• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boekbespreking » Boeken – Dôgen over meditatie en verlichting

Boeken – Dôgen over meditatie en verlichting

8 maart 2019 door de redactie

‘Een leegmaken van het zelf’, ‘een leegstromen van het subject’: bestaat er een mooier en meer adequate beschrijving van meditatie of zazen? Ook hier is, net als in de westerse mystiek, sprake van een leegmaken. Ook bij zazen draait het, zeker in eerste instantie, om een ‘wegneming van alles’, zoals Plotinus dit leegmaken zo treffend omschreef.

Tekst Antoon Van den Braembussche

Ook bij meditatie is sprake van een leegstromen, een afschrapingsproces, waarbij ingebakken gezichtspunten, mentale gewoontes, interpretaties, emotionele kleuringen, die allemaal nauw samenhangen met het eigen zelf, zoveel mogelijk achterwege worden gelaten. Het gaat erom, zoals dit bij inzichtmeditatie steeds het geval is, om een ‘stilleggen van het wervelen van de geest’, het bedwingen van ‘de aap in de geest’, het pingpongspel van voor- en afkeur, van voor en tegen, van vooruitlopen en terugkijken, verleden en toekomst, kortom alles wat ons verwijdert van het huidige ogenblik, alles wat ons verhindert om het nu-moment te ervaren. De nadruk ligt daarom ook op de ononderbroken aandacht, de waakzaamheid en de alertheid voor het ogenblik.

Steeds opnieuw beklemtoont Dôgen het belang van ‘keuzeloos gewaar zijn’, de aandacht die voorafgaat aan alle gebruik van begrippen, aan elk categoriseren of labelen. Het gaat om een observeren zonder oordelen, zonder voordelen, een naakt en maagdelijk observeren, een kijken of toekijken waarbij we de dingen laten zijn wat ze zijn. Het gaat erom om het waas van illusie, waardoor we doorgaans naar de wereld kijken, op te heffen. De sluier van de illusie, de sluier van Maya te ontsluieren. Het gaat om een onmiddellijke ervaring van het ogenblik, van elk ogenblik, waarbij we alles waarnemen alsof we het voor de eerste maal waarnemen.

Het is precies dit afschrapingsproces dat Dôgen omschreef als het ‘afwerpen van lichaam en geest’. Dit verwijst naar het proces waarop lichaam en geest van zijn conditioneringen worden bevrijd. Een proces waarbij het juk van het zelf overboord wordt gegooid, waarbij het zelf zichzelf vergeet in het ogenblik, zich erin verliest. Elk ogenblik is gedachteloos, de dingen brengen geen bijgedachte met zich mee, het zelf projecteert zijn bezigheden niet langer meer als een raster op de dingen. Dit is het ogenblik waarop lichaam en geest een grote vrijheid bereiken.

Een beroemde, vaak aangehaalde passage uit de Genjo koan is:

‘De boeddhaweg bestuderen is zichzelf bestuderen.
Zichzelf bestuderen is zichzelf vergeten.
Zichzelf vergeten is verlicht worden door de tienduizend dingen.
Verlicht worden door de tienduizend dingen veroorzaakt het ‘afwerpen van lichaam en geest’, alsook die van anderen.
De sporen van verlichting lossen zich op en deze spoorloze verlichting zet zich eindeloos door’.

De boeddhaweg, of de weg naar verlichting, sluit het vergeten van het zelf in, het zelf dat heel het scherm belichaamt waarmee we de werkelijkheid als illusie waarnemen. Het is dit scherm zelf, de diepere kern ervan, het zelf of ego, dat hier als het ware oplost in het ogenblik, zij het even maar. Deze diepere kern ervaren wij als een onvergankelijke, alomtegenwoordige en vaststaande rotsbodem: we zijn er uiterst gehecht aan, omdat wij denken dat wij enkel dit zelf zijn en zonder dit zelf niemand of niets zijn, pure leegte dus….Gezien echter vanuit een verlichte blik op de wereld is dit ego enkel een geconditioneerde en beperkte visie en fungeert het tevens als een gevangenis. Pure onvrijheid. Bron van lijden. Pure misvatting ook, alsof de wereld zoals wij die waarnemen de ene, echte, enig mogelijke wereld is.

Niets is echter minder waar. De wereld zoals wij die waarnemen, is een persoonlijk gekleurde opvatting. Die wereld is lang niet zo stabiel als we aannemen, integendeel: deze wereld ontsnapt ons als zodanig, zolang hij is gevangen in ons hoogstpersoonlijk projectiescherm. Dus het ego is tegelijk onze houvast én onze gevangenis. Vandaar dat verlichting enerzijds met ervaring van de afgrond gepaard gaat, zoals ik hoger beschreef, maar tevens met ‘een onbeschrijfelijke vreugde’. De stilte van de verlichting, satori of samadhi, vervult ons uiteindelijk met de vreugde van het ontwaken. Een mooiere parallel met de ervaring van het sublieme is nauwelijks denkbaar.

Toch is Dôgen heel erg voorzichtig en behoedzaam om een absolute wig te drijven tussen normaal bewustzijn en verlichting. Zoals ik reeds betoogde beschikt volgens Dôgen iedereen over een boeddhanatuur, hoe onverlicht hij of zij uiterlijk ook moge zijn. Er is daarom geen volstrekt onderscheid tussen verlichting en niet-verlichting. Enerzijds is iedereen in potentie in zekere zin al verlicht is, omdat hij of zij een boeddha-natuur bezit. Vandaar dat hij ook uitdrukkelijk zegt: Zodra je begint te mediteren, ben je al verlicht. Anderzijds kan verlichting worden onderbroken. Het is niet noodzakelijk een permanente toestand. Daarom moet de verlichting gecultiveerd worden. Het adagium van Dôgen is dan ook: praktijk en realisatie (of verlichting) zijn één.

Maar er is meer. Een ander adagium van Dôgen, wellicht nog meer uitdagend, luidt: illusie en verlichting zijn één. Niet zelden waarschuwt Dôgen: hoed u voor diegene die beweert dat hij of zij verlicht is. Een verlichte, die er prat op gaat verlicht te zijn, zit nog volop in het zelf of het eigen ego! Een verlicht iemand zal zich nooit als zodanig voorstellen of uitroepen. Zo luidt het in de Genjo koan zeer scherp:

‘Grote verlichting over misleiding vind je bij boeddha’s; grote misleiding over verlichting vind je bij levende wezens. Sommige mensen realiseren verlichting bovenop verlichting; anderen worden in hun illusie nog verder misleid. Wanneer alle boeddha’s werkelijk boeddha’s zijn, is er geen noodzaak voor hen dit te beseffen. Niettemin zijn zij verwerkelijkte boeddha’s en blijven zij het boeddhaschap verwerkelijken’.

Of nog, zoals ik hierboven citeerde:
‘De sporen van verlichting lossen zich op en deze spoorloze verlichting zet zich eindeloos door’.

Verlichting en illusie, boeddha’s en levende wezens, zijn onscheidbaar. Illusie betekent misleid worden omtrent verlichting, verlichting betekent verlicht worden omtrent illusie! Dit is diepgaande niet-dualistische visie. Uiteindelijk zal Dôgen betogen dat wij het boeddhaschap zelf moeten overstijgen én negeren.

Uit het boek De stilte en het onuitsprekelijke van Antoon Van den Braembussche – over “Dôgen over meditatie en verlichting”. De selectie komt uit het hoofdstuk ‘De bloemen van de Leegte. Dôgen over meditatie.
Antoon Van den Braembussche, De stilte en het onuitsprekelijke.
Over beeldcultuur, kunst en mystiek. Antwerpen, EPO, 2016 (blz. 126-129). De auteur geeft over Dôgen op 10 mei een dhammatalk in het Antwerpse boeddhistisch centrum Ehipassiko in Deurne, Vlaanderen.

Categorie: Boeddhisme, Boekbespreking Tags: afschrapingsproces, Antoon Van den Braembussche, De stilte en het onuitsprekelijke, dhammatalk, Dogen, Ehipassiko, meditatie, verlichting

Lees ook:

  1. Ehipassiko – de Stilte en het Onuitsprekelijke (Antoon Van den Braembussche)
  2. Audiolezing Antoon Van den Braembussche over Dôgen – hier en nu
  3. Paul Van hooydonck – meditatie in een druk bestaan
  4. Sonja Baert en Nele Beenaerts – metta, de taal van het hart

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. kees moerbeek zegt

    8 maart 2019 om 17:06

    ‘Ook bij meditatie is sprake van een leegstromen, een afschrapingsproces, …’

    Dank Antoon Van den Braembussche, maar laat in Boeddha’s naam het aan Dôgen zelf over wat meditatie is.

    Namo Guanshiyin pusa!

  2. Zeshin zegt

    10 maart 2019 om 10:46

    Als alles vanaf de beginne leeg is wat valt er dan leeg te maken?

    • Daishin zegt

      10 maart 2019 om 14:26

      Welke leegte?

      • zeshin zegt

        10 maart 2019 om 18:56

        de leegte waar die Antoon het over heeft

  3. Taigu zegt

    10 maart 2019 om 15:43

    Er is niemand die ‘een’ boeddhanatuur ‘heeft’, sukkel.

    ‘Bussho’, Shobogenzo
    https://doc.julesprast.nl/dharma/dogen/shobogenzo_21.pdf

Primaire Sidebar

Door:

de redactie

 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het jaar 2025 – dag 128 – eigen vrijheid eerst
    • Boeken – De Vallei van Troost
    • ‘Gebruik de rechter niet als zondebok voor falend beleid’
    • Boeddha’s pleegmoeder is een voorbeeld voor boeddhisten op Moederdag
    • Rotterdam Palestina Coalitie organiseert Nakba herdenking op Schouwburgplein

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.