Wie is er niet gevallen als klein kind op straat? Of niet uitgescholden? En dergelijke.
Maar hoe reageerde jij en de omgeving (opvoeders) daarop?
Is lichamelijk en geestelijk lijden een absoluut taboe?
Als je kiespijn hebt, bel je een tandarts. Maar helaas kan dat niet iedereen! Ook heeft niet iedereen een opvoeder in zijn/haar omgeving die komt met een goed advies, wanneer je bijvoorbeeld gepest wordt.
Veel leed in deze wereld is fysiek, door: ziekte, gebrek, geweld, mishandeling,…
Ook voelen we ons mentaal lijden, door: dat mensen kwaadspreken over ons, dat we bepaalde gebeurtenissen niet kunnen vergeten, door dat we de ervaring hebben dat er niet echt naar ons geluisterd wordt…
Wijze mannen en vrouwen (waar ook ter wereld) hebben door de eeuwen heen, altijd gewezen op het feit dat we het lijden in ons leven kunnen doorbreken.
Door samendelen, heeft iedereen meer en niet minder.
Door het beoefenen van liefde en vergeven.
Door niet te kiezen voor militaire dienst en oorlogsvoering.
Door geen dieren te doden voor de consumptie.
Door meer groenten en fruit te eten.
Door je te laten inspireren door de natuur in de plaats deze uit te buiten.
Door gezond, voldoende lichamelijk te bewegen.
Enzomeer.
Het zoeken naar lichamelijke en geestelijke balans in ons dagelijks leven is van groot belang. Anders gaan we steeds meer zoeken naar medicatie.
Wandelen in de natuur moet niet gezien worden als medicatie, want dan ben je al ver heen.
Ook de nodige gezonde beweging van het lichaam, behoort niet gezien te worden als een medicijn maar gewoon als normaal, als onderdeel van.
Ook de waarheid spreken en niet liegen is mentaal gezond (en niet iets alleen voor onder ede).
Met andere woorden: leven we in balans of leven we er enkel op los, zodat we uiteindelijk gaan smeken, roepen, om verlossing?
De Boeddha wees op de middenweg: het vermijden van uitersten in je leven: kijk uit met zelfvervulling maar kijk ook uit met zelfonderdrukking. En dat vraagt om wijsheid, inzicht. Een geest die gericht is op feiten inplaats op fantasieën en goedkope oplossingen, nietwaar?
Balans staat voor zelfkennis en zelfkennis voor balans.
Erik Hoogcarspel zegt
Je mist het belangrijkste, Nathan, er is een leven in vrijheid mogelijk zonder enig leed. Het gaat voorbij aan alle relatieve voorbijgaande ervaringen. Het kan niet worden beschreven. De Boeddha noemde het nirvana. Het is het enige dat ertoe doet.
Nathan Rozenhart zegt
Beste Erik,
Wanneer wordt het ego uitgeblust, als een vlam?
Nirvana, niet als een bepaalde staat maar iets wanneer het ego uitblust.
Daarom, wees de Boeddha op het achtvoudige pad, beste.
Het heeft in het geheel geen betekenis iets of iemand te mythologiseren.
Nirvana bestaat pas bij de afwezigheid, het volledig doorzien van het zogenaamde zelf (ego).
Roelof zegt
Goedemorgen meneer Hoogcarspel.
Als het ‘belangrijkste’ niet kan worden beschreven, dan heeft Nathan niets gemist, lijkt mij.
Overigens, zoals u nirvana beschrijft wordt het ‘belangrijkste’ ook niet veel tastbaarder,
Nathan Rozenhart zegt
Beste Erik,
Nirvana, is geen idealisme: je kunt het niet als een ideaal benaderen.
Het is daarom geen Antwoord.
Nirvana krijgt of heeft pas zijn bestaan bij de afwezigheid van het ego.
Met andere woorden: ‘ik en mijn nirvana’, bestaat niet.
Vanzelfsprekend ken ik het begrip nirvana binnen de boodschap van de Boeddha. Maar hij omschreef tevens heel duidelijk anatman en de midddenweg! 😊
Sommige mensen willen enkel zichzelf zijn, of dat het hier nu verder gaat om Brahman, nirvana, God, Bewustzijn,… geeft het een naam.
Ook binnen de advaita-stroming wordt het Eeuwige, onveranderlijke,… opgepoetst en als een zogenaamd niet-object aanbeden.
Wat voor naam we het ook geven of zeggen: ‘Het kan niet worden beschreven’, het vormt feitelijk binnen onze denkgeest en verlangen het middelpunt. ‘Ik- en-…’ En daar zit juist het struikelblok of de valkuil.
‘Het is het enige dat ertoe doet,’ schrijf je. Dat zeggen, bijvoorbeeld, christenen ook over Jezus. Nogmaals: Het doet er juist niet aan toe maar wel onze houding (wees een licht voor jezelf)!
Met vriendelijke groet,
Nathan