Met verbazing kijk ik –kort, want ik kan het geestelijk niet opbrengen, naar de beelden op de tv van de 101ste Nijmeegse Vierdaagse. Een lange vleesgeworden rij worstelt zich door een mooi landschap, een eruptie van koolstofdioxide uitstotend, een concentratie die wel eens bij zou kunnen dragen aan de versnelde opwarming van de aarde. De tienduizenden deelnemers hebben nauwelijks ruimte, velen zingen toch een vrolijk lied. Er zijn slechteriken onder hen, die al in het schemer van de dag van start gaan en al om tien uur de finish bereiken waar geen hond hen staat op te wachten omdat de organisatie heeft verordonneerd dat de aankomst tussen twaalf en vijf uur ’s middag is om de toeschouwers gelegenheid te geven op te staan en wakker te worden en al deze helden te begroeten, te kussen en in de armen te sluiten. Ordnung muss sein.
De deelnemers uit vele landen wandelen niet voor hun plezier maar om het Kruisje te behalen. Hun ego drijft hen. Ze betalen 64 euro om mee te mogen doen, een bedrag dat ze kunnen besparen door dezelfde afstand in een afgelegen heideveld, bos of strand af te leggen, zonder worst van mensenlijven die vrolijk zingen. Maar dan lopen ze niet in de kijkerd en ontvangen geen Kruisje en komen niet op de tv en krijgen geen bos gladiolen op de laatste dag van hun beproeving.
Het zal U duidelijk zijn: ik ben een schuw mens en mijd gezelschappen groter dan drie personen. Vroeger, in mijn jonge jaren, was ik een fanatiek hardloper die grote afstanden aflegde- steeds langer, maar ik liep hard in mijn eentje. Trainen deed ik in het Kralingse Bos, met twee andere, zwijgzame partners. Ik heb ook nog een tijdje aan snelwandelen gedaan, in mijn eentje. Dat is niet zo moeilijk, want als je je zo vreemd voortbeweegt op deze aardbol, wordt je al gauw voor randdebiel uitgemaakt. Of voor Agtelijke Gladiool.
Daarom vind ik het boeddhisme zo prettig, dat kan je in je eentje beoefenen. Lekker geïsoleerd en van god verlaten op je kussen zitten.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie.
Yolanda zegt
De 4 daagse is niet wat het lijkt, voor iemand die de 4 daagse nooit gelopen heeft. Het is wel druk maar daardoor een geweldige oefening van geduld en verdraagzaamheid. Het brengt ook een gevoel van eenheid die je anders alleen bereikt door heel lang op je kussentje te zitten………:)