• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Boeddhistisch leven » Reisverslagen » Legaal in Bodhgaya

Legaal in Bodhgaya

4 maart 2020 door Henk van Kalken

Wij schrijven – of beter: ik schrijf – januari 1997. De laatste Elfstedentocht was verreden, en dank zij de Lufthansa liep ik 24 uur later naar een olifant in een straat in New Delhi te kijken. Het was de eerste van nog vele volgende cultuurschokken. Ik was op pelgrimage onder leiding van een Tibetaanse lama door Noord-India, Nepal en Sikkim. Gedurende vijf weken werden mijn arme zintuigen overspoeld met kleurige, geurige en auditieve indrukken. Een overdosis aan percepties verhitten mijn brein.
Overal reden vehikels met achterop de tekst: ‘PLEASE BLOW HORN.’ Nou, dat lieten de chauffeurs, ik denk dat ze het in ons verkeer nog geen vijf minuten zouden uithouden zonder de vreselijkste brokken te maken, zich geen tweemaal vragen. Een kakofonie van kapotte knalpotten en schor brullende claxons temidden van optrekkende zwarte wolken uitlaatgassen teisterden onafgebroken de huid en gehoorgangen van ons, nog niet zo devote pelgrims. Er waren ook rustiger plekken langs de route waarlangs de Boeddha leefde, predikte, verlicht werd en in paranirvana ging.
In Kushinagara, waar Boeddha volgens de overlevering werd gecremeerd, liep de groep waartoe ik behoorde in een parkachtige omgeving. Ik had een camera waarmee ik filmopnames maakte. Op enig moment meldde zich bij mij een heftig gesticulerende man die zo aangedaan was, dat hij volkomen onverstaanbaar Engels sprak. De lama vertaalde neutraal dat hij geld wilde voor het recht om filmopnames te maken. Het was niet duur, maar ik had niks bij me en had ook geen zin om uit te zoeken of de man in kwestie in zijn recht stond of niet. In India is dat altijd een twijfelachtige zaak. Toen hij aan de riem van mijn cameratas begon te trekken bleef ik met een ruk staan, boorde mijn staalblauwe ogen in de zijne, maakte me nóg breder dan ik al ben, en bulderde dat hij ‘the f…’ moest opzouten. Hij nam geschrokken afstand maar bleef mij beschreeuwen tot we het park verlieten. Later bezochten we Bodhgaya, de plaats waar Boeddha de verlichting bereikte. Onder zacht ritselende bladeren van een uitgegroeide loot van de Bodhiboom waaronder Boeddha ooit zat, mediteerde ik en hoopte tevergeefs op hetzelfde resultaat. Het gaf een bijzonder gevoel, de plek was doortrokken van een soort energie die ik alleen nog in Kushinagar, de plaats waar Boeddha overleed, heb gevoeld. Voor ik het tempelcomplex betrad zag ik een klein gebouwtje staan, opgetrokken uit hout met golfplaten op het dak. Het was in twee tinten blauw geschilderd. Er zat een magere man op een wrakke stoel voor. Boven zijn hoofd prijkte een bord met daarop met krijt de tarieven geschreven die golden voor het gebruik van een fotocamera en een videocamera. Als ik me goed herinner kostte het gebruik van mijn videocamera 250 roepies. Objectief niet erg duur, plus geen schreeuwende en gesticulerende mannen achter me aan. Dus meldde ik me bij de stoelzitter die ijverig overeind sprong en me binnen wenkte.
Hij dook onder een soort toonbank van groentekistjes met daarop een aluminium plaat, en gaf me een formulier in drievoud, met carbon ertussen. Daarop vulde ik alles in wat een degelijke overheidsinstantie maar wilde weten. Datum van aankomst, datum van vertrek, reden van komst naar India, naam en leeftijd, nationaliteit, geslacht, geloof… De Engelsen hebben de ambtenarij geïntroduceerd in India, de Indiërs hebben het ad absurdum geperfectioneerd. Tenslotte riep de man, toen hij zag dat ik Nederlander was : ‘Aaah, Roed Goellit!’ terwijl hij zijn gebit in een glimlach exposeerde, wat mij eraan herinnerde dat ik het kerkhof waarop mijn moeder begraven ligt in Friesland weer eens zou moeten bezoeken. Hij voorzag alle formulieren rijkelijk van stempels en handtekeningen, en scheurde tenslotte een bon af waarop stond vermeld dat ik nu gerechtigd was op het hele terrein te filmen. Met een rein geweten woonde ik alle manifestaties bij die daar plaatsvonden. Ik stak honderden offerlampjes aan, woonde puja’s bij, liet me door een oude Tibetaanse lama een flinke lel met een tekstboek op mijn hoofd geven, dit bij wijze van zegening, hoorde ik later. Ik liep, nog duizelend van deze krachtige zegening, devoot om de grote Stupa heen, zat tussen honderden monniken te mediteren en te chanten voor zover ik de tekst kende. Tenslotte begaf ik me naar het verzamelpunt waar alle medepelgrims elkaar weer zouden treffen. Ik zag Michel, een goedmoedige Vlaming, die mij vroeg wat ik ervan gevonden had. Ik praatte hem enthousiast bij. Hij was een oudgediende, die minstens voor de vijfde keer deze plaats bezocht. ‘Ik ben deze keer ook helemaal legaal aan het filmen geweest,’ lachte ik, en toonde de afgescheurde bon. Michel keek mij verbaasd aan. ‘Ja maar, daar hebde toch nie voor betaald, hè?’ Hij probeerde altijd zo beschaafd mogelijk Nederlands te spreken. ‘Ja, ik kreeg deze keer geen schreeuwende kerels achter me aan.’ Michel schudde het met grijs doorschoten donkere hoofd. ‘Maar t’ is toch ambetant, zunne. Dieje mens staat daar zomaar hè. Ge zijt gans niet verplicht iets te betalen.’ Hij liep schokschouderend weg. ‘Domme Nederlanders!’ hoorde ik hem nog juist, nauwelijks ingehouden lachend roepen voor hij in de bus die ons vervoerde verdween. Een Indiase man zei ooit tegen de schrijver en dichter Hans Plomp: ‘Probeer India niet te begrijpen. Dat kost je je verstand.’

