De groengekafte agenda ligt op mijn gele werktafel. Ik lees dat het op vijf september elf jaar geleden is dat mijn broer Frans overleed. Op Wednesday- de agenda is Engelstalig, dus vandaag viert mijn zus haar verjaardag en is het achttien jaar geleden dat een vriend uit Frankrijk gestorven is. Morgen is een leuke vriendin jarig en doe ik vandaag een kaart voor haar op de bus. En vrijdag acht september is het twee jaar geleden dat mijn zwager overleed.
Hoe ouder en leger ik word des te voller de agenda met dit soort mededelingen.
Ik blader de agenda verder niet door. Met het verleden kan je niet uit de voeten, het nu is nu en morgen komt vanzelf.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen.