‘Waaiweg’ is een allitererende samenstelling waarvan de betekenis wisselt met het lidwoord.
De waaiweg is de weg van niet-weten, die niet op aarde ligt en daar een onveranderlijk traject volgt zoals het wereldse wegen betaamt, maar als een kronkelende corridor van lucht in de lucht hangt, vandaar zijn bijnaam ‘draaiweg’.
Een waaiweg is iemand die de waaiweg volgt of erdoor gevolgd of achtervolgd wordt – de beleving verschilt – een ander woord voor weetniet.
Net als de waaiweg is een waaiweg niet te volgen maar veel last heb je er ook niet van, hij is zo weer weg.
Wilde Waaiweg, zonder lidwoord maar met hoofdletters, is de evenknie van Wijde Weetnie, met of zonder t aan het eind – een personificatie van het niet-weten dat zelf voortdurend bedreigd wordt met reïficatie door mensen die het figuurlijke letterlijk nemen omdat ze niet met alle winden mee willen waaien.
Eerlijk gezegd is Wilde Waaiweg alleen maar wild als het hard waait, en dan alleen nog maar ten opzichte van de omgeving, niet ten opzichte van zichzelf of van de wind waarmee hij zelfs in een vliegende storm samenvalt.
