• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Helaas waar gebeurd

Helaas waar gebeurd

18 april 2015 door gastauteur

Ik ben er nog niet overheen dat ik mijn moeder pas weer zag toen ze dood was. En het was maar een paar maanden geleden toen ze nog leefde. Er was toen echt niets aan de hand! Daar lag ze dan in haar pyjamaatje, mamaatje…

Haar mond was niet van haar. Maar al de rest was ze echt, maar dan dood. Geen beweging in te krijgen. Daar huilde ik om, ik raakte ervan overstuur… Hoe kon een moeder, een levensbrenger levenloos zijn? Er zo houterig bijliggen? Dat ging er op dat moment gewoon niet in bij mij. Als er nou iemand was, die voor eeuwig had mogen blijven leven, dan was zij het. Ik kon die kist niet uitstaan.

Mijn moeder lag in een doodskist en ik wist niet hoe je daarmee omgaat. Ik was volledig de kluts kwijt in die marmeren, naar dood ruikende Spaanse kapel waar alleen mensen kwamen die iemand verloren hadden of zelf niet meer bewogen.

De kist was afschuwelijk. Het zag eruit als een sjofel in elkaar geschroefd Morris-meubel. Samengeperst spaanplaat met een zo dun mogelijk laagje net-alsof-hout. De binnenkant heb ik niet eens bekeken. Alleen mijn moeder. Alleen haar zag ik. Ze had een goedkoop pyjamaatje aan. Een flinterdun nachtponnetje. Niet van de opwinding maar van het vele wassen. De lichtblauwe kleuren waren transparant geworden. Het was het enige dat nog bewoog toen ik haar voorzichtig op haar voorhoofd kuste. Dat had ik me voorgenomen voordat ik naar Spanje ging. Ik wilde haar kussen omdat ik niet bij haar was toen ze stierf, toen ze doodging van de pijn. Nog een keer wilde ik haar voelen. Wat het ook zou zijn. Ook al voelde ze onnatuurlijk, koud, bevroren, naar. Ook al deed ik dan een herinnering op die ik met geen mogelijkheid meer zou vergeten. Ongewenste herinneringen zijn een soort ongewenste intimiteiten.

Zou ze me gezien hebben toen ik haar een zoen op haar voorhoofd gaf? Nog altijd vond ik het onwezenlijk, niet waar. Hoewel mijn verstand zei dat het echt gebeurd was, de dood. Het zou bij wet verboden moeten zijn. Moeders, vooral knuffelmoeders horen niet in een kist. Ze horen niet stil te liggen zonder vooruitzicht op beweging om je op schoot te kunnen trekken. Troostende woorden te spreken, in geuren en kleuren te vertellen hoe trots ze op je zijn. Onherroepelijk gesloten ogen horen daar niet bij!

Ik had overlegd met mezelf over deze doodse ontmoeting voordat ik vertrok en het vliegtuig nam. Zal ik het doen? Kan ik het aan? Of verpest dit kleine moment daarna voorgoed de smaak van moederliefde. ‘Een daad van liefde is altijd goed’, was het advies dat ik nodig had om te beslissen dat het mocht. Dat ik in zou staan voor eventuele permanente schade. Ik kocht bol opgespannen in cellofaan verpakte kipfilet bij de Colruyt en vroor het in.

Toen het stevig bevroren was ben ik gaan oefenen, ter voorbereiding. Ik drukte mijn lippen op de verpakking: ‘Dag mamma. Lieve, lieve mamma, ik zal je zo missen.’ En dat is ook zo, ik mis haar nog steeds.

Dus ik ben goed voorbereid vertrokken.

Ze voelde wonderlijk warm en zacht aan. Alsof ze echt was. Verbaasd gaf ik een tweede kus. Daarna had ik wel een onaangename smaak in mijn mond. In de auto op weg naar haar huis, nam ik een Smintje.

Haar begrafenis was gezellig. Pas als je het meemaakt weet je dat het kan, gezellig begraven. Er waren kaarsen. Het licht was gedempt, geen neonbakken, het was intiem. Dood kan er gewoon bij horen zoals Kerstmis.

Dorine Esser 'grote verdiensten'Tekst Dorine Esser. Deze column verscheen eerder op de site van Zen Peacemakers Lage Landen in april 2015. Foto Bert Kaufmann. Omslagfoto Eddy Van 3000.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns Tags: afscheid, dood, Dorine Esser, kus, moeder

Lees ook:

  1. Goooodmorning! boeddhisten in de Lage Landen
  2. Goooodmorning! boeddhisten in de Lage Landen
  3. Goff – Gedenk te sterven
  4. Het jaar 2020 – dag 128 – dooddenken

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

01 feb
Online Lezingenserie 'Spirituele wetenschap - De nieuwe wetenschappelijke mentaliteit (1)
1 feb 23
01 feb
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
1 feb 23
02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
02 feb
Stiltemeditatie
2 feb 23
02 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
2 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Kan je jezelf dom leren?

    Rob van Boven en Luuk Mur - 5 januari 2023

    We hebben twee hersenhelften en deze hebben ieder een eigen manier om de wereld te begrijpen. De rechterhersenhelft (R.H.) beleeft de werkelijkheid rechtstreeks en de linkerhersenhelft (L.H.) maakt zich een voorstelling van de wereld en probeert vanuit die voorstelling de wereld te begrijpen. De wereldbekende psychiater en filosoof Iain McGilchrist* heeft er zijn levenswerk van gemaakt om de (samen)werking van deze twee asymmetrische hersenhemisferen te onderzoeken.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Autolyse voor gevorderden
    • Het jaar 2023 – dag 31 – handenschuddenenzwaaien
    • Protest Tibetaanse studenten tegen Amerikaans bedrijf
    • De oorlog die zo dichtbij woedt
    • Je bent goed zoals je bent…

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens