Ludo – Illusie

In mijn hoofd daal ik een trap af
hij eindigt in een witte ruimte
de oneffen vloer glanst
Ik kijk rond

Ik zie.

Vanaf een muur staart een juten lap mij aan
een hete woestijnlucht blaast
ik hoor muziek.
zand straalt mijn gezicht.

Ik knipper mijn ogen.

Voor mij draagt een zuil een feloranje pels.
een meisje staart me aan.
haar schoonheid ontvelt
een lichaam wordt achtergelaten.

Ik haal mijn voorhoofd op.

Ik kijk in de diepte: tempels in verval
rechts een roestkleurige steeg
op de grond slaapt de maan.
ernaast rusten de planeten.

Ik open mijn mond.

Zal ik iets zeggen?
Kwets ik niemand?
Zal ik iets schrijven?
Ga je dit lezen?

Uit  mijn ik kwam een illusie
In het niets vertoont zich alles.
Laat zich voelen
Het gevoel bij de gedachte