• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » De werkplaats » Martine Jacobs: ‘Het boeddhisme als heldere levensstijl’

Martine Jacobs: ‘Het boeddhisme als heldere levensstijl’

5 juli 2021 door de redactie

Martine Jacobs
Martine Jacobs

Martine Jacobs is boeddhist en professioneel kunstenaar. Ze volgde een opleiding aan o.a. de Ruudt Wackers academie in Amsterdam. Martine werkt al sinds 1980 als beeldend kunstenaar en heeft in de loop der jaren op veel plaatsen geëxposeerd. Ze woont nu al weer enkele jaren met haar echtgenoot op een heuvel in de Odelouca vallei in de Algarve (Portugal), waar ze op dit moment werkt aan een nieuwe serie aquarellen met de titel Elegy. Ze maakt al geruime tijd inspirerende portretten van de Boeddha.

De kunstenaar werd na een lange reis in 1978 naar Sri Lanka en Nepal geraakt door het boeddhisme.

Martine: ‘Ik heb nog een aantal Dtours gemaakt,  zo was ik sannyasin van Bhagwan die overigens prachtige commentaren over het boeddhisme heeft uitgesproken. Na mijn vertrek bij Bhagwan bleef voor mij het boeddhisme over als een heldere levensstijl die ik tot de dag van vandaag beleid.

Ik behoor tot de nieuwe westerse generatie boeddhisten en ben nergens aan verbonden, Ook niet aan een sangha, maar wel vierentwintig uur per dag aan Boeddha. Hoe uit dit zich in mijn dagelijkse bezigheden? De Dalai Lama vraagt ons rekening te houden met alle voelende wezens, dat is voor mij ook belangrijk. Ik hou er dan ook een vegetarische leefwijze op na. Andere boeddhistische regels als niet stelen en niet moorden gaan mij heel makkelijk af. Maar als het gaat om lichtzinnig gebabbel of het oordelen over anderen dan merk ik dat het al een stuk moeilijker wordt. Ik oefen mijzelf om compassie te hebben naar mijzelf en anderen toe, ik wens mijn medemens dan ook regelmatig al het goede toe.

Martine Jacobs 2Mediteren doe ik vooral als ik werk, ik merk dat mijn concentratie op een punt toeneemt en dat de geest stiller wordt. Karma is voor mij hier en nu belangrijk, ik realiseer me dat iedere daad een gevolg heeft. Ik streef niet dagelijks naar verlichting, die ambitie staat nog enigszins ver van mij af. Wel geloof ik in wedergeboorte en dat de ziel na de dood verder gaat.

Moeilijk vind ik het weer als ik een zwaar gehandicapt kind zie om dan te denken: daar is iets misgegaan in het vorig leven, zo kan en wil ik het niet zien. Ik begrijp wel dat weerstand in het leven helpt om je ziel te laten groeien. Toch wens ik iedereen en ook mijzelf een gelukkig leven toe met veel voorspoed, dit helpt ook bij het ontwikkelen van je spiritueel bewustzijn.’

De vader van Martine was ontwerper van kleding en haar moeder zijn vaste model, ze zegt dat dat zowel haar karakter als creativiteit heeft  gevormd.

De droomkoningin die prikte

‘Als kleuter zwierf ik rond in het grote atelier van mijn vader, er waren twaalf meisjes en twaalf bedrijfsnaaimachines die de gehele dag doorratelden. De ontwerpkamer was niet altijd verboden terrein en soms mocht ik het heiligdom binnen. Grote tekentafels en enorme vellen papier, rollen stoffen uit alle werelddelen sierden deze grote ruimte.

Mijn moeder mocht ik vooral niet beetpakken want zoals zo vaak gebeurde zat ze vol met speldjes. Mijn vader ontwierp zijn kleren op het lijf van mijn moeder. De droomkoningin die prikte. Op een dag spatte de zeepbel van dit creatieve decor uit elkaar en ging ieder zijns weegs.

Mijn puberjaren bracht ik door tussen Jezus en zijn bruiden, een oude katholieke kostschool. Opgesloten en alleen de weekends thuis droomde ik mijn later gemaakte schilderijen.

Aquarel uit de serie Elegy.
Aquarel uit de serie Elegy.

