Omdat ik religie en spel met elkaar in verband breng, krijg ik vaak de kritiek dat levensvragen te ernstig zijn voor spel. In plaats van betrekkelijkheid is betrokkenheid nodig, op God en mens. Ik moet religie niet relativeren.
Columns
Vrijheid
De vrije wil staat weer volop in de belangstelling. Dat is natuurlijk al enkele eeuwen zo, maar de neurowetenschappen geven het debat weer een nieuwe kleur.
Ik ben Charlie, een eind aan de vrijheid van meningsuiting
Het staat haaks op wat de journalisten en cartoonisten van het blad voor ogen hadden/hebben. Charlie Hebdo was juist niet een norm maar blonk uit door verscheidenheid omdat niemand heilig was voor het potlood en de pen van het blad.
Allah, Boeddha, Christus, Dharma
Naar aanleiding van de gebeurtenissen in Parijs gaven vier vooraanstaande Franse imams samen met paus Franciscus een verklaring uit waarin zij het belang onderstreepten van vrije meningsuiting en opriepen tot wederzijds respect van religies en intensivering van de onderlinge dialoog. Precies het soort werken aan vrede en verzoening waarvan Thich Nhat Hanh zijn levensmissie heeft gemaakt.
Opa onder het afdakje
Op zulke momenten zie ik meteen ook weer mijn opa zitten. In zijn leren fauteuil in de hoek bij het raam, met de asbak binnen handbereik.
Kaartlezen – Alle goeds!
Nederland is ook wat de kerst- en nieuwjaarskaarten betreft flink geseculariseerd. De toegenomen speelsheid wordt maar beperkt benut voor een religieuze boodschap.
Openbloeien, lente in de winter!
Overal heb ik hem bij mij. Een monnikstas met daarin genomen geloften, regels, dag/na/dag geloften, kleurige zen Peacemakers rakusu, en het onzichtbare rugzakje openheid naar mijn medemens en engagementen.
Mensen creperen in pakhuizen, zorginstellingen genoemd
Het Boeddhistisch Dagblad gaat zich bemoeien met de afnemende zorg in Nederland en de steeds stijgende premies. En de belangen van verzekerden.
‘En wat, monniken, is heilzame inspanning?’
Je kan een bepaalde neiging vertonen, je tot iets negatief of onheilzaam aangetrokken voelen; maar het is aan jou de keuze om daar aan toe te geven of niet.
Archeo-Zen
Een archeoloog in bovengenoemde zin ben ik niet geworden. Wel leg ik bloot, inspecteer ik, breng in kaart, maak snapshots van wat ik zie.
Connie – Badwater
Op weg naar dag twee van de de city sesshin. De opkomende zon trekt lilaroze strepen. Gevels – herinneringen aan eeuwenlang levens – weerspiegelen rimpelend in de gracht. ‘We mogen weer!’ hoor ik achter me. Een medezitter komt naast me lopen. Ja, we mogen weer.
Een klankschaal op mijn buik
In mij heerst een weldadige stilte. Dorle, want zo heet ze, vraagt wat ik voel, waar ik wat voel, wat er gebeurt met mij.
Zwaard van liefde
Dan hoor ik eindelijk in zijn antwoord wat verstaan wordt door wat ik wezenlijk ben. De meesters binnen en buiten mij vloeien samen: oostpoort, westpoort, noordpoort, zuidpoort.
Kerst overdacht – Een spel van betekenis
Ontdek je eigen Kerstspel en word je bewust van jouw versie van deze Kerstoverdenking! Èn van de ongebreidelde menselijke lust om aan van alles betekenis toe te kennen…
Sombermans en de acceptatie van het nu
Met Sommie besprak ik het advies om vitamine D te gaan slikken. Ben je neerslachtig, heb je wanen, vroeg hij. Nee, zei ik, niet dat ik weet. Ik voel me zelfs geen boeddhist.
Het jaar 2021 – dag 357 – tweedagen
Op de radio hoor ik mensen elkaar hele fijne dagen wensen en dan denk ik: waarom hoor ik dat de rest van het jaar niet. Dat zo’n deejay de dag begint met zo’n wens en wat is er zo bijzonder fijn aan de dagen die gaan komen?
Communie op het tempo van de nembutsu
Christendom heeft boeddhisme veel te bieden. Alleen is het zaak de inspiratie van Jezus en de kerkelijke instituties van elkaar te scheiden. Een overweging in de aanloop naar het kerstfeest.
Vikram Ghandi – self-made goeroe – De overtuigende illusie
Het inzicht dat we allemaal, gelovige of atheïst, onvermijdelijk van illusies leven, kan bevrijdend werken. Het verlost ons van de patstelling tussen atheïsme en religie. Gelovigen en niet-gelovigen blijken meer gemeen te hebben dan de uitgemolken tegenstelling suggereert.
Kindeke teer – En dan díe kerkgeschiedenis?
Dus adieu geweldloosheid…? Naar de duivel ermee? Als betekenisgeving zo’n vlucht neemt, al vanaf de bron, dan vindt de ketter snel zijn letter. Komen daar dan ook instituties, machthebbers en belangen bij, dan wordt gebruik van geweld gemakkelijk geaccepteerd als vanzelfsprekend en door God Himself gewild (zelden Herself).
Over touwtjes en kommetjes gesproken, … en ook hoorns
Ik steek steeds, naar mijn gevoel, iets positiefs in mijn teksten maar ontken ook niet de andere zaken. Ik zie ze en deel ze. Getuig dat ze er zijn. Zonder dat iemand verplicht is om het te lezen.
De schriftgeleerde en de sukkel
Ik ben gewoon mijn domme ik dat maar al te vaak toch weer als een hovaardige schriftgeleerde de pen grijpt om zich te roeren tussen de andere schriftgeleerden.
Van Wensen naar Willen
In de wenswereld is alles mogelijk en is er altijd nog genoeg tijd om het te gaan doen. Daarmee worstelen veel mensen: ‘er is nog genoeg tijd, er komen nog genoeg mogelijkheden, dat hoeft toch niet nu meteen, dat kan later nog wel.’
Ommekeer
Stel je voor dat je morgen op het werk aan je collega’s enthousiast gaat vertellen over je ervaring van zelfloze liefde. Laat ons hopen dat het bij meewarige blikken blijft. Maar ook als je het als kind aan je mama probeert te vertellen, of aan je vriendjes. Zo krijgen mensen ‘eelt op de ziel’ en vergeten ze de vanzelfsprekendheid van deze ervaring.
Boeddhisme behoeft een sociale dimensie (deel 2)
Met alle respect voor David Loy die goed werk verricht, maar hij ziet een deel van de mogelijkheden over het hoofd, en veel boeddhisten in zijn voetspoor eveneens.
