Op een metalen tussenscheiding van het balkon van de Kloosterbunker heb ik twee spiegels opgehangen waarin zich een gebouw en veel bomen spiegelen. Het balkon lijkt nu oneindig. De spiegels zijn elk 120 x 40 centimeter. Ze hangen boven elkaar op een vlakke ondergrond. Als ik er in kijk zie ik een brekend beeld. De onderste spiegel laat een boom zien, de daarboven hangende de bovenkant van die boom, maar de boomdelen sluiten niet op elkaar aan. Ze laten een breuk zien van wel 50 centimeter. Als ik naar de boom zelf kijk is er eenheid.
Hoe het kan weet ik niet. Deze spiegels zijn niet leeg maar een raadsel.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer.