Ik ben geen deskundige op het gebied van de Lotus-Soetra, maar dat hoeft toch ook niet? De soetra brengt mij op allerlei gedachten en die wil ik met lezers van het BD delen. Hoeveel afleveringen deze serie gaat tellen, is pas na de laatste aflevering bekend. Deze keer:
Pracht en Praal
Als alle Nederlandse woorden samen de Waarheid zouden bevatten, zou het voor iedereen wijs zijn om alle tijd te besteden aan het bestuderen van de Dikke van Dale. Ik geef dan ook onmiddellijk toe dat mijn bijdragen aan het BD de volledige Waarheid missen, net als de Lotus-soetra. Het is een prachtige soetra, maar de Waarheid? Die vind je zelfs niet in de rook van een vuurtje waarin je de soetra (als je dat zou willen) kunt verbranden.
Stel dat de Waarheid kon spreken en niets dan de Waarheid zou vertellen, dan is dat eigenlijk niks bijzonders. Het zou pas echt bijzonder worden wanneer de Waarheid zou liegen. Want op het moment dat de Waarheid iets on-waars zou vertellen, houdt de Waarheid op Waarheid te zijn. Toch? Of niet? Zeg het maar. Misschien dat de Waarheid daarom geen persoon kan zijn en dus ook niet kan spreken of zelfs hele kleine leugentjes kan vertellen. De Waarheid is gewoon stom. En alles wat niet oorverdovend stil is, vertelt zelfs zwijgend nooit de volledige Waarheid. Ook geschreven teksten zijn namelijk bezijden de Waarheid.
In de Lotus-soetra getuigt Tathagata ‘Praal en Luister’ dat alles wat Tathagata Shakyamuni predikt de Waarheid is. De Waarheid getuigt dus dat alles wat de Waarheid predikt de Waarheid is. Anders en iets begrijpelijker: alles wat boeddha predikt komt met de werkelijkheid overeen. De enorme menigte mensen die getuige is van deze getuigenis, stijgt door bovennatuurlijk ingrijpen van de boeddha’s op tot gelijke hoogte als de broederlijk naast elkaar gezeten Tathagata’s, dat is: tot in de wereld van de boeddha’s!
Voor het zover is, beschrijft de Lotus-soetra hoe een prachtig heiligdom uit de grond oprijst om hoog in de lucht te blijven hangen. Geweldig. Maar meer dan een zinnebeeld is het niet. De grond stelt ons eigen lijf voor, of zo je wilt het hele tranendal waarin wij mensen leven. Het oprijzende heiligdom stelt dan onze redding voor, onze eigen verlichting of bevrijding uit alle lijden. Oprijzen betekent dat het niet zomaar vanzelf daar is! Het is geen luchtkasteel, maar stijgt op en opstijgen kost energie. En dan zegt Tathagata ‘Praal en Luister’ met luide stem (ergens vanuit het opgestegen heiligdom) het volgende:
“Prachtig, prachtig! U moet over de hele wereld geprezen worden, Heer Shakyamuni, want u bent het die uitverkoren is om aan deze menigte de wonderbaarlijke Lotus-soetra te verkondigen. (enzovoorts). Het is allemaal waar wat u leert, alom geëerde Heer, het is volledig zoals u zegt.”
Vroeger was de boeddha “Praal en Luister’ een bodhisattva die de plechtige eed zwoer om altijd en overal in een heiligdom uit de grond op te rijzen wanneer een boeddha de Lotus-soetra zou verkondigen. Overal en altijd, waar ook in het universum! En ongeacht welke andere boeddha de verkondiger zou zijn. Want in feite zijn alle boeddha’s één en dezelfde en daarom verkondigen zij allemaal precies hetzelfde. De Waarheid is immers de Waarheid, overal en altijd. Er bestaat niet zoiets als een ‘Aardse waarheid’ en een ‘waarheid op planeet X367Y#2′ op een paar miljoen lichtjaar afstand van hier. Laat even doordringen …
En vervolgens laat boeddha weer (net als eerder) een lichtstraal uit zijn voorhoofd uitgaan en onmiddellijk worden er opnieuw ontelbare boeddha’s zichtbaar, in alle richtingen. En elke boeddha zegt: ‘Ik ga naar Shakyamuni boeddha in het aardse tranendal om hulde te brengen aan het heiligdom van tathagata ‘Praal en Luister´ die in het aardse tranendal getuigenis af gaat leggen van de Waarheid’. In de Lotus-soetra staat daarna nog veel meer, maar uiteindelijk moet één ding duidelijk worden: het aardse tranendal en het Zuivere Land van Licht en Vrede zijn op exact dezelfde locatie te vinden. Het is dus niet hier alleen ellende en dáár nooit meer, nee. Het Zuivere land van Licht en Vrede en het aardse tranendal zijn één en hetzelfde, slechts afhankelijk van hoe je er zelf in staat. Interessant. Vergelijk het eens met: als je de weg zoekt, ben je er mijlenver van verwijderd en liggen er talloze bergen, rivieren en woestijnen tussen jou en jouw doel (in het Zuivere Land komen). Maar als je het je realiseert, heb je altijd al op de weg gestaan! (en dat is dus niet de hele Waarheid!)
