Soms neem ik me voor geen beslissingen meer te nemen, al dat gedoe dat daar uit voortkomt. Maar het voornemen om geen beslissingen meer te nemen is ook een beslissing. Dat helpt niet echt in het uit de weg ruimen van het voornemen geen beslissingen meer te nemen. Elk idee dat je hebt, elke stap die je zet, elke sprong die je waagt, kan uitmonden in het nemen van een beslissing. Met als resultaat goed of slecht, mooi of lelijk. Dat hoort bij het leven.
Soms zijn er anderen die over mij beslissen. Over mijn geboorte, mijn eerste klanken die ik als baby voortbracht, had ik geen zeggenschap. En al helemaal niet over het verwekken van mijzelf. Is beslissen overigens hetzelfde als een beslissing nemen?
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie.
G.J. Smeets zegt
Zoek de verschillen: beslissen, besluiten, kiezen.
Kiezen is blind gokken.
Besluiten is knoop doorhakken.
Beslissen is scheidsrechteren.
Dus wat mij betreft: ja, beslissen is een beslisisng nemen