Hoe zou ik gereageerd hebben als ik in die concertzaal in Bataclan had gezeten, ik zat veilig thuis. Dus ik heb geen enkel recht van (s)preken, ik ga alleen bij mijzelf te rade, het raakt me. Waarom? Omdat ik mijzelf weerspiegeld zie in het hele gebeuren, ik ben het die schiet en ik ben geschokt dat ik dat ben. Mijn ex-vriendin had op haar rouwkaart staan.
Waar zijn we in beland, waar zijn we in beland…
We zijn beland in leven en dood, hier en nu,
waar we altijd al waren
We zijn nergens in beland,
we waren er al en we zullen er blijven, het leven
en de onafscheidelijke metgezel de dood!
Khanti
Ik onderschrijf dit voor honderd procent maar het laat de tragedie, het verdriet, de tranen volledig buiten beschouwing. Daarom identificeer ik mij meer met de schutters, met diegenen die zich opbliezen, dan de slachtoffers. Hoe kom ik tot deze gruwelijke daad? Waar in mij huist dat? Waar ben ik in beland, waar ben ik in beland: Ik ben de schutter.
O monniken, als je wijs bent ontwikkel dan een aversie voor het oog, want het oog staat in brand, maar erger de geest heeft een brandende passie voor kijken. Enz.
Daiun Roshi de leraar van mijn leraar Tangen Roshi schreef in een boeddhistisch tijdschrift.
Het totale universum is in oorlog, als je kijkt naar al de verschijningsvormen in het universum, dan zie je dat er geen enkele verschijningsvorm bestaat die niet in oorlog is. In onze natuur bijvoorbeeld, neem nou pruimenzaad, dat probeert de wereld te overheersen met pruimenbomen, terwijl rijstkorrels dit zelfde doen voor de rijstplanten. In onze mensen wereld is dat het zelfde, politici worstelen met elkaar om de politieke wereld te veroveren. En handelaars proberen de markt te veroveren. Het boeddhisme is niet buitengesloten van deze vorm van gevecht. Boeddha zelf overwon demonen om tot verlichting te komen.
Ik denk dat als ik deze tekst een dertigtal jaren geleden gelezen zou hebben, ik dit voor zoete koek geslikt zou hebben. Als ik toevallig op de verkeerde tijd, de verkeerde plaats onder invloed van een leraar van een soortgelijk gedachtegoed had gestaan, dan had ik levende lijve met een machinegeweer in die concertzaal gestaan. En, als je mij nog verdrietiger wilt maken dan ik al ben, kom dan aanzetten met, tsja,… karma. Als je dat zegt spoel dan drie dagen lang je mond met zeepwater en dat meen ik.
Gelukkig, gelukkig, inmiddels heb ik iets meer inzicht in deze materie maar dat maakt mijn verdriet er niet minder om.
De overwinning van Boeddha op de demonen kwam tot stand door het gevecht te ontkennen. Door de illusie die de geest voorspiegelt te doorgronden vindt een ontmoeting met je werkelijke natuur plaats. Het gevecht, zoals Daiun Roshi dit suggereert is een instandhouding van samsara. Waar ik als concertganger doodgeschoten word door het gevecht te ontkennen.
Arisina zegt
Mooi verwoord. Dank.
Crina van Belzen zegt
Dat herken ik. In de tijd van de baadermeinhoff met veel geweld in Duitsland, wist ik gelukkig dat ik daar nooit aan mee zou doen. Zeker omdat de mensen die slachtoffer waren van dit geweld geen schuldigen waren. Zoals mannen niet de schuldigen zijn van vrouwenondrukking, maar evenzeer ook slachtoffers van maatschappelijke onderdrukking (arbeiders, soldaten etc).
Toch zit er ook een schutter in mij en die komt er dan verbaal uit. dan vallen er gelukkig geen doden, maar kunnen mensen wel diep gekwets raken, zeker als ze in hun jeugd al gekwetst zijn door “verbaal geweld”.
We doen ons best om dit verbale geweld te verminderen.
Hoe pakken we het geweld van IS aan ? Pacifisme is ook geen oplossing. Zachte en harde strijd combineren. Veel communiceren vooral ook met je “zogenaamde” tegenstanders,
Vrede, Wijsheid, Moed en Liefde toegewenst voor een ieder.
zeshin zegt
Crina, dank je wel voor je positieve commentaar. Niets is zo moeilijk om je inzichten, gedachten op papier te zetten Maar ik denk dat we niet in deze wereld geboren worden maar dat we uit haar voort komen en dat er geen scheidslijn is tussen wie denkt te zijn en de wereld. Ik zou kunnen zeggen dat de totale mensheid blaadjes zijn die aan een en de zelfde boom hangen. Maar dat komt niet in de buurt van wat ik bedoel. Ik ben een zelfde mens als de schutters in Parijs. Ik heb die zelfde zwarte kant in mij. En hoe graag ik het ook anders zou willen en hoeft maar iets te veranderen en dan vind ik mijzelf voor dit dilemma. Bijvoorbeeld tijdens de culturele revolutie werden boeddhistische nonnen aan de koorden waar ze hun pij mee sloten opgehangen. Stel dat ik weet te ontsnappen hoe vreedzaam zou ik zijn? In Tibet zijn er monniken die voor geweld kiezen. Heb ik de moed om in plaats van voor geweld te kiezen mijzelf in brand te steken? En hoe gewelddadig is het on jezelf in brand te steken? Het is allemaal heel gemakkelijk beredeneerd uit het comfortabele veilige Nederland.
Ik denk dat er buiten jezelf geen oplossing te vinden is sinds Kain zijn broer dood sloeg is het nog geen enkele wereld verbeteraar gelukt het geweld de wereld uit te krijgen. Ik den dat de enige oplossing is om een ontmoeting en vereenzelvigen met je werkelijke Boeddhanatuur te realiseren. Ik zie de buiten wereld als de duizendarmige Avalokitesvara die een eenheid met Boeddha vormt. Misschien zegt dit gedichtje je iets
_/|\_ gassho Zeshin
https://boeddhistischdagblad.nl/dharma-en-filosofie/59897-mijn-geliefde-kannon/
Demets Fanny zegt
Misschien moeten we leren om zelfbewust te ‘staan’ voor onze fundamentele waarden, door bij elke gelegenheid in gesprek te gaan en door niets te vergoelijking of door de vingers te zien als zijnde ‘culturele’ verschillen. Ik denk hier heel concreet aan vrouwendiscriminatie (met de hoofddoek als symbool). Zolang vrouwen onderdrukt worden zal de macht van de fysiek sterke zegevieren en zullen oorlog en moorden gepaste middelen zijn.
En ja, ik ben boos!
zeshin zegt
Sorry,… je bent een vrouw?
kees moerbeek zegt
Onderdrukking van vrouwen en mensen in het algemeen behoren samen met moorden en oorlogen e.d. tot de schaduwkant van het menszijn, die nu eenmaal (nog) bestaat. Daar moeten we ons niet bij neerleggen.
‘…door niets te vergoelijking of door de vingers te zien als zijnde ‘culturele’ verschillen.’ Hierin lees ik dat er mensen zouden zijn die wangedrag zouden goedpraten onder het mom van ‘dat is hun cultuur’. Dat mag Fanny vinden, maar ik hoop voor haar en anderen dat dit slechts een oprisping is als gevolg van haar boosheid. Xenofobie, van wie dan ook, brengt immers alleen maar ellende.
Mijn advies: wordt maatjes met die boosheid, kijk het diep in de ogen, herken jezelf erin, heb compassie met jezelf en de ander om vervolgens de energie van die woede ten positieve om te buigen. Sterkte, want ik weet hoe moeilijk het is.
Toch durf ik de stelling aan dat we in een van de vreedzaamste periodes leven van de mensheid.
G.J. Smeets zegt
“Hoe kom ik tot deze gruwelijke daad? Waar in mij huist dat? Waar ben ik in beland, waar ben ik in beland: Ik ben de schutter.”
Nou niet echt, Zeshin. Het gaat hier om weloverwogen moordpraktijk waarin de schutter niet is ‘beland’ maar die hij (steevast een ‘hij’ en twenner) minitieus heeft georganiseerd en voorbereid.
Het simpele feit is dat de moordenaars in kwestie een totaal ander idee hebben van de ‘illusie die de geest voorspiegelt’ (jouw woorden) dan jij en ik. Hoe je het ook draait of keert, met ‘samsara’ heeft dat feit niks te maken, het is de historische realiteit: mensen overal ter wereld hebben zo hun eigen idee over wat illusie is en werkelijkheid.
Ik zou je blogstuk zelf geschreven kunnen hebben – maar het rammelt. De realiteit is weliswaar dat jij en ik ‘gevecht’ ten diepste ontkennen maar dat er hardhandige types zijn die dat bepaald anders zien. Wat tot zelfbescherming noopt. Kwestie van aikido en vastgelegd in universele en internationale verdragen. Dat is wat er aan de hand is: transgressie van de verdragen. En dat is geen kwestie van samsara, toch?
Barbara Steadfast Dharma zegt
——-
“Hoe kom ik tot deze gruwelijke daad? Waar in mij huist dat? Waar ben ik in beland, waar ben ik in beland: Ik ben de schutter.”
Nou niet echt, Zeshin. Het gaat hier om weloverwogen moordpraktijk waarin de schutter niet is ‘beland’ maar die hij (steevast een ‘hij’ en twenner) minitieus heeft georganiseerd en voorbereid.
——-
Ik weet niet hoe mijn leven zou zijn verlopen als ik was geboren in de omstandigheden van de terroristen van nu. Dat kan ik niet weten. Ik weet dus niet in hoeverre hier weloverwogen te werk is gegaan.
Ieder van ons is op het punt in onze levens waar genen, omstandigheden, cultuur en opvoeding en persoonlijke geschiedenis, ons heeft gebracht. Inmiddels bijna 50 jaar terugkijkend, durf ik niet te zeggen dat ik almaar weloverwogen door mijn leven heb bewogen. Meer niet dan wel eigenlijk. Veel heb ik gedaan omdat ik dacht dat het van me werd verwacht. Of omdat de meeste mensen die ik kende, het ook deden. Of omdat ik me afvroeg hoe iemand anders het zou doen. Enzo voort. Of ik stak mijn handen voor me uit uit lijfsbehoud, instinctief, als ik dreigde te vallen.
Weloverwogen? Ik kan niets in mijn leven met zekerheid aanwijzen. En ik vrees dat dat onverminderd geldt voor de mensen die terreurdaden plegen.
G.J. Smeets zegt
Ja hallo! De reeks aanslagen in Parijs was een nauwkeurig geplande en georganiseerde slachtpartij. En die slachtpartij is weloverwogen gemaakt op grond van specifieke gods’dienstige’ criteria. Dat jij (en ook ik) niets met zekerheid kan aanwijzen in het leven neemt niet weg dat de betreffende terroristen daar een *totaal* ander idee over hebben. Anders dan jij en ik hebben die mensen er een zeer precies en ook weloverwogen idee over. Weloverwogen? Ja weloverwogen, je kunt de geloofsbrieven en mission statements van IS zelf wel googlen. Net als boeddhistische leraren een boodschap voor de mensheid hebben, hebben de Parijse moordenaars dat ook.
Kortom, boeddhistische interpretatie van de moordpartij in Parijs is interessant voor boeddhisten maar niet relevant voor de globale werkelijkheid. De Dalai Lama, onder anderen, was daar onlangs heel duidelijk over (zie: https://boeddhistischdagblad.nl/nieuws/59734-dalai-lama-geloven-is-een-prive-kwestie/)
Relevant zijn de universele en internationale verdragen inzake geweld. Hoe je het ook draait of keert, die verdragen zijn door de moordenaars in Parijs welbewust en weloverwogen aan de laars gelapt.
Barbara Steadfast Dharma zegt
—–
“Kortom, boeddhistische interpretatie van de moordpartij in Parijs is interessant voor boeddhisten maar niet relevant voor de globale werkelijkheid.”
—–
Dat ben ik niet met je eens. Ik vind de boeddhistische kijk op de wereld en alle kwesties daarin, uiterst relevant. Ik bedoel de consequenties van het groeiende inzicht over wat je als mens bent, zoals Thích Nhất Hạnh dat heeft verwoord ooit in zijn gedicht “Please Call Me by My True Names”. Dát inzicht kan wat verlichting en vreugde en vrede brengen, wereldwijd. Los van achtergronden, cultuur en zo voort.
De teksten van verdragen zijn altijd opgesteld door culturen en naties en staten die op dat moment overheersten. De teksten van verdragen zijn nooit universeel. De verdragen waar jij aan refereert, zijn voor de terroristen van generlei waarde. Zij hebben er nooit voor getekend.
Verlichting, zoals bedoeld in het boeddhisme, maar niet minder aanwezig in het christendom (denk aan de mystici) of de islam (bijvoorbeeld de mysticus/dichter Rumi), dat is wel universeel. Waarschijnlijk kent elke religieuze of spirituele richting voorbeelden van mensen die verlichting bereikten.
En wat de Dalai Lama betreft, die man is een leper politicus dan Donald Trump. Die mag ik totaal niet en ik vertrouw zijn uitspraken niet, tenzij in een politieke context.
G.J. Smeets zegt
Beste Barbara,
effe wakker worden. De verdragen van de Verenigde Naties verbieden godsdienstig geweld door IS in het Midden Oosten en racistisch geweld door boeddhisten in Burma. Verder is er internationaal oorlogsrecht. Lees je effe in. Die verdragen zijn overigens niet universeel (jouw term) maar globaal. En die verdragen zijn niet opgesteld door culturen en naties en staten die op dat moment overheersen. Ze zijn door nagenoeg alle landen op de globe ondertekend.
En ja, de terroristen hebben er nooit voor getekend en dat komt omdat ze een totaal ander idee over ‘verlichting’ hebben dan jij en ik (die via onze regering de verdragen hebben ondertekend). Kennelijk dringt het maar moeilijk tot je door het gedicht van Thich Nhat Hanh die mensen helemaal niets zegt of hen misschien zelfs enorm tegen de borst stuit. Je idee dat verlichting zoals bedoeld in het boeddhisme universeel is (jouw woorden) is romantische wensgedachte.
Overigens merk ik op dat je kwalificatie van Dalai Lama als “een leper politicus dan Donald Trump” van geen argument voorzien is. Voor alle duidelijkheid, met de Dalai Lama heb ik niks maar dit kan niet door mijn beugel van een gedachtenwisseling. Foei, ga je schamen.
de redactie zegt
Smeets, je priemt met je vingertje. Het maakt mensen ongemakkelijk. Matig je toon, alsjeblieft.
(PvB)
Sjoerd Windemuller zegt
” Ik bedoel de consequenties van het groeiende inzicht over wat je als mens bent, zoals Thích Nhất Hạnh dat heeft verwoord ooit in zijn gedicht “Please Call Me by My True Names”.”
——————
“En wat de Dalai Lama betreft, die man is een leper politicus dan Donald Trump.”
__________________
Een raar contrast in een en hetzelfde stukje Barbara.
Wat betreft TNH kan ik me met geen mogelijkheid voorstellen dat hij jouw wijze van benadering van de dalai lama gesteund zou hebben of dat de formulering tot zijn opvattingen behoorde.
Wat mij betreft ervaar ik jouw formulering als veroordelend van, en beledigend voor de beste man.
Respect en liefdevolle vriendelijkheid in de benadering van elkaar en in het oordelen over derden, is wat ik o.a. van TNH zo waardeer.
Barbara Steadfast Dharma zegt
Ik ben geen Thích Nhất Hạnh, Sjoerd. Gewoon een mens met voorkeuren en afkeren. Ik mag mensen. Of niet. En meestal dan echt niet.
Daarbij, is het beledigend om een lepe politicus gevonden te worden? Natuurlijk is de Dalai Lama dat. Geschoold en getraind, niet heel anders dan onze middeleeuwse vorsten, om een staat te besturen met daarbij de notie dat religie en staat samenvallen. Op dit moment nog steeds politieke motieven rond de situatie van Tibet. Internationaal gesprekspartner van groten der aarde. Reken maar dat hij publieke uitingen in relatie tot politieke en staatkundige aspecten van het nieuws van vandaag, afweegt en polijst voor hij ze op het wereldtoneel presenteert. Hoe zou dat anders kunnen zijn?
En dat ik hem niet mag, is omdat hij zich ook een rol toebedeelt waar hij die niet heeft. Mijn respect voor hem begaf het op het moment dat hij in Nederland een bruidspaar dat hij toevallig ontmoette, ongevraagd een zegening gaf en alle aandacht naar zich toetrok. In de foto’s die toen in de pers verschenen, zie je het bruidspaar te beduusd zijn om er op een spontaan-vrolijke manier mee om te gaan. Bovendien is er geen communicatie tussen DL en bruidspaar. Giechelend tegen de pers en grijzend in de aanwezige camera’s.
Waarom bemoeide hij zich ongevraagd met iemands huwelijksfeest? Ik zie daar een duidelijke analoog met hoe politieke kandidaten zich opstellen in de publieke ruimte. Die weten ook elke setting en elke situatie om zichzelf te laten draaien. Volgens mij niet anders dan voor persoonlijke PR.
Sjoerd zegt
Laat je minstens 1x onverwacht beschieten,…en schiet zelf een keer onverwacht op een levend wezen.
Dat praat wellicht een stuk makkelijker, of misschien weet je het dan gewoon niet meer.
Wat nu nog te zeggen?
zeshin zegt
is al gebeurd
Sjoerd zegt
En…, hoe is dat bevallen, het schieten en de kogels zien inslaan, of het beschoten worden en de kogels naast je voelen/horen/zien inslaan?
Ik weet het antwoord niet meer, maar luister graag naar iemand die dit nog kan ontkennen.
Mijn naam betekent “hoeder van de overwinning”, maar wat is een overwinning waard, als dat ook een verliezer betekent.
Ik ben zal niet schieten en zoek ook geen doelwit.
Ik ben gewoon op weg, al weet ik niet hoe en niet waarheen. Misschien wel nergens.
Demets Fanny zegt
Aan zeshin,
Maakt het een verschil of ik een vrouw ben of een man?
Bent u een vrouw?
zeshin zegt
Zeker,……. wie kent je als vrouw?
Kaarin zegt
Mag ik de redactie vragen waar de reactie van G.J. Smeets is gebleven? Heeft hij die zelf weggehaald of is de reactie weggehaald zonder dat te vermelden? Ik was wel benieuwd naar de reactie van de redactie op de reactie van G.J. Smeets.
Paul van Buuren zegt
Die reactie heb ik weggehaald omdat die verder niet meer te maken heeft met het artikel hierboven. Mijn reactie is via mail aan GJ Smeets gestuurd. Dit is wat mij betreft een zaak tussen de redactie en GJ Smeets.
Kaarin zegt
Ik zou dan toch liever een lege reactie zien. Verwijderd door de reactie erbij of zo. Nu heeft het in mijn ogen iets van censuur.
Waarvan akte.
bart zegt
Volgens mij kan een redactie zelf bepalen of ze ingezonden stukken plaatsen. De vorm van het B.D. waar je direct kunt reageren via een link is heel coulant.Censuur is van hogerhand een krant verbieden stukken te plaatsen. Je hebt natuurlijk de vrijheid om zelf een krant te beginnen
Bart
kees moerbeek zegt
Uit mijn hart gegrepen, Bart.
Lof ook voor de manier waarop de redactie modereert. Beter zou het zijn als sommige mensen zichzelf wat beter in de hand hadden.
Joop Ha Hoek zegt
Bruidsparen, Dalai Lama,leep, modereren, man of vrouw? Was het onderwerp niet ‘ik ben het die schiet…’ Komt niet alles voor uit onze eigen geest. Ook de vinger die de trekker overhaalt of de bomgordel laat exploderen. En de bommenregen in Syrië. En het veroordelen van mekaar? Onze eigen geest, dat ventje/meisje dat zo gemakkelijk getriggerd wordt en oordeelt, kleurt, zij en wij, veroordeelt, vooroordeelt. Zo blijkt maar weer.
Sjoerd zegt
Ja Joop, zo gaat dat. En waarom zou je het ene persoonlijke oordeel verwijderen en het andere laten staan.
Een kwestie van afschieten in het kleine, met woorden? ?
G.J. Smeets zegt
Beste Joop,
“Komt niet alles voor uit onze eigen geest?” vraag je.
Nou, in mijn leven niet. Daar ben ik na -tig jaar meditatie, studie en gedachtenwisseling wel achter.
Wat betreft je opm. over oordelen en veroordelen (jouw woorden) geef ik je een pro memorie. Eerst maar over ‘oordelen.’
– zodra elk kindje geboren is kijken de betrokkenen nauwgezet toe en beoordelen of de boreling binnen de NORM valt: tien vingers, tien tenen, piemel c.q. vagina, etc. etc. Keiharde beoordeling is dat. Bij borelingen die afwijken (bij voorbeeld doordat ze hermafrodiet zijn of een elfde vinger hebben) is er bij de ouders paniek want er wordt afgeweken van de norm. Dat komt echt niet voort uit ‘hun eigen geest’ al speelt de paniek zich in hun geest af.
Over ‘veroordelen’ kan ik kort zijn: er zijn beslissingen en handelingen die mensen maken die andere mensen onacceptabel vinden en veroordelen. Zoals de moeder van de hermafrodiete boreling die de vader van het kind hartgrondig veroordeelt omdat hij het kind afwijst.
Ik sluit me aan bij wat Sjoerd opmerkte: “Ja Joop, zo gaat dat.” Er wordt noodzakelijk geoordeeld en onvermijdelijk veroordeeld. Om bij het blogstuk van Zeshin te blijven: de verdragen van de Verenigde Naties beoordelen. En het internationale gerechtshof veroordeelt.
Eerlijk gezegd vind ik je reactie even naïef als ik het blogstuk van Zeshin (en ik neem aan dat hij meeleest) tenenkrommend vind. Dus beste Zeshin, weloverwogen en nauwkeurig georganiseerde slachting zoals nu in Parijs is warempel van een andere orde dan de inherente aggressie in ieder van ons waar je blogstuk over gaat, je vergelijkt appels met peren. En beste Joop, het sociale leven dat we leiden is zonder oordeel en veroordeling niet mogelijk. Wen er maar aan : )
Tarini zegt
Misschien is het tijd om dit onderwerp af te sluiten, er wordt toch allang alleen maar op elkaar gereageerd ipv het onderwerp.
Tijd om te eindigen in stilte.
Kaarin zegt
Dat zou dan een behoorlijk oppervlakkige stilte zijn.
zeshin zegt
Sinterklaas, krijg ik dit jaar een proppenschieter
Het elastiekje waar ik normaal mee schiet is gebroken.
G.J. Smeets zegt
:)