Mijn lezers weten dat ik vaak schrijf over voeding en gezondheid. Zo schreef ik een stukje over honderdjarigen (https://boeddhistischdagblad.nl/boeddhistisch-leven/recepten/208722-beter-recept-om-honderd-te-worden-en-auberginerolletjes-met-walnotenvulling/) – waarop ik de vraag kreeg: “wat is er zo speciaal of aantrekkelijk aan om 100 jaar oud te worden”? Een terechte vraag, over het antwoord moest ik even nadenken.
Als ik diep kijk, dan zie ik dat het niet mijn doel is om een hoge leeftijd te bereiken. Belangrijker vind ik het om gezond te blijven. Zelf lijd ik al sinds 1995 aan een auto-immuunziekte, waardoor ik vaak moe ben. Mijn partner is sinds 2017 hartpatiënt. Als je eenmaal iets onder de leden hebt, krijg je vaak veel medicijnen voorgeschreven. Maar zelf geloof ik sterk in het herstellende vermogen van het lichaam. En in de helende werking van gezonde voeding. Iets waarover artsen vaak geen idee hebben. Voeding en gezondheid komen in hun opleiding nauwelijks aan bod. Mijn streven is om fris en energiek te zijn. Voeding als medicijn. Honderd worden zie ik als metafoor voor gezond leven.
Maar wat is gezond? De een vindt dit, de ander vindt dat, en in de media worden telkens weer andere voedingsmiddelen bestempeld als ‘superfood’ of als ‘ongezond’. Wie kun je nog geloven? Welke informatie kun je nog vertrouwen? Ik heb besloten om de Belgische arts Kris Verburgh (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kris_Verburgh) te vertrouwen. Hij is geen dieetgoeroe, maar een degelijk geschoolde arts – maar dan wel een die zich in de rol van voeding heeft verdiept. Hij wijst er bijvoorbeeld op dat groene thee, walnoten, peterselie en havermout aantoonbaar gezond zijn. En dat je van rood vlees, melkproducten, aardappelen, witte rijst, en producten van wit meel (brood, pasta, e.d.) beter niet te veel kunt eten. Hij is geen vegetariër of veganist, maar raadt aan om vooral veel groente, fruit, zaden, noten en peulvruchten te eten, en eventueel af en toe een klein stukje vis of kip: “eet niet meer dan een stukje vlees per dag ter grootte van het cirkeltje dat zich vormt als je de top van je wijsvinger tegen de top van je duim plaatst”. Kortom: een dieet dat beter is voor mens, milieu en dierenwelzijn dan ons standaarddieet.
Omdat ik een bevriende kersverse hartpatiënt had uitgenodigd om na een ziekenhuisbezoek een hapje te komen mee-eten, besloot ik weer eens de rode-linzensoep van dr. Esselstyn te maken. Een recept waarover ik in 2017 ook al eens had geschreven (https://boeddhistischdagblad.nl/boeddhistisch-leven/82715-recepten-voor-een-gezond-en-mededogend-hart-2/), uit het kookboek dat hoort bij zijn boek Prevent and Reverse Heart Disease. Het dieet van dr. Esselstyn is wel helemaal ‘plant-based’. Dr. Esselstyn en zijn vrouw volgen volgens wikipedia al sinds 1984 een plantaardig dieet. Van hem is de uitspraak: “eet niets wat een gezicht heeft, of een moeder”. Dr. Kris Verburgh zou het dieet als geheel waarschijnlijk afkeuren, maar dit recept zou hij denk ik wel weten te waarderen. Een simpel recept met een verrassend resultaat, waarschijnlijk vanwege de ongebruikelijke (?) combinatie van munt en dille.
Ingrediënten (maaltijdsoep voor 5-6 personen):
- 6 teentjes knoflook, fijngehakt
- 6 lente-uitjes, fijngesneden, of kies sjalotjes, of uien
- Eventueel: scheutje olijfolie (niet in het originele recept)
- 1 blik tomaatblokjes
- ¼ kopje fijngehakte verse munt
- 1 theelepel gedroogde oregano
- 8 kopjes (2 liter) groentebouillon (van 2 groentebouillonblokjes)
- 2 kopjes rode linzen, gewassen
- 1 zoete aardappel, geschild, in blokjes
- 1 glas versgeperst sinaasappelsap (van ca. 3 perssinaasappels)
- 8 takjes verse dille, fijngesneden (ongeveer ¼ kopje)
- 200-400 gram verse spinazie
- Schil van 1 (biologische) citroen, geraspt
- 3 eetlepels citroensap
- 1 theelepel vers gemalen peper
- 2 eetlepels balsamicoazijn
Dr. Esselstyn gebruikt geen vetten, zelfs geen gezonde vetten. Hij roerbakt in een scheutje water. Persoonlijk vind ik dat een beetje onzin: van een scheutje olijfolie wordt een recept volgens mij echt niet ongezonder. Roerbak dus de knoflook en lente-ui ongeveer 2 minuten in een soeppan in een klein scheutje water, tot ze een beetje zacht zijn geworden – of roerbak in wat olijfolie. Voeg de inhoud van het blik in blokjes gesneden tomaten, de munt en oregano toe en bak al roerend 2 minuten. Voeg de bouillon, linzen, zoete aardappel en sinaasappelsap toe en breng aan de kook. Doe een deksel op de pan, zet het vuur laag en laat sudderen tot de zoete aardappelstukjes zacht en de linzen gaar zijn (kijk op de verpakking van de linzen: ongeveer 20 minuten). Af en toe roeren om aanbranden te voorkomen. De soep kan nu met een staafmixer een beetje gepureerd worden. Hak of scheur de spinazieblaadjes eventueel wat klein.
Roer de dille, spinazie, citroenrasp, citroensap, peper en azijn door de soep en blijf roeren tot de spinazie geslonken is. En klaar is een grote pan voedzame soep. Proef op zout en zuur en voeg eventueel nog wat citroensap of zout toe.
Maddy Kok zegt
Dankjewel voor de inspiratie! (En al je eerdere recepten en mooie verhalen erbij. Een lekker leesmoment op mijn zondag ochtend) Deze soep ga ik zeker maken komende tijd, nou het nog wat guur is. Hij ziet er heerlijk uit 🙏