Het jaar 2017 – de tweehonderdenachtennegentigste dag – fakebook

Afgelopen weekeinde las ik een artikel waarin de gemoedstoestand van de makers van Facebook beschreven werd. Er werd een beeld geschetst van een gecreëerd monster dat niet meer in toom te houden is. Dat mensen tot domme hersenloze volgelingen maakt. En de makers beseften dat. Facebook lijkt misschien leuk door het delen van berichten en foto’s van poezelige baby’s, hondjes, grootouders, maar is een monster dat alles wat je lief is uit je haalt en aan anderen verkoopt.

Het monster verzamelt gegevens van tientallen miljoenen mensen, koppelt die en verkoopt die aan andere bedrijven- adverteerders die die gegevens weer gebruiken om hun doelgroep te bereiken. Hoe meer en langer je op Facebook doorbrengt, des temeer de makers van je weten. Denk daaraan als je toetreedt tot deze vriendenclub die geen vriendenclub is. Echte vrienden staan voor elkaar klaar. Komt een virtuele ‘vriend’ mij helpen als ik met een gebroken been in de mand ligt. Nee. De enige die beter wordt van de vrienden is Facebook zelf, met winsten van vele tientallen miljoenen dollars.

Zou jij een restaurant binnengaan waar het eten altijd gratis is? Waarschijnlijk niet, er is gezond wantrouwen over het waarom van dat heerlijke gratis eten. Wil die restauranteigenaar iets van ons? Colporteurs houden we buiten de deur met stickers met nee. Maar velen van ons zijn verslaafd geraakt aan Facebook en delen de meest vertrouwelijk zaken. Bij het opstaan wordt de iPhone geraadpleegd en bezien we welke onzin er nu weer op ons afkomt. Overigens zien we alleen berichten- op basis van algoritmes, die door Facebook zijn gemedieerd vanwege haar eigen commerciële belangen.

In hetzelfde artikel waarmee ik deze column begon wordt gewaarschuwd voor de alwetendheid van Facebook. En de verslaving van de gebruikers. Op basis daarvan kan Facebook ons gedrag beïnvloeden. Onderzoekers zeggen dat mensen steeds ongelukkiger worden door deze verslaving, het kuddegedrag waaraan blijkbaar niet meer te ontkomen valt. Veel mensen kunnen niet meer alleen zijn en handelen, zonder hun zogenaamde vrienden. De slaafsheid van de geest die ontstaat. Vrijheid van denken, je geest te laten dwalen, zorgt voor creatieve processen die ik niet graag zou missen.

Facebook is verslavend, mensen gaan in retraite om een paar dagen zonder te zijn. Zie hier het probleem in een notendop.

Het is al meer dan een jaar geleden dat ik mijn Facebook account opzegde omdat ik genoeg had van de flauwekul die werd verspreid en snakte naar echte contacten. Het was alsof ik opnieuw geboren werd, zo vrij voel ik me nu. Ik kan het iedereen aanbevelen.

Dit weekeinde ga ik mijn vriendin bevrijden van de ketenen van Facebook.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef,  de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij  corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten.