Een paar keer per jaar, als ik op doorreis ben naar het Zuiden, loop ik in een provinciestadje een Chinees afhaalcentrum binnen. Ik kom er al jaren, het eten is er goed en betaalbaar. Enkele jaren geleden kwam er een nieuwe eigenaar. Een man met vermoedelijk zijn vrouw die het eten klaarmaken en een jong meisje met een paardenstaart dat wel ouder wordt maar niet groeit in lengte. Zij neemt de bestellingen op en beantwoordt telefoontjes. Ze lacht zelden.
De vorige eigenaar probeerde het afhaalcentrum gezellig te maken voor de klanten. Op een plateau op een beugel aan de muur stond een spelende tv waarop uitzendingen in het Chinees, er stond een tafeltje in de zaak met voornamelijk ouwe tijdschriften en Chinese beelden staarden je aan. Bij elke bestelling ontving je een aantal punten, als je er genoeg had kon je gratis een maaltijd bestellen.
Zaterdag was ik weer in die zaak. De tv hadden ze weggedaan en op het plateau stond een boeddhabeeld. Punten worden er niet meer gegeven en het tafeltje is weg. De toon waarop het personeel praat met de klanten is ook veranderd. Op de wijze van de prachtig geklede nieuwslezeres in Noord-Korea die onlangs Donald Trump een gevaarlijke gek noemde en verder de meest vreselijke dingen meedeelt namens het regiem. Die vrouw hakt de woorden en zinnen je hersens binnen.
Als een bestelling in de afhaalzaak klaar is verschijnt de bazin achter de balie. Ze roept op Noord-Koreaanse toon zonder glimlach: ‘Eén loempia (die elk moment kan ontploffen, denk ik dan), een babi pangang (klaar om afgevuurd te worden, voeg ik in gedachten toe) en een portie foe jong hai (met waterstof).’
Ik weet dat er in Noord-Korea verschrikkelijke dingen gebeuren. Dat mensen er worden gemarteld en in werkkampen verdwijnen. En dat de baas van dat land ook niet koosjer is. En dat de zakenman Trump dreigt het land te vernietigen. En dat Noord-Korea nu hetzelfde voorheeft met de VS. Ja, die Amerikanen weten wat ze te wachten staat als de Noord-Koreaanse leider op de knoppen gaat drukken van zijn atoomkoffer. Zij waren immers de eersten en naar ik hoop ook laatsten die die bommen afwierpen boven Japanse steden waardoor tienduizenden mensen om het leven kwamen. Ja, ik weet het, om de oorlog te bekorten, zeggen de Amerikanen.
Amerika vindt het gevaarlijk dat het Noord-Koreaanse leger over nucleaire wapens beschikt. Ik vind het gevaarlijk dat een man als Trump de opperbevelhebber is van het Amerikaanse leger.
Ik ben van na de oorlog, en wil dat graag zo houden.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten.
Johannes zegt
Waar ik het meest benieuwd naar ben: Smaakte het eten net zo lekker als bij de vorige eigenaar?
Joop Ha Hoek zegt
Nog lekkerder.