Op mijn zeventiende besloot ik met mijn man het heft in eigen hand te nemen. Ik verruilde het klooster voor een erotisch geladen zolder. Het geluk lachte ons toe en de wereld was van ons. We werkten voor brood op het bord en zwierven tussentijds over de aardbol. Geld voor verf was er niet, een brood werd geruild voor mijn eerste doosje pastelkrijt.’

Nieuwe uitdagingen

Pas twintig jaar oud trok Martine, liftend en treinend naar Portugal, het voor haar onbekende land van warmte en schoonheid. Voor het eerst hingen er een paar pastelwerken in het oude kerkje van Obidos een Portugees dorpje aan de kust.

‘Daar verkochten we ons eerste schilderij. Het werd een eerste levensbehoefte, we prikkelden elkaars geest en steeds zochten we nieuwe uitdagingen. We maakten velen schilderijen en verkochten er een paar. Terug naar Nederland naar de sociale academie maar wat nu, een kruispunt van wegen lag voor ons.

Kiezen we voor zekerheid, huisje, boompje, beestje of scheppen we een wereld die refereert aan ons denken, een gevangen ziel zal nooit kunnen scheppen. Er is altijd een keus maar een vrije geest is moeilijk te vangen, zelfs niet met armoede als vriend.’

Californië

Toch weer op reis daar ontstonden nieuwe ideeën , de nieuwe wereld lachte het paar toe, ze  boekten een reis naar Amerika, Californië,  met een doos krijt en een pasgeboren baby. In de States kochten ze een 45-jaar oude Chevrolet camper en reisden vol goede moed het land in. Tussen voedingen en vieze luiers bezochten ze galeries en musea en belandden tenslotte bij de art and paint school in Carmel-Valley.

‘Een “rich man dream and no money to spend’, maar geluk in Amerika bereikte ons en we mochten gratis ‘classes’ volgen met onze kleine Mozes in een wasmandje. Kunst is een uiting van onvrede of genot en alleen jij kunt het schoonheid geven of vernietigen.

De manier van leven, prioriteiten stellen , discipline en vreugde, dat alles zorgt ervoor dat de wortels van de kunst voeding krijgen en tot bloei kunnen komen. Ook in het dorpje Carmel-valley verkochten we schilderijen en een tweede baby was in de maak.

Terug weer in Nederland met een schat aan tekeningen, ik werkte van de vroege ochtend tot de late avond. Voor het eerst begonnen om mijn pastels uit te werken op triplexhout. Een lange weg van experimenteren met verschillende lagen vernis en uiteindelijk het zo verlangde resultaat.

In dat jaar hadden we verschillende exposities in Toulouse, maar het impressionisme vierde in die dagen hoogtij. Geloven in jezelf, vanuit eigen kracht werken, de vele afwijzingen die volgden, we besloten de balans op te maken. We hadden de behoefte aan een nieuw metier. De computer was op dat moment alleen nog bedrijfsmatig en we besloten tot een nieuw experiment, digitale kunst, dat klonk fantastisch interessant.’

Computer

Na jaren van experimenteren en prullenbakken vol hadden Martine en haar partner eindelijk hun eigen concept te pakken- de wereld van de postzegel. Het plakken en knippen, scheuren, erbij tekenen, verschillende postzegels tot een kunstwerk bewerken.

Aquarel uit de serie Elegy.
Aquarel uit de serie Elegy.

Er kwamen verschillende grafische programma op de markt en ze bespeelden de computer als een deel van ons lichaam. Het hedendaagse werk is voor hen prikkelend, verfijnd en esthetisch, ze voelen zich in staat om het digitale proces om te zetten in kunst die zijn wortels heeft liggen in de oude tijd.

‘We maken onze kunst tastbaar door de techniek te gebruiken van deze tijd. De pastelwerken worden geheel ontworpen op de computer om daarna uitgewerkt te worden op houten panelen. Het grafische werk is geheel door de computer ontworpen en wordt door een speciale printer met origineel Japans papier en natuuridentieke verven geprint.

Op dit moment wonen we aan de zee en de ruimte die we hebben zorgt ervoor dat onze geest gevoed wordt door de zilte lucht, kunst blijft een daad van verzet !’

Lees en zie meer over Martine Jacobs  

Dit artikel werd eerder, in februari 2014, in het BD geplaatst.

Categorie: Beeldende kunst, Boeddhisme, Boeddhistisch leven, De werkplaats, Geluk, Kunst Tags: Bhagwan, boeddhisten, De Werkplaats, Jezus, kunstenaar, Martine Jacobs, Nepal, Sri Lanka

Lees ook:

  1. Martine Jacobs: ‘Het boeddhisme als heldere levensstijl’
  2. Jivan Mariam – ‘De grote heldere bloemen lijken verwant aan mandala’s en zijn evenwichtig in kleur en compositie’
  3. Eize de Vries- de buiging naar het Oosten
  4. Marien Bakker – Hoe minder ballast ik mee sjouw hoe meer ik van me zelf kan geven

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

de redactie

 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door
  • Locaties
  • Overzicht op kaart

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

14 sep
Tao en geluk; vijf bijeenkomsten
14 sep 23
28 sep
Choosing Kindness - Ven. Amy Miller
28 sep 23
28 sep
ONLINE cursusreeks Dhammakaya meditatie
28 sep 23
29 sep
Retraite voor ouders
29 sep 23
29 sep
Zenweekend/retraite
29 sep 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De taal van het lijden  (deel 1 van 3)

    gastauteur - 20 september 2023

    De taal welke zich op verschillende momenten in ons leven aan ons openbaart, meestal in de vorm van verlies, pijn en verdriet, het diep begrijpen ervan, te leren het lijden te omarmen, er ruimte voor te creëren, zodat het uiteindelijk los kan komen.  Leren één te worden met de ontvouwing van het leven en het ontdekken, blootleggen en hervinden van deze nobele waarheid. Hoewel dit vaak een erg zware taak lijkt, en voor velen van ons te moeilijk om zelfs maar over na te denken, ligt er binnen dit proces van herkennen en het omarmen van lijden, een ontvouwen van kalmte, vreugde, vrede en harmonie met onszelf en de wereld om ons heen. Elke keer dat we dichter bij deze ontvouwing komen, tillen we een klein stukje van de sluier op die ons ware wezen omhult.

    Taigu – Tibetaans bijgeloof op gespannen voet met anatman

    Taigu - 19 september 2023

    Het geloof dat Tibetaanse boeddhisten vertegenwoordigen in de zielsverhuizing van de dertiende naar de veertiende Dalai Lama, en bij diens overlijden naar de vijftiende, onderstreept nog eens de ondoorzichtige magie waarvan het Tibetaanse boeddhisme is doortrokken. Je zou het een scepticus niet kwalijk kunnen nemen, wanneer deze de conclusie trekt dat bij de overgang van de ene op de andere Dalai Lama een loopje wordt genomen met het leerstuk van anatman, een van de klassieke hoekstenen van het boeddhisme.

    Ardan, van zenleraar tot brugwachter – ‘Je opent de brug en je sluit ‘m weer. Bijna zen.’

    Ardan - 11 september 2023

    'Ik wil mezelf niet opzadelen met titels. En bovendien zei me de titel 'zenleraar' niet zoveel. Was ik nu anders geworden? Kon ik nu beter mensen begeleiden dan daarvoor? Het klopte voor mij niet. Datgene wat mij het meest gebracht had, namelijk die vrije vrouw/man zonder titel liep nu met een titel rond. En dat beviel me niks.'

    Pseudo-Cicero, pseudo-troost?

    Erik Hoogcarspel - 11 september 2023

    Cicero voert in zijn epistel aan dat we niet overmatig moeten rouwen om de dood van een geliefde, omdat er bij de dood voor de geliefde zelf weinig verloren gaat. Het leven is nu eenmaal niets dan ellende. Als je de pech hebt geboren te zijn geworden, kun je maar beter gauw dood zijn. Je hoeft ook niet oud te worden om te slagen in het leven.

    Wat loert daar in de duisternis?

    Kees Moerbeek - 10 september 2023

    Eeuwenlang zwierven ze in de bergen, de bossen, de velden, in de rivieren en langs de kust en joegen de Japanners de stuipen op het lijf of belaagden ze. Ze zijn ook nu niet weg te denken, de yokai.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Sociale aspecten van het vroege boeddhisme (deel 2)
    • XR – Demonstratie tegen nieuwe gasboringen in de Noordzee
    • Waarom speelt Bewustzijn altijd verstoppertje?
    • Het jaar 2023 – dag 250 – voetbalzonderrellen
    • Sociale aspecten van het vroege boeddhisme

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.