Regelmatig schrijf ik in mijn columns over de Haagse politiek. Zoals over het functioneren van de Vaste Torenbewoner, de Haagsche Historicus. Het merkwaardige is dat ik zijn inbreng in het landsbestuur, ook al is hij demissionair, niet mis omdat hij er toch nooit was voor het volk als hij zijn politieke vrienden bezocht om het pad te effenen naar een nieuwe functie bij de NAVO of als zijn geheugen hem in de steek liet.
Andere tijden andere leiders. Antropoloog André Droogers schetste afgelopen vrijdag in zijn rubriek VrijdagZindag in het BD in een klein antropologisch veldwerkje de achtergronden en het functioneren van de leiders van de vier politieke partijen die een regering hopen te vormen. Ik wil u zijn beschrijving van de eerste vrouw van de BBB, nee, niet bescherming bevolking, dat is de BB, niet onthouden. Ik heb deze vrouw nog nooit iets politiek zinnigs horen zeggen, maar veerde wel op toen zij zichzelf de rol van moeder toebedeelde bij de totstandkoming van het hoofdlijnenakkoord. De moeder van een man die journalisten tuig van de richel noemde, van een miljoen landgenoten de rechten op een vrije godsdienstbeleving wil ontnemen, die de Russische doema toesprak en daarmee sympathiseerde? De politica als bodhisattva die elk levend wezen wil redden? Wordt Moederdag BBB-dag?
Ik geef het woord aan Droogers: ‘De partijleider van deze nieuwe partij (BBB) put voor haar wijze van betekenis geven uit haar carrière als journalist en PR-adviseur. Haar partij is resultaat van het besluit van de agro-multinationals om over te stappen van lobbywerk naar het eigenlijke politieke ambacht. Een reclamebureau dat voor deze tak van industrie werkt, tuigde deze partij op en selecteerde de partijleider. Haar optreden herinnert eerder aan verjaardagsfeestjes dan aan de gevestigde Haagse retoriek. In de totstandkoming van het hoofdlijnenakkoord speelde zij naar eigen zeggen de moederrol. Haar kijk op macht en betekenis wordt bepaald door het belang van haar achterban: de agro-industrie en de daardoor geëxploiteerde boeren. Dat bepaalt haar kijk op de klimaatcrisis, de eigenlijke aanleiding voor het ontstaan van haar partij. Voor ingewikkelder zaken, zoals financiële, valt ze terug op haar secondant, eerder bij het reclamebureau de feitelijke architect van de partij.’
Veel ontevreden mensen hebben op de PVV van Geert Wilders gestemd. Deze partij beloofde het volk, de stemmers, een betere toekomst, ook financieel. Geen eigen bijdrage premie ziektekostenverzekering – wordt nu gehalveerd en economen vrezen dat de premie verhoogd zal worden omdat de financiële dekking van de regering onvoldoende is- en er wordt steeds meer bekend over de financiële plannen van de makers van het hoofdlijnenakkoord. Zo wordt de btw voor (studie)boeken, culturele manifestaties – behalve die van pretparken, dat blijft negen procent- van negen naar 21 procent verhoogd. Kaartjes worden duurder en de sector vreest minder bezoek, verkoop en omzet. Studenten die geen toelage krijgen krijgen het zwaar.
En vandaag werd bekend dat de btw op wedstrijdkaartjes van sportverenigingen van negen naar 21 procent gaat. De sportliefhebber krijgt vanaf 2026 hiermee te maken. Zo kost de goedkoopste seizoenkaart bij een topclub als Feyenoord voor komend seizoen al 385 euro. Met de voorgenomen btw-verhoging kost diezelfde seizoenkaart maar liefst zo’n 430 euro, nog los van de prijsstijging van zo’n 5 procent die voetbalclubs sowieso jaarlijks doorvoeren.
En de studie naar wat groente- en fruit is is nog steeds niet afgerond, belangrijk om te beoordelen wat onder het lage btw tarief van zes procent blijft vallen. BTW betekent belasting toegevoegde waarde. Groenten en fruit zijn een eerste levensbehoefte, als je niet eet ga je dood.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.