• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boekbespreking » Boeken – ‘schokkende ontdekkingen over ware gezicht spiritualiteit’

Boeken – ‘schokkende ontdekkingen over ware gezicht spiritualiteit’

29 januari 2019 door de redactie

Op zoek naar de zin van het leven onderzocht journalist en schrijver Eugène van Haaren gedurende 25 jaar de kleurrijke wereld van de spiritualiteit in Nederland. Hij ontdekte het ‘ware gezicht’ achter de spirituele goeroes en schreef er samen met zijn helderziende vriend Maik Tselepsis een boek over – Spiritueel Bungeejumpen – dat volgende week verschijnt.

De meest volgens de uitgever schokkende ontdekkingen deed Van Haaren over het boeddhisme, de onderschatte gezondheidsrisico’s van wierook en het tropische geestverruimende middel ayahuasca.

De journalist bezocht bijna alle soorten spirituele praktijken in Nederland en gaf zich onder andere over aan mantrazangers, sjamanen, helderzienden, boeddhistische monniken, yogi en geestverruimende toverdrankjes. “Ik was bang om in een sekte terecht te komen of in handen te vallen van zelfverklaarde goeroes. Dus ik moest wel mijn verstand blijven gebruiken.”

“Ik wilde weten of er meer is na de dood en of er een hogere macht bestaat die de weg kan wijzen in ons drukke westerse bestaan”, aldus Eugène van Haaren. “Ik ben geen zweverig type. Maar mijn journalistieke nieuwsgierigheid won het wel van mijn nuchtere verstand nadat mijn zoontje op de rand van de dood lag en mijn moeder na een heftig ziekbed overleed.”

Van Haaren beschrijft onder meer de ontmoeting- het passeren van Sogyal Lakar, voorheen rinpoche, de boeddhistische leraar die door volgelingen beschuldigd wordt van seksueel- en machtsmisbruik. ‘De wijze man met onconventionele aanpak komt naar Nederland. Naar Amsterdam om precies te zijn, voor een retraite van enkele dagen. Daar zou hij volgens de website van Rigpa, de organisatie waar Sogyal spiritueel directeur van is, lesgeven over het begrijpen van onze geest en de wijsheid van meditatie. Precies wat ik zocht.

Hij doet dat ‘vanuit de sfeer van dzogchen, de grote perfectie. Dit is de hoogste wijsheid in de Tibetaans boeddhistische traditie,’ zo prees de website hem aan. Helemaal helder was dat nog niet voor mij. Maar dat zou helemaal goedkomen, er waren nog kaartjes, één ding stond vast: verlichting was nabij.

Maar, zo kan ik je verklappen, het werd een teleurstelling. Niet een hele grote, maar ook niet een hele kleine, want verlicht werd ik dat weekeinde niet. Ik viel bijna in slaap toen Sogyal uiteen begon te zetten in welke lijn van de zoveelste aftakking van het boeddhisme hij zijn heilzame werken verricht. Ik kon niet wachten totdat hij ter zake zou komen, zou beginnen met Mandela-achtige (die uit Zuid-Afrika, niet te verwarren met een mandala) oneliners uit te spreken, desnoods stuurs zwijgend op een kussentje zou gaan zitten om na acht uur zijn zegen uit te spreken.

Helaas liep de uren durende meditatie uit op een stil kussengevecht met mijn buurvrouw, een van de honderden andere deelnemers die een plekje in de zaal had weten te veroveren. Ze had haar eigen fleurige doek meegenomen. Urenlang blijven zitten op een stukje stof ter grootte van de vlag van Nepal is best een opgave, daar geen misverstand over. Verdoofd tintelende kuiten waarvan je je afvraagt of er onder Tibetanen nou veel trombosebenen voorkomen, immers: Zitten is het nieuwe roken!

Zoveel jaar later kan ik me bijna niks meer herinneren van de dingen die Sogyal vertelde. Alleen dat ik buiten, op de parkeerplaats achter de hal waar de retraite plaatshad, toevallig het pad met hem kruiste. Als een popartiest omringd door allerlei mensen — volgelingen, vrijwilligers? — op weg naar zijn lunch. Een kleine, gezette man met een geelgroene doek om zijn lijf. Een levend Boeddhabeeldje, maar dan met brilletje en kleine onderzoekende oogjes.

Even keken we naar elkaar, zonder een woord te wisselen. Ik had hem niets te vragen, wat best wel gek was. Kijk naar andere hoofdstukken in dit boek: mijn tomeloze wil tot weten was nog lang niet getemd. Al leen kon ik op dat moment geen woorden vinden voor mijn vragen. Teleurstellend, zo dacht ik later: héb je de kans om iemand die het kan weten naar de zin van het leven te vragen, kijkje hem aan als een konijn in de koplampen van een nachtelijke auto. Over verlichting gesproken …

De getuigen van het misbruik waar ze Lakar van beschuldigen geven aan hoe moeilijk en pijnlijk het was om onder ogen te zien dat ze inderdaad misbruikt waren. Ook al werden ze keer op keer geslagen, sommigen tot bloedens toe. Immers: elke twijfel in de geest zou, volgens Sogyals logica van ‘crazy wisdom’ altijd te wijten zijn aan ‘onzuivere waarnemingen’ van de keer op keer falende leerling die de wijsheid achter de wreedheid van zijn meester jammer genoeg niet doorziet.

Toch zou je, zonder tekort te willen doen aan hun pijn, kunnen redeneren dat Sogyal zijn misbruikte leerlingen alsnog verder heeft geholpen. Al was het maar dat ze door hun ervaringen tot het inzicht zijn gekomen dat hij een dwaallicht blijkt te zijn. Had hij ze in zijn boek immers niet al gewaarschuwd met het beroemde gedicht van Portia Nelson? In Autobiografie in vijf korte hoofdstukken loopt iemand een aantal keer door een straat met een gat in de stoep. Eerst valt hij omdat hij het gat niet ziet, daarna loopt hij door de straat en denkt het gat te kunnen negeren maar valt toch, een volgende keer loopt hij om het gat heen om tot slot te besluiten door een andere straat te lopen. Of is dat al te crazy wisdom?

Het boek Spiritueel Bungeejumpen ligt op donderdag 1 februari in de boekhandel, in de Maand van de Spiritualiteit. Eugène van Haaren is journalist en schrijftrainer. Hij schreef eerder boeken over heel andere onderwerpen, zoals PR en zakelijk schrijven. Zijn helderziende vriend Maik Tsjelepsis, waar hij het boek samen mee schreef, werkt in de ouderenzorg.

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Boekbespreking Tags: Eugene van Haaren, machtsmisbruik, seksueel wangedrag, Sogyal Lakar, Spiritueel Bungeejumpen

Lees ook:

  1. Managementteam Rigpa al in jaren negentig op de hoogte beschuldigingen tegen Sogyal rinpoche
  2. Onderzoeker – Rigpa dient zich te distantiëren van Sogyal Lakar
  3. Tibetaanse boeddhistische leiders conferentie in India uitgesteld
  4. Boeken – spiritueel bungeejumpen

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Henk van Kalken zegt

    29 januari 2019 om 15:31

    Ik begrijp niet dat als je serieus op zoek bent naar de zin van het leven en met name die in het boeddhisme zoekt, je serieus naar Sogyal Rinpoche gaat, terwijl al jarenlang bekend was hoe deze zich misdroeg. Als de schrijver op basis hiervan dzogchen aan de kant schuift heeft hij wellicht nogmaals 25 nodig voor onderzoek?

    • Joop Ha Hoek zegt

      29 januari 2019 om 17:52

      In die zin heb ik de uitgever ook geantwoord.

  2. Daishin zegt

    29 januari 2019 om 18:30

    Het is maar goed dat ‘schokkende’ tussen aanhalingsteken staat.Het is geen nieuws en de wereld van spiritualiteit is net de ‘normale’ wereld.
    Dat hij dat boek met zijn vriend schreef dat kan natuurlijk. Maar waarom moet erbij dat hij helderziend is.
    Alsof het heel spiritueel is dat je helderziend bent.

  3. Henk van Kalken zegt

    30 januari 2019 om 07:59

    Ik zou het boek moeten kopen en lezen om er veel zinnigs over te kunnen zeggen, maar ik voel me niet echt uitgenodigd. Misbruikende guru’s hebben niets met de leer van de Boeddha of de Tantra’s te maken en Myanmar heet een boeddhistisch land te zijn ondanks moorden, martelen en verkrachten, maar ook daar word de leer van de Boeddha niet helemaal begrepen. Het gevolg is dat er veel energie in de bijverschijnselen wordt gestoken. Ik denk niet dat het boek veel toevoegt.

  4. Piet Nusteleijn zegt

    31 januari 2019 om 09:24

    Die dichter Portia Nelson voegt wel iets toe.
    Om het gat te vermijden, een andere straat nemen. Dat is zo gek nog niet.

    Dus: wanneer je het gevaar loopt tijdens je wandeling door telkens dezelfde straat, voortdurend in een gat te trappen en te struikelen, is het logisch voortaan een straatje verder nemen. Dat is niet zo gek.

Primaire Sidebar

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
04 feb
Innerlijke ruimte | Live en Online Workshop Kum Nye Yoga
4 feb 23
05 feb
Zen ochtend met Doin Sensei
5 feb 23
05 feb
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
5 feb 23
05 feb
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
5 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het jaar 2023 – dag 34 – rotterdamseriet
    • Wie straft koning Yama?
    • Boeddha in de Linie – terugblik op een verstilde periode
    • Boeken – ‘Odi en het Grote Bedoelingenboek’
    • VrijdagZindag – Niet normaal!

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens