• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Maatschappij » Zorg » ‘De zuster bepaalt hoe je er na de maaltijd uitziet’

‘De zuster bepaalt hoe je er na de maaltijd uitziet’

15 maart 2015 door de redactie

LOGO stopHet Boeddhistisch Dagblad besteedt dit jaar aandacht aan de problemen in de zorg. Een aantal medewerkers in verzorgingshuizen heeft zich bereid verklaard om het BD te rapporteren over de situatie in hun ‘huis’. Vandaag een rapportage over eten, een belangrijk item als verveling je lot is.

Een tijdje geleden alweer zag ik op de tv een item over een heus restaurant in een verzorgingshuis. Een gekwalificeerde kok bereidde met zijn personeel in een professionele keuken de maaltijden. Het zag er smakelijk uit. Het restaurant zelf was prima de luxe. Het eten werd op mooie borden en als een schilderijtje geschikt voor de bewoners neergezet. De bediening was gekleed zoals gasten in een sjiek restaurant gewend zijn. Wat een luxe dacht ik. Tot de directeur in beeld kwam en vertelde dat hij met zijn restaurantmodel tienduizenden euro’s per jaar in de knip hield doordat de bewoners door de goede voeding minder ziek werden en dus ook minder medicijnen hoefden te slikken. Ze voelden zich ook prettiger door de mooie omgeving van het restaurant en het respect waarmee het eten werd opgediend. Wat een goed idee, dacht ik toen. Zo kan het dus ook.

Ik moet zeggen dat het eten bij ons in het tehuis niet slecht is. Er is brood in verschillende graansoorten, gewoon bruin, volkoren of wit brood en in het weekeinde worden er ook wel eens broodjes  geserveerd. Daarnaast is er ontbijtkoek, beschuit en krentenbrood. Als beleg is er kaas, worst, allerlei soorten zoetigheid, zoals jam, hagelslag vruchten hagel, choco pasta enzovoort. Of het erg gezond is, al die zoetigheid, weet ik niet, maar de bewoners vinden het lekker. Tussen de middag wordt er wel eens soep uit blik geserveerd of een gebakken eitje, een pannenkoek of iets van die orde. Bij de koffie is er altijd wel een koekje of iets lekkers.

In ons huis word zoveel mogelijk rekening gehouden met wat de mensen graag lusten, veel bewoners kunnen gelukkig nog aangeven wat zij lekker vinden. Ook vragen wij dit na bij familie. De warme maaltijd bereiden wij zelf, met verse groente en een goed stuk vlees. Ook hier houden wij rekening met de wensen van onze bewoners.

Wat krijgen de mensen die zelf niet meer aan kunnen geven wat ze lekker vinden op hun bord? Dat is in zoverre een probleem dat het personeel dan uitmaakt wat er wordt gegeten. Er is zelfs een tijd geweest dat collega’s die geboren zijn in een ander land, maaltijden uit hun thuisland gingen bereiden. Het werkt natuurlijk niet als de oudere Nederlander in plaats van boerenkool en kapucijners met spek ineens Surinaams of Antilliaans voorgezet krijgt. Hoe lekker het ook rook in het huis, het mag niet meer. Er mag op last van de directie alleen nog maar Nederlands voedsel ingekocht worden.

En hoe zit het dan met de Surinaamse, Antilliaanse, Turkse en Marokkaanse bewoners, zult u zich afvragen. Krijgen die wel boerenkool opgediend? Ook met hun wensen wordt zoveel mogelijk rekening gehouden. In de eerste plaats letten we op de geloofsovertuiging van de bewoners. Als varkensvlees taboe is, dan wordt er ander vlees opgediend. Het is toch wel vaak puzzelen aan het aanrecht. Wordt het rund, varken, halal? En mogen die vleessoorten bij mekaar in de pan? Het personeel kookt zelf nu de kok de deur uit is gejaagd vanwege de bezuinigingen. Dat kost tijd en energie en, dat mag ik toch wel zeggen, niet iedereen bij ons is een keukenprins(es). Het is soms qua tijd al niet haalbaar om te koken, laat staan dat je nog eens allemaal verschillende gerechten moet bereiden. Het succes hangt af van de drukte, of mevrouw Pieterse en meneer Janssen, net op het moment dat de saucijsjes liggen te garen zich zitten te bevuilen of elkaar de hersens inslaan. Het blijft dus improviseren. Alles hangt af van de hectiek op zo’n moment en of er een zuster achter het fornuis staat die met de bewoners meedenkt en zich in kan leven. Maar is er nauwelijks tijd of kan iemand niet koken, tja, dan verlang je wel naar een echte kok op zo’n moment.

Bewoners hebben dan niets te vertellen en krijgen gewoon iets voorgezet. Of je het lust of niet, en als je je over smaak en kwaliteit niet meer kan uitdrukken, als ze weigeren en ons soms wanhopig aankijken omdat ze echt geen zuurkool lusten, het wordt gewoon bij de bewoners in hun mond gestopt. En als ze het uitspugen dan hoor je al snel:  Oh, meneer of mevrouw heeft geen trek. Soms krijgen bewoners in de haast en drukte van het moment een  dubbel gevouwen boterham in de hand gedrukt. Of ze nou wel of niet tanden of een prothese in de mond hebben maakt niet uit. Er wordt een beroep gedaan op hun zelfredzaamheid. Het kan niet anders. Wij hebben bijna altijd haast, opzij, opzij, opzij…

Wij schuwen in het huis het eenvoudige handwerk niet, als we de bewoners het eten in de mond proppen of in de keuken bereiden. Dat vereist een zekere mate van hygiëne, met andere woorden veel en vaak je handen wassen. Die hygiëne is bij het personeel wel eens ver te zoeken. Als het druk is vliegen wij van de een naar de ander om te helpen met eten, het vooraf handenwassen schiet er dan wel bij in. Er zijn toch vorken? Jazeker, wij gaan mee in de tijd, maar niet alle bewoners willen of kunnen daar nog mee aan de slag of zijn aangewezen op de hulp van anderen. Ik moet zeggen dat ook de handen van de bewoners er niet altijd brandschoon uitzien. Die krijgen alleen ’s morgens een wasbeurt.

Dan is de maaltijd weer voorbij. Bewoners zitten na afloop vaak met etensresten om hun mond en aan hun vingers. Het is dan geheel aan diegene die jou verzorgt, die bepaalt hoe jij de dag doorbrengt, hoe en wat je eet. En hoe je eruit ziet na de maaltijd.

Categorie: Columns, Zorg Tags: maaltijden, verpleeghuizen, verzorging, voedsel, zorg

Lees ook:

  1. Het jaar 2017 – de negenendertigste dag – ik ben vertoornd
  2. Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen – 25 oktober 2016
  3. ‘Ben je gelukkig?’, vraag ik haar.
  4. Tweespraak – Psychotherapeut Rob van Boven en psycholoog Luuk Mur praten over…afgenomen weerbaarheid

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

de redactie

 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het pad uit het woord
    • Het jaar 2025 – dag 128 – eigen vrijheid eerst
    • Boeken – De Vallei van Troost
    • ‘Gebruik de rechter niet als zondebok voor falend beleid’
    • Boeddha’s pleegmoeder is een voorbeeld voor boeddhisten op Moederdag

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.