Onze basisbehoeften zijn gelijk en omvatten de volgende fundamentele behoeften:
- Het verlangen om te bestaan
- De behoefte aan veiligheid
- Het verlangen naar verbondenheid
- De vrijheid om authentiek te zijn
- Onze seksuele behoeften
Iedereen ontwikkelt, op basis van ervaringen, een persoonlijk geloofssysteem. Vanaf jonge leeftijd proberen we de wereld en onszelf te begrijpen. Dit doen we door onszelf centraal te stellen in dat begrip. Een kind denkt bijvoorbeeld: als de sfeer thuis goed is, dan ben ik een goed kind. Is de sfeer thuis slecht, dan zal het kind concluderen dat het zelf slecht is of slecht handelt. Deze interpretaties worden ons houvast, een soort geloofssysteem dat ons later in het leven blijft sturen. Dit systeem noemen we onze identiteit. Maar onze identiteit is niet wie we werkelijk zijn; het is wat we geloven dat we zijn.
Iedereen maakt unieke ervaringen mee en interpreteert deze op zijn eigen manier. Dit leidt tot de ontwikkeling van verschillende geloofssystemen en dus verschillende identiteiten. Hoewel er overeenkomsten kunnen zijn tussen mensen, zijn er ook altijd verschillen. Dit zorgt ervoor dat we anders kunnen denken, voelen en handelen. Het is dan ook niet vreemd dat we vaak geloven dat we wezenlijk anders zijn dan anderen, wat eigenlijk een illusie is. We identificeren ons met wat we over onszelf geloven en beschouwen dat over het algemeen als de waarheid. Maar ook dat is een illusie. In essentie zijn we gelijk, maar we geloven dat we verschillend zijn.
Op basis van onze jeugdervaringen, die vaak traumatische aspecten hebben, kunnen we ervoor kiezen om onze kwetsbaarheid niet te tonen, empathie te blokkeren of met minachting over onszelf of anderen te denken. Deze reacties vormen de ingrediënten van ons geloofssysteem, onze verdediging tegen de ondraaglijke pijn die we als kinderen voelden. Ondraaglijk, omdat we er toen alleen voor stonden en machteloos waren om onze opvoedingssituatie te veranderen.
Onze jeugd heeft ons voorbereid om als amateurpolitici door het leven te gaan: overtuigd van ons eigen gelijk, met minachting voor andersdenkenden. Links of rechts zijn ervaren we als onderdeel van onze identiteit. Het idee dat we allemaal gelijk zijn, komt niet meer in ons op. We zijn gaan geloven in de illusie dat we wezenlijk anders zijn.
We zijn klaargestoomd voor polarisatie, voor het definitief toetreden tot een kamp, ja zelfs voor oorlog. Klaar om misbruikt te worden door grote politieke leiders die ons nodig hebben om hun macht te vergroten en belangen veilig te stellen. Zij gaan steeds een stap verder, voor wie geweld al vanzelfsprekend is.
Rob van Boven (1951) is psycholoog en geregistreerd psychotherapeut. Hij was consultant voor verschillende organisaties (drugs en verslaving counseling, vaardigheden workshops) en werkte vijftien jaar als een behandelingscoördinator in een psychiatrische instelling. Bij Rob van Boven wordt het geloof van de overlever bewust gemaakt en een juiste plaats gegeven. Het doel is om los te komen van de dwang van het geloof en bewustzijn te ontwikkelen naast deze denk- en voelpatronen. Hoe meer je van het geloof van de overlever bevrijd bent, zonder het te bestrijden, maar door het de juiste plek te geven, hoe vrijer je kan leven.
Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en heeft een drietal boeken geschreven over de door hemzelf ontwikkelde hulpverleningsmethode communitysupport. Hij is lid van de Dzogchen Community Nederland. Dzogchen is een vorm van Tibetaans boeddhisme waarbij veel belang wordt gehecht aan de ontwikkeling van individueel bewustzijn. Bij deze traditie streeft men naar non-dualiteit van het bewustzijn. Mensen zijn zich niet alleen bewust ( je weet dat je dit leest), maar je kunt je ook bewust zijn van dit eerste bewustzijn. Dit meta-bewustzijn wordt ‘gewaarzijn’ genoemd
- Bestel een gratis Peace Now-poster. (Internet).
