Niet-weten wordt zelden openlijk beleden.
Meestal is het verpakt in welsprekendheid.
Alleen herkenbaar voor de goede verstaander.
Je moet het dan tussen de regels door lezen.
Een aforisme hier, een eufemisme daar – luister maar:
Gods wegen zijn wonderbaarlijk.
De mens wikt, God beschikt.
De tijd zal het leren.
De wind waait waarheen hij wil.
Alles is lucht en leegte.
Ik ben die ik ben.
Het gaat zoals het gaat.
We doen wat we doen.
We zijn het leven zelf.
Het leven is een droom.
Het leven is er niet om begrepen te worden maar om geleefd te worden.
De zin van het leven is de zin in het leven.
De zin van het leven is de zin die we eraan geven.
Het ware zelf is slechts gewaar.
Wij zijn de kenner, niet de doener.
We moeten ons volledig overgeven.
Vrije wil bestaat niet.
Kome wat komen moet.
De weg is het doel.
Van het concert des levens krijgt niemand het program.
Er is alleen maar dit.
Een object is nooit restloos te bepalen.
De waarheid is onuitsprekelijk.
Eén gek kan meer vragen stellen dan honderd wijzen kunnen beantwoorden.
De hoogste wijsheid is voorbij alle wijsheid.
Alles ontstaat afhankelijk.
Alles is een illusie.
Alles is subjectief.
Alles is relatief.
Alles is energie.
Alles is toeval.
Alles is uniek.
Alles is één.
Zo zijn er duizenden spreuken om je onbegrip te verhullen.
Zet ze op tegeltjes en je kan er een heel slachthuis mee betegelen.
Kunnen onze heilige koeien nog een slagzin lezen voor ze een slagpin in hun wezen krijgen.
Hoeveel slagzinnen heb jij al in je harses?
Stompt lekker af, vind je niet?
Al die wijsheid.
Godverdomme zeg.
Iedereen weet!
Lijkt het wel.
Maar ik betwijfel dat.
Niemand weet!
Denk ik weleens.
Maar dat betwijfel ik ook.
Ik bedoel, hoe stel je zoiets vast?
Weet je wat?
Kijk zelf maar.
Kijk maar eens goed om je heen.
Kijk maar eens goed naar jezelf.
Hangen we niet allemaal de professor uit?
De ervaringsdeskundige?
De hulpverlener?
De raadgever?
De bestuurder?
De vraagbaak?
De piskijker?
De godsgezant?
De coach?
De therapeut?
De rechter?
De getuige?
De vader?
De moeder?
De leermeester?
De verlosser?
De goeroe?
De profeet?
De wijze?
En de grap is, je prikt er zo doorheen.
Wijsheid is een weefsel vol gaten.
Vliegende tapijten vind je alleen in sprookjes.
Bluf is schering en inslag.
Niet-weten de rode draad van ons bestaan.
Kijk eens aan, wat een slagzinnen allemaal weer.
En zie ze dan maar weer uit je harses te krijgen.
Was dit nou bluf of niet-weten, wat denk jij?
