Het woordje zin heeft vele betekenissen, variërend van aardigheid tot gedachte.
De ‘zin’ die hier bedoeld is, heeft de betekenis van: bestaansreden en betekenis.
En die is er niet.
Althans: niet wanneer je helemaal teruggaat naar
De werkelijkheid is er, zonder bestaansreden en zonder andere betekenis dan dat het is wat het is.
Alles wat daarna komt heeft eveneens geen bestaansreden of betekenis tot er wezens ontstaan die vragen stellen als: wie ben ik, waarom ben ik er, wat doe ik hier? Daar heb ik het al eens eerder over gehad.
Ieder wezen moet in principe zelf zin aan zijn eigen bestaan geven.
Het is vervolgens mogelijk elkaar een bestaansreden (door) te geven, en om voor elkaar betekenis (door) te geven aan wat gedaan en gelaten wordt.
Maar het blijft een min of meer menselijk antwoord op de vragen waarom en waartoe.
‘Waartoe zijn wij op aarde’, is een bekende vraag uit menig christelijk catechismus.
Het antwoord uit diezelfde catechismus: “Wij zijn op aarde om God te dienen en daardoor in de hemel te komen”
Wie heeft dat bedacht?
De werkelijkheid niet, want de werkelijkheid bedenkt niks.
God dan? Dat waag ik te betwijfelen, want dat zou betekenen dat God een tamelijk egocentrische persoonlijkheid heeft doordat hij zichzelf laat dienen door mensen.
Ik schat Hem wijzer en onafhankelijker in. God heeft geen dienaren nodig, maar misschien wel metgezellen, gesprekspartners, wezens met wie Hij kan communiceren.
Dan stel ik de vraag zelf nog maar een keer: Waartoe zijn wij op aarde?
Mijn antwoord? Wij zijn op aarde om ervaringen op te doen die wij in de onstoffelijke werkelijkheid waar wij vandaan komen niet op kunnen doen, om daarvan te leren, ons inzicht in waar we vandaan komen te verdiepen en uiteindelijk één te worden met alles. Dat laatste betekent: ophouden zelfstandig te bestaan!
Is dat erg of niet?
Het kan nooit erg zijn, in de betekenis dat je er iets van zou kunnen merken dat (achteraf) vreselijk blijkt te zijn. Er is achteraf niets en dus ook geen niemand meer die iets kan merken! Zomaar ophouden zelfstandig te bestaan is alleen niet zo simpel als het lijkt. Wanneer het stoffelijk lichaam ermee ophoudt, houd je namelijk niet op te bestaan! Ik geloof in een hiernamaals, zoals ik ook in een hiervoormaals geloof.
De wereld waarin wij nu leven is een ergenstusseninmaals.
Léon zegt
De tekst die ik geleerd heb is veel mooier en ik vind hem nog steeds perfect:
“Waartoe zijn wij op aarde? Wij zijn op aarde om God te dienen en hier en in het hiernamaals gelukkig te zijn”.
Schitterend!
Henk van van Kalken zegt
Huh? Een kreet uit vervlogen tijden. Kerk en staat. ‘Ik hou ze arm, jij houdt ze dom.’
Henk van van Kalken zegt
Goede vraag, Dharmapelgrim. Ik ken vele mensen die zich dit dagelijks afvragen. Dat heb ik natuurlijk ook gedaan. Jouw antwoord bevat een ‘om.’En vervolgens het moeten leren eenworden…
Ook dit is conceptueel. Elk antwoord is bedacht door mensen.
Uiteraard heb ik ook een conceptueel antwoord: Wij kunnen ons geen enkele voorstelling maken van waar we vandaan komen en/of weer naartoe gaan. Dit gaat normaal menselijk verstand te boven. Als we hier in samsara rondstruinen is dat een gevolg van een oorzaak. Niet veel meer. Denk ik. Een reden is per definitie bedacht door mensenhersenen en een altijd falende poging om het oninvulbare in te vullen. Tenzij je geloof hecht aan de bodhisattva-gedachte. Waartoe zijn wij dus op aarde? Geen flauw idee.
Dharmapelgrim zegt
Dat wij hier rondstruinen heeft inderdaad ergens een of andere ons volkomen onbekende oorzaak. Mee eens. En veel meer wordt het ook niet, denk ik ook. Ondertussen – nu ik hier toch ben – lijkt het mij geen gek idee om ervaringen op te doen teneinde enig inzicht te verkrijgen in waar ik misschien vandaan kom en/of wellicht heenga. Zijn er alternatieven? Waarschijnlijk wel. En dan ben ik het toch ook wel eens met Léon… het doel lijkt mij in ieder geval niet om hier ongelukkig te worden. Of mij dat ook in een hiernamaals gelukkig zal maken? Geen idee! Maar het doel om in een eventueel hiernamaals ongelukkig te zijn, lijkt mij sowieso niet nastrevenswaard. Kortom… uiteindelijk gaan we het wel zien (of niet).