‘Waar we naar op zoek zijn is een stil punt binnen ons wezen, binnen ons bewustzijn. Een plek die volkomen onbeweeglijk is. En wanneer de onvermijdelijke veranderingen van ons leven langskomen, dan zoeken we dat stille punt op, via de beoefening. Om te komen tot wat ik ‘innerlijke autoriteit’ noem. Om een ontwakende krijger te worden, een bodhisattva,’ is een uitspraak van de Amerikaanse zenleraar Joan Halifax.
Op vrijdag 2 oktober vertoont het boeddhistisch centrum Ehipassiko in Antwerpen een inspirerende film over het leven van Joan Halifax, een van de bekendste en meest geliefde zenleraren ter wereld, stervensbegeleider en sociaal activiste. De film wordt ingeleid door enkele mensen die een retraite bij haar volgden en is Nederlands ondertiteld. Deze film werd nog niet eerder in Ehipassiko vertoond. Met o.a. Irène Bakker Roshi en Kazuaki Tanahashi.
Enkele citaten uit de film:
‘In het Japans kennen ze de uitdrukking ‘Mujodo no taigen’, ‘De weg verwezenlijken in ons dagelijks leven’. Dat is de weg van bevrijding. De ware kracht ligt in de langzame, geordende weg van de deconstructie van het ego.’
Halifax: ‘Ik ben nu 72. Wat er ook op mijn pad komt … moge ik in staat zijn het te accepteren. Moge ik de dood ontvangen als een geschenk, als een bevrijding. Ik zou vandaag kunnen sterven, of over 20 of 30 jaar. Moge mijn geest helder en mijn hart open blijven. Mijn leven was één grote ontdekkingsreis. Ik deed gewoon wat op mijn pad kwam. Ik weet niet wat me nog te wachten staat. Of ik nog lang of kort leef, voor mij gaat het erom het leven tot leven te brengen, zoals Dogen het noemde. Om echt vanuit mijn hart te leven. En om te dienen, op welke manier ik maar kan. Ik zie geen andere reden om te leven dan om vriendelijk te zijn.’
Sjoerd zegt
“Wat er ook op mijn pad komt … moge ik in staat zijn het te accepteren. Moge ik de dood ontvangen als een geschenk, als een bevrijding. Ik zou vandaag kunnen sterven, of over 20 of 30 jaar. Moge mijn geest helder en mijn hart open blijven. Mijn leven was één grote ontdekkingsreis. Ik deed gewoon wat op mijn pad kwam. Ik weet niet wat me nog te wachten staat. Of ik nog lang of kort leef, voor mij gaat het erom het leven tot leven te brengen, zoals Dogen het noemde. Om echt vanuit mijn hart te leven. En om te dienen, op welke manier ik maar kan. Ik zie geen andere reden om te leven dan om vriendelijk te zijn.’”.
Prachtige tekst, ik zou het haar zo na willen zeggen en doe dat bij deze.