“En ik deed het nog expres ook.”
“Maar deed je het expres expres?”
“Pardon?”
“Deed je het opzettelijk met opzet?”
“Er was zeker opzet in het spel…”
“Maar niet opzettelijk?”
“Ik geloof niet dat ik ervoor koos om het met opzet te doen.”
“Waarom verontschuldig je je dan?”
“En als ik nou had gezegd dat ik het opzettelijk met opzet deed?”
“Dan had ik gevraagd of je het met opzet opzettelijk met opzet deed.”
Deze tekst maakt deel uit van de Perongelukexpress, een serie over de vrije wil.
Sjoerd zegt
Beste Hans,
Zolang deze onderzoekingen er niet toe leiden dat je opgezet wordt, lijkt
het me alleszins redelijk dat je deze geheel onopzettelijk met de benodigde beoefening en opzet, al dan niet expres, voortzet , of vergeet ze al dan niet onopgemerkt en onopzettelijk te laten stagneren.
Het zou mij een geruststelling zijn als je dit zonder opzet kunt doorzetten, totdat je het onomstotelijke bewijs van een der proposities of de propositie daar tussen in hebt kunnen aantonen. Uiteraard zonder dat dit door passende intenties gevoed wordt. ?
Tokai de Waanzinnige
Siebe zegt
Ik vind dit een erg misleidend maar bovenal schadelijk artikel.
Het artikel gaat over opzet en in hoeverre je verantwoordelijk bent.
Of er sprake is van opzet wanneer je bijvoorbeeld een dier doodt, vraagt wat mij betreft om precisie. Het vraagt om een niet filosofische behandeling. Het vraagt om een geest die oprecht en eerlijk is. Die via mindfulness weet wat er gaande is in de eigen geest en weet of er wel of niet opzet is/was.
Ik vind het flauw, maar vooral misleidend van Hans, zo te gaan filosoferen, dat wanneer er opzet in het spel is, maar je ook vaststelt dat deze opzet ook voorwaardelijk ontstaat, er opeens geen opzet meer in het spel zou zijn. Zo maak je dus alles mistig maar vooral het is onzin. Hongergevoel blijft gewoon hongergevoel ook als dat voorwaardelijk ontstaat. Opzet blijft gewoon opzet, ook als opzet voorwaardelijk ontstaat.
Als je met opzet een dier doodde is dat een schadelijke daad ook als die opzet voorwaardelijk ontstaat. Nergens spoort de Boeddha mensen aan zich maar niet meer verantwoordelijk te voelen voor opzettelijk doden, opzettelijk stelen etc.
Opzettelijk doden (als voorbeeld) is in de leer van de Boeddha wezenlijk anders dan onopzettelijk doden, en wie voelt dat niet aan? Het kamma van opzettelijk doden blijft bij je volgens de leer. Ook al is er geen inherent zelf, zulke daden hebben wel gevolgen en rijpen, nu of later als ellende.
Verontschuldiging, berouw, spijt is hier juist wel degelijk op zijn plaats.
Frater Siebe
Sjoerd zegt
Tja, fundamentele onzekerheid over fundamentele onzekerheid valt niet mee om te leven voor een frater en voor Siebe.
Dan is het makkelijker om “Het Woord van God ” erbij te pakken (ook al is dat in eerste aanleg een compositie van regionale religieuze verhalen uit de wijde omtrek door Joodse schrijvers tijdens de Babylonische ballingschap van het volk van Jura.
Een beetje boeddhist kan grijpen naar de Pali canon als compositie van verhalen over de zoon van een dorpshoofd, dat 500 jaar eerder in het huidige Nepal leefde.
Het blijft allemaal narratieve verwarring en basaal niet-weten, anders dan wat je op dit moment meent te weten.
Ik wens alle fraters en preekheren veel licht, sterkte, wijsheid en geluk op hun pad.