De redactie van het Boeddhistisch Dagblad is geïnteresseerd in de ervaringen van mensen die het boeddhistisch pad volgen. De leer bestuderen en praktiseren. Al of niet op een kussen of in een sangha of in je eentje. Ben je zo’n iemand en wil je je ervaringen delen- hoe je het boeddhisme hebt ontdekt, wat het je opbracht en niet, je teleurstellingen en hoop, je verwachting, welke richting je volgt en waarom, of als je het boeddhisme weer hebt verlaten- stuur ons jouw ervaringen in een niet zo’n heel lange tekst toe om in de serie Boeddhistische doeners en denkers gepubliceerd te worden.
‘Ik lees nu geruime tijd het Boeddhistisch Dagblad. Ik hoopte dat ik het boeddhisme beter zou gaan snappen, niets is minder waar. Als calvinist was ik al aan het zoeken, en daarmee kon ik alles verklaren of inpassen.
De leegte waar ik over lees is het tegenovergestelde, waar ik met de paplepel vol ben gegoten, maar ik had er houvast aan. Ik was zorgzaam. Met respect ging ik met mijn naaste om. Mijn weg was uitgestippeld. Mijn bestemming was bekend. Verantwoordelijkheid voor mijn daden, kennis en wat ik vertelde.
Nu werkend als vrijwilliger op een historische begraafplaats Ter Navolging, ben ik verantwoordelijk voor het smeedwerk. Een ijzer soort dat bekend staat zo sterk te zijn het eeuwig stand kan houden. Toch moet ik hard werken om het vergaan tegen te gaan, zo denk ik ook over mijn levenspad, ik moet hard werken om staande te blijven in deze wereld vol egotrippers, egoïsten, onverschilligheid.
Eigen land eerst mooi van buiten, maar onzeker van binnen. Zeker niet leeg ik vecht daar tegen, maar de windmolens zijn al met verspilde energie bevochten. Cees vecht niet meer, zijn energie is op, moet ik dan toch de leegte opzoeken om te weten wat ik weten wil? Maandag ga ik naar yoga, is dat mijn eerste stapje? Gaat mijn reis nu beginnen? Ik ben benieuwd.’
