• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » De werkplaats » Eize de Vries- de buiging naar het Oosten

Eize de Vries- de buiging naar het Oosten

18 juli 2021 door Joop Ha Hoek

Het werk van beeldend kunstenaar Eize de Vries (1952) uit Deventer heeft altijd een religieus mystieke lading en bevat vele verwijzingen naar de culturen van het Oosten. Er is een verwantschap met het boeddhisme, het meest duidelijk aan het boeddhisme gekoppeld zijn wel ‘A touch of Buddha’, ‘Tibetan Song’ en ‘Nepalese Writing’.

Eize de Vries A touch of Buddha.
Eize de Vries A touch of Buddha.

Eize is al ruim dertig jaar beeldend kunstenaar. Hij is een autodidact, algemeen vormend was een opleiding biochemie op HBO-niveau en daarna architectuur op universitair niveau. De Vries exposeerde zijn werk in binnen- en buitenland, in musea en etalages en wat daar zoal tussen zit. Zes jaar geleden  kwam er een abrupt maar ook voorlopig einde aan zijn artistieke loopbaan, toen een brand zijn complete atelier en de ateliers van diverse andere kunstenaars verwoestte. Na de brand volgt dan een atelierloze periode  om uiteindelijk na anderhalf jaar weer een goede locatie te kunnen betrekken. Niet alleen de brand was rampzalig. Het leven van beeldende kunstenaars werd er, door vrije val van de economie en erop volgende kwakkelende artistieke infrastructuur niet gemakkelijker op.

Voor De Vries brak er een periode aan van oriëntatie, zoekend naar mogelijkheden, wat er nog in het artistieke vat zit en hoe dat er uit kan worden gehaald. Vorig jaar werd duidelijk dat Eize voelde te willen en te kunnen exposeren en daar ook min of meer klaar voor te zijn.

De Vries omschrijft zich zelf als mens, mysticus en kunstenaar. In die volgorde. Al vroeg in zijn leven kreeg hij te maken met wat hij noemt intense en ingrijpende spirituele ervaringen, ervaringen die de basis zijn waarop zijn werken zich vormen. Eize: ‘Elk van mijn werken is een spiritueel portret van de mens, een beeld met vele verwijzingen naar kunst, wetenschap en naar religie. En met religie bedoel ik de schatten die door onze voorgangers zijn achtergelaten in beeld en geschrift. Kunst, wetenschap en religie vormen voor mij een soort Trimurti, en als mijn artistieke werk een doel heeft, is het wel te laten zien dat religie iets moois is, en dat waarheid altijd logisch is.

Mijn werk wordt benoemd als: Los van al het andere dat ik heb gezien, en: die beelden van jou branden zich direct een weg je hersens in, en: helend. Kortom; mijn werk toont een innerlijke, een andere werkelijkheid. De kracht voor mijn leven en werk put ik al vele jaren uit yoga en meditatie, het diamant boeddhisme.’

De Vries is niet aangesloten bij een sangha of enige andere groepsvorm om zijn spiritualiteit te beoefenen en te ontwikkelen. Eize: ‘Groepen eisen altijd wel een vorm van onderwerping en leveren mij in de praktijk veelal ontkenningen van mijn zijn en ervaren op.’

Eize de Vries Nepalese writing etude
Eize de Vries Nepalese writing etude

Het atelier is belangrijk voor Eize omdat dat de plaats is waar hij het meest en het langdurigst in meditatieve stemming is,  want zijn werk is zijn meditatie. En deze meditatie levert mooie en tastbare zaken op. Eize: ‘In het werk ‘A Touch of Buddha’ heb ik zo goed als ik kon uitgedrukt wat ik als de essentie van het boeddhisme zie. Het werk heeft acht beschilderde panelen in een lijstwerk. De panelen zijn geplaatst in de vorm van een vierkant. Het negende paneel, het midden ontbreekt. Het is het ontbreken dat hier een grote aantrekking uitoefent; het ontbreken van vorm. Geen vorm, niets geschreven, niets getekend, niets geschilderd. Het Ongevormde! Het ongevormde, waaruit alles voortkomt. Daarbij vormen de acht beschilderde panelen een ‘x’ en een ‘+’ of een kruis. Dit is voor mij de Christus aan het kruis, en maakt het werk een synthese tussen boeddhisme en christendom. In literatuur is al uitgebreid geschreven over de overeenkomsten tussen vooral het nieuwe testament en het boeddhisme.’

De dagen van Eize eindigen veelal met yogaoefeningen om de lasten van de dag en bagage vanuit het verleden af te kunnen schudden. Na de oefeningen volgt een meditatie.

Eize: ‘Dit is vooral een schouwen, een bewust waarnemen van de veelheid aan processen van mens-zijn die binnen mijn persoon afspelen. Soms gebeurt er niets en een andere keer vormt zich een piramide van licht om mij heen. Soms word ik ver verheven in de geest, maar een andere keer wordt ik op mijn nummer gezet. Dat hoort ook bij de meditatie: geen verwachtingen hebben en accepteren wat er gebeurt.’

Elke meditatie eindigt met een buiging naar het Oosten, wat hij noemt het land van zijn oorsprong. Hij zegt dat dat ook herkenbaar is in zijn werk. Tibet en India hebben een grote invloed op zijn leven, niet in de laatste plaats door de ontmoetingen met Tibetaanse en Indiase monniken.

