Ik weet nog heel goed dat ik in de zomer van 2004 voor de redactie van het boeddhistisch magazine Vorm en Leegte, vanwege de naam door menigeen aangezien als een blad van binnenhuisarchitecten, naar Roermond reisde om daar de voormalige rooms-katholieke pastor Hein Thijssen te interviewen over zijn boek Leeg en Bevrijd. Een volledig ontwaakt en verlicht mens, gaf de hoofdredacteur van het magazine mij mee.

Ik heb dat nooit in twijfel getrokken. Hein Thijssen bleek tijdens het interview en de contacten erna een uiterst beminnelijk mens met een organische –geen boeken- wijsheid. Ook een praktisch ingestelde man. Toen hij op de preekstoel van de kerk in een Canadees reservaat voor indianen tot het besef kwam dat zijn god niet bestond, maar een implantaat was, stelde hij zijn baas in Rome daar niet van in kennis maar gedroeg zich vanaf dat moment als een maatschappelijk werker die de indianen met raad en daad bijstond. Er moest natuurlijk ook brood op de plank komen, vertelde hij mij heel nuchter. Ik vermoed dat geen indiaan iets merkte van die gedaantewisseling. Hein bleef in zijn nieuwe, door hem zelf bedachte functie, de warme mens die hij was als hun pastor.

Van sommige mensen zou je vanwege hun houding in het leven, de zoektocht naar boeddhistische en andere religieuze lavende bronnen van wijsheid en het doorgeven van die kennis en ervaringen, willen dat ze lang leven. Een zo’n mens is voor mij Hein Thijssen die overigens beweerde helemaal geen boeddhist te zijn. Hij hield niet van etiketten. Ik denk vaak terug aan mijn ontmoeting met Hein in die mooie zomer van 2004. Hij leerde mij dicht bij mij zelf te blijven op zoek naar leegte en bevrijding.

Leeg en Bevrijd

Het doet mij deugd dat Win Bück de site Leeg en Bevrijd heeft opgezet, opgedragen en gewijd aan Hein Thijssen (1922-2008), de RK pastor, die op latere leeftijd kerk en Christendom vaarwel zei en op zijn zoektocht een pijnlijk innerlijk ontwakingsproces aanging. Het resultaat van dit proces was een geheelde mens, leeg van alle cerebrale ballast en volkomen bevrijd. Hierover schreef hij op tachtigjarige leeftijd het boek ‘Leeg en bevrijd, verslag van een mensenleven’ (2003).

Deze site is opgezet met als doel het verzamelen en bundelen van het gedachtegoed van Hein Thijssen en om dat te behoeden voor vergetelheid. Én om zijn inzichten en bevindingen meer bekendheid te geven en beschikbaar te stellen voor geïnteresseerden. Daartoe zijn onder de menuknop Boeken de boeken vermeld die Hein na zijn ontwaken op hoge leeftijd schreef. Onder de knop Artikels zijn verwijzingen naar de interviews te vinden die Hein gegeven heeft.

Een kaartje van Hein aan Joop Hoek van januari 2005 waarin hij informeerde naar de toestand van een spin in de keuken van Joop. Het dier stierf van de honger in een ruimte vol met levensmiddelen.

Bück wil als initiatiefnemer en vormgever van deze site graag de fakkel van Hein doorgeven. Thijssen kwam op hoge leeftijd naar buiten met zijn ontwaken en zijn inzichten. De laatste zes jaar van zijn leven begon hij hierover te schrijven (in totaal zeven boeken) en interviews te geven. Hoewel hij zelf besefte dat de koek nagenoeg op was (zijn eigen woorden) – en daarmee vrede had – had hij wellicht nog meer mensen kunnen inspireren. Hij was zo’n innemende, warme persoonlijkheid, met een indringende, verlossende en universele ‘boodschap’, dat Bück zijn gedachtegoed graag doorgeeft. Buck: ‘En laten we zijn heerlijke, droge humor niet vergeten; ‘Wat ik schrijf is geen boodschap voor anderen, want ik geloof niet in boodschappen, behalve die ik moet doen in de supermarkt’ (‘Leeg en bevrijd’, blz. 12).’

Dat gedachtegoed bestrijkt het gebied tussen psychologie/pedagogiek én ware, authentieke spiritualiteit, niet te verwarren met religie of new-age spiritualiteit. Dat heeft hij gemeen met bijvoorbeeld Jan Geurtz. Beiden stellen de natuurlijke staat van de mens centraal en beiden wijzen op de misvattingen en onjuiste aannames die dat versluieren; beiden besteden ook veel aandacht aan zelfafwijzing ten gevolge van pijnlijke en verdrongen ervaringen tijdens de kindertijd, die het ervaren van die natuurlijke staat geblokkeerd hebben. Waar Jan Geurtz ware spiritualiteit benadert vanuit de Tibetaanse Dzogchen-traditie, is dit bij Hein doordrongen van ‘natuurlijkheid’ (overeenkomstig de Tao). Beiden kunnen geplaatst worden tegen de achtergrond van Nondualiteit en Advaita. Hein zelf schreef in een van zijn latere boeken een soort liefdesverklaring aan de Advaita, die hij pas na zijn bevrijding waarlijk had leren kennen.

Win Bück: ‘Mijn betrokkenheid en initiatief voor deze site komt voort uit het feit dat ik Hein Thijssen vroeger persoonlijk gekend heb, als kind en als jeugdige, zie daarvoor op de site mijn bijdrage ‘Herinneringen aan Hein’ én mijn sterke affiniteit met Nondualiteit, tegen welke achtergrond ik Hein’s proces en inzichten de laatste jaren als belangrijke puzzelstukjes en bijdragen ben gaan zien (zie mijn bijdrage ‘Wat is Nondualiteit?’).

Ervaringen van mensen die Hein persoonlijk hebben gekend zijn zeer welkom, evenals bijdragen van hen die zijn gedachtegoed kennen en dit in het grotere geheel van Nondualiteit kunnen plaatsen. Ook mensen die een soortgelijk proces als Hein hebben doorgemaakt worden van harte uitgenodigd om een bijdrage te schrijven. In alle gevallen moet er sprake zijn van een direct, zichtbaar verband met Hein Thijssen of zijn gedachtegoed. ‘Het refrein is Hein!’ (titel van een boek van Bert Keizer, verpleeghuisarts en Trouw columnist).

De illustratie op de welkomstpagina is van de hand van Dolinda Toepoel en is de omslagillustratie van Hein’s eerste boek ‘Leeg en bevrijd’, waarnaar deze site vernoemd is.