Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zes Haiku’s

door

Het eerste zonlicht
ontsteekt tientallen sterren
in één spinnenweb

Nevelbanen zon
licht tussen zwarte stammen
Zichtbare stilte.

Stilte is leegte,
is ruimte, is openheid
en niets dan liefde.

Geluid van regen.
Gordijnen hemelwater
wuiven in de wind.

Vallende druppels
vormen brede rivieren
en worden de zee.

Het riet buigt en buigt
tot de stormen gaan liggen
Een oude tak breekt.

Categorie: Japans boeddhisme Tags:

Lees ook:

  1. Het eerste zonlicht…

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

    • kees moerbeek zegt

      Dichten is een goede zaak
      en brengt de mensheid veel vermaak.

      (vrij naar: Woutertje Pieterse)

  3. Barbara Steadfast Dharma zegt

    Mooie gedichtjes (en dat bedoel ik als oprecht compliment), maar geen haiku. Haiku voldoen aan strikte regeltjes, waarvan de 5-7-5-constructie nog wel de minst belangrijke is. Mits de stijlvorm verder goed wordt beheerst en foutloos gebruikt, mag je daar heus wel eens van afwijken (korter; nooit langer).

    O Zo moet je het jaargetij uit het gedichtje kunnen opmaken;
    O De drie regels mogen niet doorlopen in elkaar en zo één of twee zingen vormen. Drie regels, minimaal drie zelfstandige zinnen;
    O Er moet een spanningsboog in het geheel zitten, er wordt een verhaaltje verteld met een plotwending;
    O Er is geen enkele verwijzing naar de verteller;
    O De haiku heeft meerdere lagen: het waargenomen, het waargenomen als metafoor.

    En er is meer, maar dit is het belangrijkste. Een echte haiku is moeilijk te noteren en eenvoudig te lezen, maar vergt ook een geoefend oog om het echt te begrijpen.

    Ik ervaar haiku bij uitstek als en talige uiting van je inzicht en ontwikkeling, als mens, als boeddhist, als geheel. Één van de weinige uitingen van inzicht waar taal een rol in kan spelen. Een goede haiku neemt geen ruimte in, maar geeft ruimte vorm. Is iets wat de stilte verrijkt, er werkelijk iets waardevols aan toevoegt.

    Ik schrijf al jaren haiku en heb er honderden geschreven inmiddels. Ik heb parallel daaraan de klassieke en moderne haiku en hun schrijvers bestudeerd. Daar komt deze kennis vandaan.

    Heel af en toe noteer ik inmiddels een moment en weet, yup, dit is er één. Heel af en toe. De rest, fraaie gedichtjes. Niks mis mee, maar geen haiku.

    • bart zegt

      Dit zijn volgens mij haiku senryu, dus haiku’s
      En als ik de lettergrepen tel kom ik wel degelijk tot 5,7,5

    • Joop Ha Hoek zegt

      De redactie van Vuursteen zegt desgevraagd (door de redactie van het BD): Ik zou het wel onder de haiku of beter nog senryu scharen. Er zijn behoorlijk goede verzen bij, maar sommige zijn wel wat aforistisch en dat hoort eigenlijk niet. De redactie van Vuursteen hecht helemaal niet aan 5-7-5 en allerlei andere regels zijn er ook om creatief mee om te gaan.

      Het tijdschrift VUURSTEEN is gewijd aan haiku, senryu en tanka. Het verschijnt om de drie maanden, de seizoenen volgend. Het wordt uitgegeven door Haiku Kring Nederland en Haikoe-centrum Vlaanderen.

    • dharmapelgrim zegt

      Dank voor de heldere uitleg. Dan dicht ik maar verder … in 5 – 7 – 5 en mag het anders heten. Dit is nummer 100:

      Zeventienhonderd
      Lettergrepen en nog steeds
      Zo weinig gezegd.

      ?