede beslissingen te nemen. Dan ontwikkelt zich bewustzijn, gebeuren er allemaal goede dingen. Later herkennen die mensen waar ik ze voor waarschuwde en zijn ze op weg terug. Het doet mij wel pijn. Dan denk ik: waarom nou toch.’

‘Sommigen vinden mij wel een vreemde vis in het aquarium van de politie. Maar ik merk ook dat collega’s nieuwsgierig zijn hoe boeddhisten tegen geweld aankijken. Dat vinden ze verfrissend, omdat de boeddhistische zienswijze rechtstreeks het hart van mensen raakt en het goede in hen aanspreekt. Als ze morgen tegen mij zouden zeggen dat ik hetzelfde werk kan doen, maar zonder vuurwapen, zou ik dat gelijk doen. Want ik hou van mijn vak. Als boeddhist kan ik op termijn misschien de politie leren anders te functioneren. Er is een Chinees spreekwoord dat zegt: ‘Eén druppel thee in een kom water maakt nog geen thee, maar honderdduizend druppels wel. Ik praat met collega’s over de boeddhistische filosofie. En zou willen dat de politie in de huidige vorm aan haar eigen opheffing zou werken. Om een instituut voor bewustzijnvergroting te worden, dat handvatten ontwikkelt om geweld uit te bannen. De politie als gelukbevorderend orgaan. Dat zou toch fantastisch zijn.’

Dit interview verscheen eerder in het magazine Vorm&Leegte, een uitgave van Asoka in Rotterdam en maakt deel uit van een serie over juist levensonderhoud, één van de elementen van het achtvoudige pad. De in het artikel geschetste omstandigheden kunnen zijn veranderd.

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Interviews Tags: dood, juist levensonderhoud, politieman, schieten, vuurwapen

Lees ook:

  1. Onschuldige Thai doodgeschoten in boeddhistische tempel
  2. Doodgeschoten politieman met boeddhistische ceremonie begraven
  3. Zuster Vitalis – ‘je moet het de plek geven die het toekomt, loslaten’
  4. Politieman en boeddhist – ‘Toch draag ik een wapen waarmee ik kan doden’

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Frans-Jozef zegt

    26 januari 2017 om 07:55

    Ontroerend mooi hoe deze man het aanpakt! Voor mij een inspiratiebron!

  2. Ruud Lieskamp zegt

    26 januari 2017 om 13:23

    Ruud Lieskamp, Landgraaf
    Op een hele mooie manier verwoord waarmee ik al 20 jaar worstel. Werk al 38j bij de politie. In 1996 heb ik toevlucht genomen. Ik zou graag in contact komen met die collega!

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
04 feb
Innerlijke ruimte | Live en Online Workshop Kum Nye Yoga
4 feb 23
05 feb
Zen ochtend met Doin Sensei
5 feb 23
05 feb
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
5 feb 23
05 feb
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
5 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Tussen natuurlijk en onnatuurlijk vind je de deur naar non-dualiteit
    • Het jaar 2023 – dag 34 – rotterdamseriet
    • Wie straft koning Yama?
    • Boeddha in de Linie – terugblik op een verstilde periode
    • Boeken – ‘Odi en het Grote Bedoelingenboek’

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens