De zogeheten kraakwagen van de gemeentelijke reinigingsdienst ROTEB stond vandaag op het plein voor de hoofdingang van de Kloosterbunker. Je zou kunnen zeggen dat het personeel van de thuiszorg is. Maar het komt pas in actie na overlijden.
Zoals ook vandaag. Een heel interieur ging krakend de enorme wagen in. Kleine, dierbare spulletjes van de dode monnik of non blijven voorlopig bewaard op planken van een wit houten kastje in de berging van de Kloosterbunker. En wordt vaak door kloosterlingen meegenomen naar hun cel. Zelf nam ik ooit een prachtig oud olieverfschilderij mee, een stadsgezicht. Ik weet niet van wie het ooit was, de schenker blijft anoniem. Het maakt onderdeel uit van de kringloop in dit leven. Zoals ikzelf.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.