De afgelopen tijd heb ik me in de auto laten vergezellen door het luisterboek Eat by Choice, Not by Habit van Sylvia Haskvitz. De auteur komt uit de hoek van Nonviolent Communication (NVC). Dit is een door Marshall Rosenberg ontwikkeld systeem om conflicten op te lossen. De beweging heeft niks met het boeddhisme te maken, maar de thema’s zijn eigenlijk hetzelfde: waarnemen zonder te oordelen, compassie met jezelf en de ander, waarnemen van de behoeften en gevoelens van jezelf en de ander, en leven in het hier en nu.
Ik heb ook een luisterboek van het basisboek NVC, of eigenlijk een mondelinge cursus door de auteur en het is heel fijn om af en toe te luisteren naar al die anekdotes over ruziënde echtparen, volken, landen of andere groepen die hun conflicten als sneeuw voor de zon zagen verdwijnen, toen ze zonder oordeel het conflict terugbrachten tot op het niveau van gevoelens en behoeften. We hebben namelijk allemaal dezelfde universele basisbehoeften, zoals veiligheid, autonomie, en verbondenheid met anderen.
Eat by choice not by habit gaat over het toepassen van NVC in relatie tot jezelf en je voedsel: het leren herkennen van je gewoonte-energieën en hun oorsprong, zonder jezelf te veroordelen, en het zoeken naar andere strategieën om je onderliggende behoeften te vervullen dan met ongezond of te veel eten. De auteur adviseert ons, als je de neiging hebt iets te eten of te drinken wat niet goed voor je is, even te pauzeren, te kijken wat er in je omgaat, en te onderzoeken welke gevoelens en behoeften er leven. Het gaat er om dat je altijd een keuze hebt. Je kunt alsnog, bewust, toegeven aan je aandrang om te eten, of je kunt iets anders doen om aan je behoefte tegemoet te komen. Een mooie quote waarmee het boek begint is: “face your stuff or stuff your face”. Al is het soms behoorlijk Amerikaans, ik vind het boek een aanrader voor iedereen die net als ik soms worstelt met gewoonte-energieën die – eh – niet stroken met onze behoefte aan gezondheid en welzijn.
Van de bij het boek behorende website hier haar populairste soeprecept (“people go crazy for it”), door mij enigszins aangepast. Het komt oorspronkelijk uit het boek “The Conscious Cook” van Tal Ronnen en ook Oprah Winfrey heeft het op haar website staan. Het is heel simpel te maken!
Ingrediënten voor 4 personen als maaltijdsoep of 6 personen als voorgerecht:
* 1 snufje zout
* 2 eetlepels olijfolie
* 1 selderijknol, geschild en in dobbelstenen van 2-3 cm gesneden
* 1 stengel bleekselderij, in stukjes
* 1 grote ui, gesnipperd
* 1 liter groentebouillon (zelfgemaakt of van blokjes)
* 1 laurierblaadje
* 125 gram lichte cashewnotenpasta (gemaakt van rauwe cashewnoten)
* eventueel nog zout en peper (afhankelijk van hoe zout de bouillon was)
* 1 grote appel of peer, in blokjes. Het oorspronkelijke recept schrijft granny smith voor, maar die komen nu uit Chili, dus ik gebruikte een Hollandse goudrenet. Omdat die gedeeltelijk rot bleek, heb ik ook een handpeer gebruikt. Snij appel/peer pas op het laatst in blokjes, anders verkleurt het fruit. Schillen hoeft niet.
* bieslookolie: ca. 100 ml olijfolie, bosje bieslook, snufje zout.
Volgens het originele recept creëer je een anti-aanbaklaagje door een soeppan op matig vuur te zetten, er eerst een snufje zout in te doen, en na een minuut de olie. Het mag niet zo heet worden dat er damp vanaf komt. Doe 30 seconden na de olie de groenten in de pan en bak 6 á 10 minuten op matig vuur, onder af en toe roeren. Het is de bedoeling dat de groente gaar wordt maar niet bruin. Voeg bouillon en laurierblaadje toe, breng aan de kook, zet het vuur zacht en laat een half uurtje zachtjes koken. Voeg de cashewnotenpasta toe en laat nog 10 minuten zachtjes doorkoken. Haal het laurierblaadje er uit.
Maak ondertussen de bieslookolie. Het loont om wat meer te maken, je kunt het 1-2 weken in de koelkast bewaren en bijvoorbeeld op je salades, in de soep, of op de aardappelpuree doen. Blancheer de bieslook kort (ca. 10 seconden is genoeg) in kokend water en laat het uitlekken en afkoelen (het kookwater kan bij de soep). Knijp het water er uit. Pureer bieslook, zout en olie in een blender (neem dan wat meer olie) of met een staafmixer tot een egale groene massa. In het oorspronkelijke recept wordt de olie vervolgens gezeefd, maar dat vind ik persoonlijk onnodige verspilling. Je kunt de bieslookolie bewaren in een spuitflesje (zoals professionele koks dat doen) of het met een theelepeltje opscheppen.
Pureer de soep met blender (in etappes) of staafmixer en proef of er nog wat zout of peper bij moet. Schep de soep op, leg een schep appel of peer in het midden van elk bord, en sprenkel wat bieslookolie rondom de appel of peer. Serveer als voorgerecht, of met wat stevig brood erbij als maaltijdsoep.
Het resultaat ziet er mooi uit met de groene olie en de combinatie van selderij met appel of peer geeft een aparte smaak. Er zijn allerlei varianten mogelijk, zelf ga ik het recept binnenkort proberen met pastinaak.