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhistisch leven, Columns, Geluk, Reisverslagen Tags: Bodhgaya, filmrechten, Henk van Kalken, India, pelgrim

Lees ook:

  1. Boeddhistische nonnen leren kwetsbare vrouwen in India Kungfu
  2. Wie ben ik?
  3. De steenrode jas
  4. Bhutan – India stuurt nog eens 400.000 doses vaccin naar boeddhistisch koninkrijk

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Henk van Kalken

Henk van Kalken heeft affiniteit met het boeddhisme (Kagyu) en is dzogchenpractitioner. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 20 mei 2022 - 22 mei 2022
    The work that reconnects -Het werk dat weer verbindt
  • 22 mei 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • 22 mei 2022
    Lezingencyclus
  • 23 mei 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • 23 mei 2022
    Discovering Buddhism taster / refresh evenings
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boekbespreking – De jonge Filosoof

Erik Hoogcarspel - 9 mei 2022

In het boekje “De jonge filosoof” wordt een zekere Christoph opgevoerd, die in de bibliotheek een boek vindt van David van Goorle. Dit is het kleinere boek “Idea Physicae”, maar dan in het Nederlands. Christoph vindt met andere woorden de (niet bestaande) Nederlandse uitgave” Schets van de Natuur” in de bibliotheek.

Over populisme en het menselijk tekort

Kees Moerbeek - 8 mei 2022

‘Waarom is de burger boos?’ is volgens de geschiedkundige Maarten van Rossem gemakkelijk en ook wetenschappelijk verantwoord te beantwoorden, schrijft hij in zijn boek Waarom is de burger boos? De burger is boos, omdat hij bezorgd is over de omvangrijke immigratie en de veronderstelde negatieve effecten op onze samenleving. Dit artikel geeft een indruk van zijn boek, met aanvullingen van de socioloog Anton Zijderveld.

Boekbespreking – Een leven als ‘man of letters’. Biografie van David Hume.

Erik Hoogcarspel - 1 mei 2022

De rede kan ons tot overtuigingen leiden of laten twijfelen, maar alleen gevoelens zetten ons volgens Hume aan tot daden. Hume onderscheidt primaire indrukken en secondaire. Gevoelens zijn secondaire indrukken, want ze zijn als het ware een reactie op primaire indrukken, zoals pijn of genot.

Voor kinderen is een heel dorp nodig (2)

Rob van Boven en Luuk Mur - 20 april 2022

We houden van categorieën. Deze ouders zijn fout, en die pleegouders zijn goed. Zou het kunnen zijn dat er bij die foute ouders ook sterke punten zijn? En kan het zijn dat pleegouders ook hun problemen hebben? Wat voor boodschap krijgt een kind dat bij de ouders weggehaald is, bijvoorbeeld vanwege de toeslagenaffaire. Je ouders zijn slecht, fraudeurs, oplichters. Je bent nu bij ons en wij zijn goed?

Onmacht begrijpen, zonder klakkeloos goed te praten

Kees Moerbeek - 18 april 2022

In de ogen van de nieuwrechtse populisten is de gewone man de dupe van de globalisering en de immigratie, die hem dreigen weg te vagen. Deze taal verstaan de progressieven niet en ze staan met een mond vol tanden. Dit populisme gaat over identiteit en gemeenschap en dit bezorgt weldenkenden koude rillingen, aldus de auteur. Ook hierdoor werden de uitwassen van de globalisering en de immigratie niet ingezien. Deze populisten richten hun pijlen dan ook op de ‘de zelfgenoegzame, progressieve elite’, die een betere wereld had willen bewerkstelligen, maar ‘intussen de gewone man doodgemoedereerd aan zijn lot overliet.’

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Verlichting? Je moet er niet aan denken
  • Het jaar 2022 – dag 138 – hoekie
  • ER trapt rebellie tegen fossiele Industrie af met massaal protest in Rotterdam
  • De schoonheid van het vergankelijke en onvolmaakte: wabi-sabi
  • Haiku

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens