• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Columns » Joop Hoek » Ik ben altijd bang dat een leraar ziet dat ik niet onderdanig ben…

Ik ben altijd bang dat een leraar ziet dat ik niet onderdanig ben…

4 december 2013 door Joop Ha Hoek

Alles paste afgelopen zondagmiddag in Haarlem op die Zijlweg in elkaar. De zon scheen, rood en geel gekleurde  blaadjes dwarrelden over straat. Over de stad hing een zondagssfeer, loom en lui. De voetbaluitzendingen van vroeger op de radio, met wielerverslagen van Jan Cottaar. Mijn vader zogenaamd luisterend, maar in zijn leunstoel diep in slaap voor dat grote toestel met het knipperende groene oog, de fijnafstemmer.

Net toen ik de straat over wilde steken gebeurde het. Het duurde maar een paar seconden maar het was prachtig om te zien. Een jonge man op een oude zwarte fiets, zo’n fiets die niemand wil stelen, en achterop de bagagedrager een jonge meid. Benen naar één kant, rechtop, een arm losjes om haar vriendje heen geslagen. Hij reed mooi recht, ik heb zwalkerende duo’s gezien. Ze waren weg voor ik er erg in had. Ik stond zeker een minuut stil, daar op die mooie Zijlweg. Wat prachtig, zei ik. Ze verdwenen uit mijn gezichtsveld en uit mijn leven. Zonder weet te hebben van die stilstaande man. Maar ik zag ze, in hun kracht.

Marja Timmer, Haarlem op een zondagmiddag, afscheid en vergankelijkjheid.

Niet alle fietsende paartjes bekoren mij. De meeste eigenlijk niet. Maar soms, heel soms, zoals de zondagmiddag, komt er zo’n stilleven voorbij. Wat is het toch dat mij zo raakt? Ik denk het vervoer op eigen kracht en de intimiteit. De stilte van de fiets ook.  Er komt geen motor of brandstof aan te pas. Twee mensen die besluiten vooruit te gaan, op weg naar een bestemming waarvan ik het bestaan niet ken. Als de een stopt met fietsen, vallen er twee. Maar dat is niet aan de orde. Vol vertrouwen vervolgen ze hun weg. Is dat nou de vergankelijkheid, een fietser voorbij zien gaan? Is dat wat me diep in mijn hart raakt. Zij gaan, ik blijf. Zij blijven, ik ga. Haarlem maakt mij sentimenteel, denk ik. Vroeger haalde ik in die stad bij Dick Schoen mijn sigaren. Wilde Havanna’s, met een pluimpje. Met een kistje deed ik een jaar. En mijn leraar Dechok heeft er een tijdje gewoond.

Lama Dagpo Kadam ChölingIn het nieuwe centrum van Kadam Chöling aan de Zijlweg (dat is toch een straat van Monopoly) is het hartstikke druk. Ik zie veel onbekenden, maar ook bekenden. We zwaaien naar elkaar, door de drukte en het geroezemoes is een gesprek onmogelijk. De mensen zijn zo blij met hun nieuwe centrum. Er is hard gewerkt om het oude gebouw toonbaar te maken. En dat is gelukt. De Boeddha woont nu ook in Haarlem, in een fraaie residentie. Ik maak een video van de opening, voor deze krant. Een camera geeft een mens een andere status, die van waarnemer. Als anderen hun ogen sluiten loert de camera naar mooie momenten. De mensen ontzien je ook. Doe je werk maar, cameraman, zei een van de organisatoren. Lama Dagpo Rinpoché verricht de opening. Heel even, in het voorbijgaan keek hij me kort aan. Ik lachte naar hem. Onderdanigheid past niet bij mij. Wel respect tonen, maar ik ben altijd bang dat leraren op mijn gezicht het gebrek aan onderdanigheid zullen aflezen. Na de opening ben ik snel weg. De mensen blijven, ik ga. Ik blijf, de mensen vertrekken. Het wisselen van het beeld.


Ik merk dat ik steeds meer lijd onder veranderingen, die altijd durende vergankelijkheid. Oh, het is heerlijk als nare momenten voorbij gaan. Dat het leven mensen weer toelacht, ze weer gelukkig laat zijn. Maar ook mooie momenten gaan zo verrekte snel voorbij, soms. Een paar weken geleden meldde André mij dat hij opstapt bij een organisatie. Ik koester bijzondere gevoelens voor hem. We hebben een zakelijke band maar deelden ook op een intieme en vertrouwde manier onze twijfel en ongemakken. Als het leven zo is dat je beter in je bed kan blijven liggen en Jan Cottaar je gestolen kan worden. En de Boeddha ook. Ik voelde me in de steek gelaten. Hij gaat, ik blijf. Hij blijft, ik ga.

Dit is deel vijftien in een serie columns van Joop Hoek.

Moge iedereen gelukkig zijn, ook zonder Boeddha.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Joop Hoek Tags: bagagedrager, Fiets, Haarlem, Jan Cottaar, joop hoek, lama Dagpo, leraar, onderdanig, Zijlweg

Lees ook:

  1. ‘De boeddhistische leraar en het geopende raam’
  2. Het jaar 2018 – de honderdeneenenzestigste dag – nietmijnpijn
  3. Nieuw centrum Kadam Chöling in Haarlem geopend
  4. Openbare boeddhistische lezing in Haarlem

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. astrid zegt

    4 december 2013 om 09:04

    hoi joop,
    ik ervaar vergangkelijkheid natuurlijk ook in dualiteit.
    het mooie(ik blijf hangen in mijn zin omdat ik mooie zinnen wil maken,dit ter zijde)opnieuw
    het mooie aan vergangelijkheid(zie je nu komt het vanzelf)
    is dat je iedere keer weer opnieuw de kans van ervaren krijgt.
    en nog mooier is dat als je een beoefenaar in meditatie bent,dat je jezelf ook herinnerd dat je er gewoon op kunt vertrouwen.
    zo mooi als het stel dat in de verte verwijnt,zo verdwijnt ook jou treurend gevoel over het verlaten van je vriend.
    het gaat idd niet om boedah,of wie dan ook maar het herkennen van ons zelf,het erkennen van onze gevoelens en dat verwelkomen en compassie mee hebben,in dit geval
    vraag jezelf af wat er zo triest kan zijn? of simpelweg verheug je op zijn nieuwe veranderingen! kop op!

  2. Joop Ha Hoek zegt

    4 december 2013 om 09:18

    Dank je wel voor je vriendelijke woorden. Fijn dat je het BD leest.

  3. astrid zegt

    4 december 2013 om 09:20

    leuk je laatste zin trouwens,moge iedereen gelukkig zijn,ook zonder boeddha.
    het valt me op omdat ik vanaf het begin al tegen de zin in de aankondiging van de nieuwsbrief ” moge iedereen gelukkig zijn vooral jij” aanhik.
    ook het treuren hoort bij het gevoel wat wij het liefst voorbij zien gaan,sta jezelf toe te treuren en denk dan aan de zin in de nieuwsbrief… ” moge iedereen gelukkig zijn,ook jij”

  4. Joop Ha Hoek zegt

    4 december 2013 om 10:01

    Ik ben niet treurig of verdrietig, Astrid. In mijn column geef ik de gevoelens van dat moment door en mijmer over die verrekte vergankelijkheid. Mijn wens over gelukkig zijn is voor mij een pijler, ik wens echt iedereen, zonder uitzondering toe gelukkig te mogen worden. Mezelf ook overigens. Ik stuurde eens een mailtje naar een organisatie en besloot die mail met mijn wens. Even later belde de directeur mij op. De wens was het hele bedrijf door gegaan en iedereen had er zo z’n eigen beleving bij. Ik weet niet of op de gevel van een imposant kantoorpand nu de spreuk hangt. Maar misschien is er wel een zaadje geplant. Zag je die prachtige cartoon bij deze column? Als je dit kan maken zorg je ook voor geluk: genieten van. Fijne dag nog.

    • astrid zegt

      4 december 2013 om 10:24

      zeker zag ik die,prachtig!,net zoals je mail van je verhaal met je wens. en nog zoveel dingen meer…..
      ik dank jou ook voor je vriendelijke woorden en dat jij in het bd schrijft.
      ook een hele fijne dag nog.

  5. Henk zegt

    4 december 2013 om 12:17

    je ziet een stel op een fiets en geeft er een interpretatie aan. Je geest creëert een hersenspinsel. Je klampt eraan vast, het veroorzaakt lijden. Alle ervaringen worden op die manier in de geest beoordeeld en opgeslagen. Het is maar een interpretatie, niet de werkelijkheid. Mensen wordt wakker! Boeddhisme is bewustworden. Dromen zijn bedrog en het idee van vergankelijkheid ook.

    • Sjoerd zegt

      4 december 2013 om 16:39

      Henk, werd jij gelukkig van jouw reactie?
      Joop, wat een mooie “fiets”. Ik denk op slag aan de mijne van heel lang geleden. Heerlijk!

      • Henk zegt

        4 december 2013 om 19:54

        Sjoerd,
        Het was maar een reactie. het geluk zit niet in die fiets of ergens anders buiten jou. Laat je niet gek maken door je hersenspinsels, ook al vind je ze heerlijk.

        • Sjoerd zegt

          4 december 2013 om 23:56

          De hersenspinsels zijn van jouw Henk.
          Wat mij betreft maken mensen op de weg heel gewone, mooie dingen mee en hebben heel gewone, mooie herinneringen, niets menselijks is ze vreemd.

    • Kees Moerbeek zegt

      5 december 2013 om 21:54

      Hallo Henk,

      Even deze hypothetische, maar realistische situatie:

      Terwijl je midden op een zebrapad staat, stormt met hoge snelheid een auto op je af. Je geest creëert een hersenspinsel.

      Vraag: Wat doe je?
      a. Je rent voor je leven;
      b. Je denkt: ‘Het is maar een interpretatie, niet de werkelijkheid.’

      In het Nederlands bestaat het gezegde, het zou een Zen-wijsheid kunnen zijn: ‘Beter blo(de) Jan, dan do(de) Jan.’

      Negen diepe buigingen :-)

      • Henk zegt

        6 december 2013 om 13:01

        Hallo Kees,
        Je hebt natuurlijk gelijk. Met een hersenspinsel bedoel ik een door onze zintuigen waargenomen ervaring die door onze geest mooier of slechter wordt gemaakt en dus niet met de werkelijkheid overeenkomt. We hebben als mens de neiging om dingen beter of slechter te maken en vervolgens gaan we eraan vastklampen. We zijn ons er vaak niet van bewust maar dat vastklampen is een oorzaak van lijden.
        Ik wilde slechts duidelijk maken dat we moeten werken aan ons zelf en dat de Boeddha ons het gereedschap daarvoor heeft gegeven.
        Intellectueel is het boeddhisme gemakkelijk te volgen, maar gevoelsmatig is het een heel ander verhaal. Daar is vaak jarenlange training bij een gekwalificeerde meester voor nodig. We moeten oppassen dat we geen salonboeddhisten worden.

        Ik wil deze discussie afsluiten met de ‘vier onmetelijken’ (Brahma-vihara):

        Moge alle gevoelhebbende wezens geluk ervaren en hun oorzaken.
        Moge alle gevoelhebbende wezens vrij zijn van lijden en hun oorzaken.
        Moge alle gevoelhebbende wezens eenheid zijn van smarteloze zaligheid.
        Moge alle gevoelhebbende wezens verblijven in gelijkmoedigheid, vrij van partijdigheid noch hebzucht of haat.

        • Kees Moerbeek zegt

          6 december 2013 om 14:35

          Ik reageerde, omdat ik vind dat er nogal wat misvattingen bestaan over zaken als ‘ego’ en ‘geest’.

          Soms bespeur ik dat ‘ego’ en ‘geest’ ons een last zijn en met wantrouwen bekeken moeten worden, zo niet met vijandigheid. Erger nog, we zouden ons ‘ego’ moeten afbreken en onze geest zou een ‘aap’ zijn, die van tak naar tak springt.

          Weest blij dat we een ‘ego’ en een ‘geest’ hebben. De eerste stelt ons fysiek en geestelijk in staat in deze wereld te overleven. Onze ‘geest’ maakt het mogelijk om met hoge snelheid en grote betrouwbaarheid te reageren op (levens)bedreigende situaties.

          Het probleem met beide is dat in bepaalde situaties ze contraproductief werken en lijden veroorzaken. De opdracht vanuit het boeddhisme is te onderzoeken wanneer zich dat voordoet, hoe het werkt en wat vervolgens te doen. Dus wel het badwater weggooien, maar de baby sparen :-)

          Dus roep ik eenieder op niet alleen mededogen met anderen te hebben, maar ook met zichzelf. En, niet zo somber, niet zo zuur (wie de schoen past….) boeddhisten mogen best lachen en genieten :-)

  6. Joop Ha Hoek zegt

    4 december 2013 om 12:25

    Boeddhisme is een fiets zien met leuke mensen en een taartje eten in een boeddhistisch centrum. Ik schreef geen wetenschappelijke verhandeling maar liet mensen toe een kijkje in mijn kop te nemen. Het leuke is Henk, dat jij mijn column ook interpreteert anders had je niet gereageerd. Fijne dag nog. Dit is de laatste reactie die ik op jullie reacties geef (nu). De strippenkaart is op.

  7. Tom zegt

    4 december 2013 om 13:21

    Joop, bedankt voor het mogen meekijken. Ik snap je artikel en je reacties.

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 14 augustus 2022
    Kum Nye Dancing zomerserie | Online | vanaf 14 aug
  • 19 augustus 2022 - 21 augustus 2022
    Retraite weekend | Vreugde van zijn: gelukkig zijn | Live | 19-21 aug
  • 22 augustus 2022 - 26 augustus 2022
    3-daagse boeddha vakantie
  • 26 augustus 2022 - 28 augustus 2022
    Retraite weekend | Liefde en Compassie voor jezelf en anderen | Live| 26-28 aug
  • 29 augustus 2022
    Discovering Buddhism open Class
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De rafelkant van onze democratische rechtsstaat – Deel 1

    Kees Moerbeek - 7 augustus 2022

    De auteur signaleert een onontkoombare overgang naar een staatsgrenzen overstijgende vervlechting van belangrijke leefomstandigheden op economisch, cultureel, klimatologisch en technologisch gebied. Het verlies van houvast dat dit veroorzaakt valt samen met het verlies van de bescherming door de verzorgingsstaat. Dit wordt verergerd door de onverschilligheid in leidende politieke en economische kringen ten opzichte van de onzekerheid die de veranderingen oproepen. De weerstand die dit alles opwekt neemt op veel plaatsen onder invloed van populistische en autoritaire bewegingen ‘de vorm aan van een afwijzing van anderen, andersdenkenden en andersverschijnende mensen.’

    Woef hé…een signalering

    Erik Hoogcarspel - 4 augustus 2022

    Georg Luck (1926 – 2013) was hoogleraar aan de Universiteit in Baltimore, Verenigde Staten in de klassieke cultuur en talen. Aan het einde van zijn carrière heeft hij op verzoek van een collega een studie uitgevoerd naar een heel aparte groep van filosofen, de cynici. Het wordt cynicus is afgeleid van “hond”, kynos. Deze “honden” predikten voor het volk en leidden talentvolle leerlingen op.

    De kinderen hebben nu rust nodig. Over ouderverstoting.

    Rob van Boven en Luuk Mur - 2 augustus 2022

    De kinderen waren 5 en 4 jaar toen de moeder vertrok met de kinderen. Ze wilde niet langer als slaaf behandeld worden door haar man. De kinderrechter besliste dat het woonverblijf bij moeder was, er kwam een bezoekregeling met vader en er werd opgelegd dat de ouders mee zouden doen aan ouderbemiddeling. De bemiddeling werd geen succes en ook een tweede en derde poging mislukte. Toen kwam er een melding bij Veilig Thuis door de vrijwillige jeugdhulpverlening.

    Crisis op crisis

    gastauteur - 1 augustus 2022

    Stel dat de vooronderstelling dat de mens beschikt over een vrije wil nu eens niet waar blijkt te zijn terwijl ons wetstelsel daar wel vanuit gaat en daarmee aansluit bij het vrije-markt-denken, het kapitalisme. En als dat niet waar is of maar heel beperkt, wat betekent dat dan? Dat er zoiets als een vrije wil bestaat is een aanname, een geloofsartikel.

    Narrative self en experiential self: hoe begrip van meditatieonderzoek beoefenaars kan helpen op hun pad

    gastauteur - 31 juli 2022

    Ik gebruik wel eens het beeld van een motor met zijspan. Als je geen meditatiebeoefenaar bent dan zit het narratief achter de stuur en de directe ervaring in het zijspan. Door beoefening kan je dat omdraaien, kom je ‘in’ de ervaring. En als je het narratief toch nodig hebt, dan zet je hem in. Waarvoor het ook helpt is dat mensen het niet meer zo vervelend vinden wanneer ze niet opmerkzaam zijn omdat ze begrijpen waar het narratief mee bezig is. Zo voorkom je de opbouw van aversie tijdens het mediteren.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Meester Minder licht zijn verlichting door
    • Het jaar 2022 – dag 220 – afwachting
    • Boeddha in de bajes – levenslang
    • Halte Hertenkamp – Door wie laat ik me gek maken? Stil water
    • Edel – Vrijheid

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens