Bevrijding uit dukkha is enkel mogelijk wanneer de beoefenaar zich bevrijdt van de perceptuele conditionering (P. anusaya) waardoor hij zichzelf en de hem omringende wereld beschouwt als permanent, comfortabel, duurzaam en een deel van zichzelf.
Anders gezegd: wanneer de dhammanuvatti de dingen ziet zoals ze wérkelijk zijn (P. yatha-bhuta) én deze werkelijkheid gelijkmoedig aanvaardt (P. upekkha). Een klip die voor veel mensen blijkbaar moeilijk te nemen en te aanvaarden is. Omdat het ingaat tegen al wat hen werd aangeleerd.
Ze gaan slaafs voorbij aan het feit dat een leugen die maar dikwijls genoeg herhaald wordt, uiteindelijk een waarheid wordt.
Geef een reactie