Hoe pas je zoiets toe in je dagelijks leven? Eize: ‘Dat begint op het eigen domein. Goed zijn voor alles wat je in beheer hebt. De dingen, de planten, de dieren en natuurlijk het gezin. Naar buiten toe betekent het tijd nemen voor de ander en vriendelijk zijn in de omgang. En vooral beseffen dat je een vibrerend punt van vrede kunt zijn in deze wereld. En vooral ook niet nalaten jouw eigen inzichten te volgen en uit te werken en je niet laten afleiden door de, volgens mij toenemende verwarring van de wereld om je heen. Steeds weer terugkeren eigenlijk naar het centrum van de ‘Touch of Buddha’ , naar het niet tastbaar aanwezige deel van het werk dat wel de kern vormt van het geheel.’

Deze tekst werd eerder, in april 2015, in het BD geplaatst.

Eize de Vries A touch of Buddha.
Tibetan Song
Eize de Vries Nepalese writing etude
Verzoening
Etude 2
Warrior
De-terugkeer-van-Quetzalcoatl.
Zwarte Prins
Exodus

 

Categorie: Beeldende kunst, Boeddhisme, De werkplaats, Geluk Tags: De Werkplaats, Deventer, Eize de Vries, het atelier, kunstenaar, Mysticus

Lees ook:

  1. Eize de Vries- de buiging naar het Oosten
  2. Marien Bakker – Hoe minder ballast ik mee sjouw hoe meer ik van me zelf kan geven
  3. Marien Bakker – Hoe minder ballast ik mee sjouw hoe meer ik van me zelf kan geven
  4. Martine Jacobs: ‘Het boeddhisme als heldere levensstijl’

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door
  • Locaties
  • Overzicht op kaart

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

14 sep
Tao en geluk; vijf bijeenkomsten
14 sep 23
30 sep
retraite Bhikkhu Analayo
30 sep 23
03 okt
cursusreeks Dhammakaya meditatie
3 okt 23
04 okt
Online lezingenserie ‘Vertrouwd raken met de cyclus van leven en dood’ (1)
4 okt 23
05 okt
Unity in Duality: Opleiding in de Boeddhistische psychologie en filosofie.
5 okt 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De taal van het lijden  (deel 1 van 3)

    gastauteur - 20 september 2023

    De taal welke zich op verschillende momenten in ons leven aan ons openbaart, meestal in de vorm van verlies, pijn en verdriet, het diep begrijpen ervan, te leren het lijden te omarmen, er ruimte voor te creëren, zodat het uiteindelijk los kan komen.  Leren één te worden met de ontvouwing van het leven en het ontdekken, blootleggen en hervinden van deze nobele waarheid. Hoewel dit vaak een erg zware taak lijkt, en voor velen van ons te moeilijk om zelfs maar over na te denken, ligt er binnen dit proces van herkennen en het omarmen van lijden, een ontvouwen van kalmte, vreugde, vrede en harmonie met onszelf en de wereld om ons heen. Elke keer dat we dichter bij deze ontvouwing komen, tillen we een klein stukje van de sluier op die ons ware wezen omhult.

    Taigu – Tibetaans bijgeloof op gespannen voet met anatman

    Taigu - 19 september 2023

    Het geloof dat Tibetaanse boeddhisten vertegenwoordigen in de zielsverhuizing van de dertiende naar de veertiende Dalai Lama, en bij diens overlijden naar de vijftiende, onderstreept nog eens de ondoorzichtige magie waarvan het Tibetaanse boeddhisme is doortrokken. Je zou het een scepticus niet kwalijk kunnen nemen, wanneer deze de conclusie trekt dat bij de overgang van de ene op de andere Dalai Lama een loopje wordt genomen met het leerstuk van anatman, een van de klassieke hoekstenen van het boeddhisme.

    Ardan, van zenleraar tot brugwachter – ‘Je opent de brug en je sluit ‘m weer. Bijna zen.’

    Ardan - 11 september 2023

    'Ik wil mezelf niet opzadelen met titels. En bovendien zei me de titel 'zenleraar' niet zoveel. Was ik nu anders geworden? Kon ik nu beter mensen begeleiden dan daarvoor? Het klopte voor mij niet. Datgene wat mij het meest gebracht had, namelijk die vrije vrouw/man zonder titel liep nu met een titel rond. En dat beviel me niks.'

    Pseudo-Cicero, pseudo-troost?

    Erik Hoogcarspel - 11 september 2023

    Cicero voert in zijn epistel aan dat we niet overmatig moeten rouwen om de dood van een geliefde, omdat er bij de dood voor de geliefde zelf weinig verloren gaat. Het leven is nu eenmaal niets dan ellende. Als je de pech hebt geboren te zijn geworden, kun je maar beter gauw dood zijn. Je hoeft ook niet oud te worden om te slagen in het leven.

    Wat loert daar in de duisternis?

    Kees Moerbeek - 10 september 2023

    Eeuwenlang zwierven ze in de bergen, de bossen, de velden, in de rivieren en langs de kust en joegen de Japanners de stuipen op het lijf of belaagden ze. Ze zijn ook nu niet weg te denken, de yokai.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Waarom het Ware Zelf altijd te vroeg juicht
    • Het jaar 2023 – dag 255 – rouw
    • Hisamatsu’s Gelofte aan de mensheid
    • Over de Lotus-soetra (40B): Intermezzo
    • Beeldgedicht – Schervenlicht

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.