Een paar dagen geleden liep ik op de galerij van de Kloosterbunker toen ik bijna omver werd geslingerd door een explosie, zo ervoer ik dat. Door de kruitdamp heen liep ik verder. Ik dacht: die klote lui, hebben ze geen respect voor oude monniken uit het Klooster en de Bunker. Ik kreeg beelden van in het zwart geklede jongens die die vuurwerkbommen ver na de jaarwisseling afstaken, klote pubers.
Kijkend over de rand van de balustrade van de galerij zag ik beneden op straat twee meiden van een jaar of dertien staan, dicht bij elkaar, de een keek toe hoe de ander een stuk vuurwerk probeerde aan te steken. Ik was zo verbaasd, niks geen in het zwart geklede jongens. Zwartgallig dacht ik: ik passeer jullie zo en als er een hand is afgerukt zal ik niet helpen. Niet erg boeddhistisch natuurlijk.
Eenmaal buiten zag ik die meiden niet meer maar hoorde wel een lullig knalletje. Ik moest om mezelf lachen en om de beeldvorming van de in het zwart geklede jongens. Meiden die vuurwerk afsteken, is dat een vorm van emancipatie? De explosie werd er milder door, ik moest zelfs een beetje grinniken.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Jacob van van Keulen zegt
Mooie beschouwing weer JJoop..een smiley voor deze dag