Vandaag stond er een artikel in het BD over privacy. Verdwenen privacy. De auteur beschreef hoe in de wc-pot ingebouwde meetinstrumenten de kwaliteit van de ochtend stoelgang controleren. Wordt er iets verdachts aangetroffen- mogelijk ziektekiemen, dan wordt geheel automatisch de ontlaster daar van in kennis gesteld en kan die maatregelen nemen. Hetzelfde gebeurt bij het tandenpoetsen, sensoren in de borstel meten de kwaliteit van het speeksel.
Een stap verder is dat automatisch een afspraak met een arts wordt gemaakt. Een stemmetje in het hoofd van Chef zegt: toch wel handig, zo’n analyse van de ontlasting, het speeksel. Het stemmetje zegt ook dat dit geen aantasting van de privacy is. Chef zelf heeft er even geen weerwoord op. Zou er ook een systeem komen dat het humeur meet en wat als dat slecht is. Dat Chef humeurig is, wat gaat er dan gebeuren? Zullen systemen de humeuren van mensen aan elkaar gaan koppelen zodat er een collectief humeur komt. En het NOS-journaal melding maakt van code geel, oranje of rood en mensen afraadt de woning te verlaten omdat het buiten te humeurig is. Zullen die gekoppelde systemen ook de kluts kwijtraken en rare, onvoorspelbare dingen doen. Amok plegen. Ons aanvallen. En wie corrigeert dat dan?
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen Chef corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren.